Isla de Ometepe

---

Hola Amigos,

Mijn eerste dagen van ´alleen reizen´ zitten erop. En het is hier nog steeds geweldig!
Dinsdag ochtend ben ik zo snel mogelijk uit Managua vertrokken. En nu ik alleen ben merk ik dat mijn Spaans toch zo slecht nog niet is (ik ben blij dat ik de extra week in Estelí heb gedaan). Ik heb een uitgebreid gesprek gehad met de taxichauffeur (die, zoals zoveel mensen hier geen ander werk kon vinden en daarom maar taxichaffeur is), met een vrouw uit Rivas die naast me in de bus zat, heb een krant gekocht (hoewel dat nog een beetje lastig is, kan ik het inmiddels wel lezen).
Vanuit Rivas door naar de boot, en eenmaal op de boot (een gammel geval waar heel veel mensen en lading op geladen werd en waar direct aan iedereen zwemvesten werden uitgedeeld...) was het een uur varen. Geen plezierige bootrit door de golven (ik kon voorkomen dat ik alles eruit gooide, maar voelde me behoorlijk beroerd).
Anyway, op het eiland nagevraagd hoe ik naar het hotel dat ik in gedachte had moest komen. Dat bleek ruim 3 uur met de bus te zijn en daarna nog een km lopen (met al mijn spullen). Change of plans: 5 andere backpackers zouden met een minibusje naar een ander hotel gaan (waar ik ook positieve verhalen van gehoord had) en ik ben dus met hen meegegaan.
Een erg relaxt hotel (aan de oever van het meer, compleet met hangmatten, een dok, kayaks te huur, fietsen te huur, mogelijkheid om de vulkaan te beklimmen), hoewel er wel erg veel toeristen waren... Erg gezellig, aangezien bijna iedereen in het hotel at (ook mijn Duitse luistervaardigheid wat geoefend (wel gewoon in het Engels teruggesproken)).
De eerste volle dag op het eiland met een Duits meisje en een Spaanse jongen naar een waterval gelopen en daarna in het meer gezwommen en gerelaxd. De tweede dag met 6 anderen de vulkaan beklommen: geen actieve vulkaan, maar een vulkaan bedekt met cloud forest. 4 uur omhoog en 4 uur terug naar beneden. Geweldige hike (geen uitzicht door de wolken en mist), maar wel zwaar: de eerste 2 uur waren goed te doen, maar de volgende 2 uur was het steil omhoog, ik moest bijna voortdurend mijn handen gebruiken en het was klouteren over en onder de boomwortels door en door de modder. De laatste 10 minuten over een erg steil pad (helaas zonder boomwortels) afgedaald naar het kratermeer.
Anyway, na 9 uur vermoeid, modderig, maar voldaan terug bij het hotel: het meer was erg aanlokkelijk!!! s avonds gitaar muziek...
De derde en volgens planning laatste dag op het eiland ben ik met een australisch stel rond de vulkaan gefietst (over de weg, maar het was echt moutainbiken en behoorlijk zwaar, omdat de weg erg slecht was, met veel rotsen, kuilen en heuvels... Wel super mooi, omdat dit door het niet toeristische deel van het eiland was (ik wil er niet aan denken hoe dit eiland er over een jaar of 10-20 uit zal zien: waarschijnlijk betere wegen, veel meer en luxere hotels, en minder locale bevolking... ik ben blij dat ik er nu geweest ben)

---