Advertisement
Published: April 22nd 2005
Nou mensen, donderdag was het zover hoor. Het thema van de dag zou zijn: olifanten.
’s Morgens vroeg vertrokken we met de bus, om 60 km boven Chiang Mai in de jungle te arriveren. Daar bevond zich het olifantenkamp.
Er werd van te voren verteld dat iedere olifant zijn eigen vaste trainer heeft, en dat als deze man een keer ziek is ofzo de betreffende olifant ook gelijk niks meer doet. Verder mochten we absoluut niet bij olifanten in de buurt komen waar de begeleider niet bij aanwezig was.
Het begon met een eerste kennismaking. We mochten tussen de olifanten door lopen en die lieten allerlei kunstjes zien. Je mocht op hun rug of slurf zitten, of twee olifanten samen vormden met hun slurven een soort stoeltje waar je op kon zitten.
Je kan zeggen wat je wilt maar gelijk merkte je wel dat je hier met wilde dieren te maken had. Vaak waren ze een beetje eigenwijs en pas na een snauw van de begeleider werd gedaan wat er van ze werd verwacht.
Ik was niet erg gerustgesteld in ieder geval. Geen foto’s van mij op z’n slurf dus 😊
Hierna kregen we een
soort circusact. De dieren werden richting een grote ‘weide’ gebracht en daar gingen ze voetballen, op hun achterpoten staan, een hoetje opzetten bij iemand etc, etc.
Op een gegeven moment kwamen de olifanten allemaal richting het hek om de show af te sluiten. Ze stonden dus 1 meter bij ons vandaan, achter de knie hoge omheining.
Toen sprong een van de olifanten met z’n voorpoten OVER de omheining, deed z’n slurf dreigend omhoog en tromperterde KEIHARD. Hij eindigde dus met z’n slurf op 10 cm afstand van een man die op de voorste bank zat.
Deze kerel dacht dus dat hij aangevallen werd en werkelijk in een DOODSPRONG eindigde hij twee banken verder naar achteren op de grond zichzelf beschermd met z’n armen tegen wat komen ging.
Toen bleek dus dat het een grapje was om het publiek aan het schrikken te maken. Thailand humor!!!! 😊
Het is jammer dat door de shock ik vergeten ben te filmen hoe het sigaretje beefde wat hij daarna tegen de schrik had opgestoken....
Vervolgens werden de dieren richting rivier gelootst en moeten ze zichzelf wassen. Erg leuk om te zien! Dat deze rivier waarin ze ook aan
het schijten waren, dezelfde rivier zou zijn waar we later met een bamboevlot op zouden varen, kon ik op dat moment nog niet vermoeden......... 😊
Na het wassen moesten wij aan de bak. That is: we werden richting opstap platform gedirigeerd en moesten op een bankje op de olifant gaan plaats nemen.
Gelijk was daar de eerste schrik: dit was NIET een groot uitgevallen paard. Dit was VEEL en VEEL hoger. Binnen dezelfde snak naar adem viel mij het al ver gerafelde touw op waarmee het bankje op z’n rug gehouden werd.
Met een hartslag van 200 en wit uitgeslagen knokkels van het vasthouden aan het bankje stapte de olifanten in een lange stoet richting rivier die we gingen oversteken....
Wat als hij zou uitglijden? Wat als hij opeens in een diep gat in de bodem zou stappen? Wat als hij door een krokodil aangevallen zou worden? Het waren slechts de meest optimistische gevaren van allemaal.....
Nadat we succesvol de rivier waren overgestoken (al had Jacinta al wel last van wagenziekte) kwam de aller grootste schrik:
Het terrein ging stijl omhoog richting bosrand, alleen.......
Er was helemaal geen pad!!!!!!!!
Dit kon toch
niet waar zijn dat we hier omhoog gingen???
Waar moest die olifant lopen dan? Ik zag modderpoeltjes, keien, en hier en daar een vast strookje grond.
Mijn angst bleek gegrond: de olifanten gingen gewoon een beetje hun weg zoeken!!! Soms was er maar een richeltje net zo breed als hun poot en daarnaast een afgrond naar beneden. Hupsakee: je zag de olifant een beetje rondkijken en vervolgens plaatste hij z’n poot precies op zo’n richeltje!!!! Als hij zo wegglijden zouden we met olifant en al de afgrond in storten.
Wat een nachtmerrie was dit zeg!!!!
Misschien dat er ooit nog een moment gaat komen dat ik kan zeggen van ‘maar ik heb dit toch maar mooi meegemaakt’, alleen zover ben ik nog LANG niet. Wat een drama zeg. Echt doodsangsten heb ik uitgestaan!!!
Na dit drama moesten we nog in een ossenkar richting de lunchplek. Dit ging ook nog bijna fout: het karretje voor ons ontspoorde en het linkerwiel schoot van de weg af, 1 meter naar beneden richting de sloot. Het is dat die zware ossen nog op de weg stonden, anders was het hele gezelschap over de kop geslagen.
Nu stonden ze
al zo schuin dat de mensen bijna uit het karretje vielen en alsnog richting sloot zouden storten. Jongens, jongens, wat een achtelijk land is dit!!! Dit kan toch niet!!!
Hoe groot is het contrast met een land als Amerika waar bij een plasje drinken op de grond al gelijk de boel met waarschuwingsborden wordt afgezet!!!!
Na een lunch, op een bamboevlot om in een toch van minimaal een uur de rivier af te zakken. Dit was wel leuk! Moesten ook nog zelf met zo’n stok de boot voortduwen. Was een erg mooie omgeving, en de zon stond vol op ons bolletje.
Groetjes,
Ramon en Jacinta
Advertisement
Tot: 0.268s; Tpl: 0.014s; cc: 12; qc: 68; dbt: 0.0799s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
anonymous
non-member comment
Olifanten
Hoi Ramon en Jacinta, Ik heb dit verhaal met plezier gelezen. Gaaf zeg! Wat knap dat die olifanten dat allemaal kunnen. Die foto van Jacinta, zittend op de slurven van twee olifanten vind ik erg mooi. Ook die van jullie twee op de rug! Saillante details ontgaan Ramon niet. Quote "al ver gerafelde touw op waarmee het bankje op z’n rug gehouden werd". Hahahaha! Maar erg stoer dat je het hebt gedaan Ramon! Hey Cint, op die foto met de titel "In Chiang Mai" heb je the looks van een fotomodel :-)! Groeten, Wouter. - Wouter