Pulau Tioman

---

Na een wissel van het hotel, omdat deze toch echt te smerig was werden we wakker op 16-08-2008, vandaag zouden we terug keren naar Bako national park om een andere trail te lopen die meer tijd in beslag nam dan die van eergisteren,in de avond zouden we dan terug keren naar het hotel om onze tassen te pakken en een vlucht te nemen naar Johor Bahru, dit is niet meer het borneo gedeelte maar de andere kant. De prijs voor de vlucht was extra hoog vanwege het hoogseizoen waar alle vluchten waren volgeboekt, vanwege de korte tijd in maleisie waren we gedwongen deze vlucht te nemen.

Die avond sliepen in Jahor Bahru, vanwege de angst om nog eens in de nacht rond te zoeken naar een hotel, had ik deze de dag ervoor geboekt, de boeking verliep niet bepaald soepel, hoewel ik verwacht had dat de receptionist zijn naam van het hotel zou zeggen en fatsoenlijk engels sprak moest ik het bekopen met de gok, ik had geen idee of ik geboekt had omdat ergens in het midden van het gesprek de hoorn van de receptionist op de grond viel of de receptionist zelf, tijdens het wachten zag ik dat de beltijd enorm snel daalde waardoor ik steeds nieuw muntgeld in de telefoon moest stoppen, dit werkt goed op je zenuwen en toen alle muntjes op de grond vielen smeet ik de hoorn terug op de haak, mensen keken mij aan en ik keek vuil terug.

We waren opgelucht toen bleek dat er "Roof" in het gastenboek stond, ik vermoed dat dit mijn naam moest zijn geweest, de kamer was enorm hoog en deed aan als een grote badkamer omdat er van die badkamer tegeltjes op de grond lagen, we hadden airco en de omgeving voelde schoon, zodat we zonder klamboe zijn gaan slapen, mocht ik die toch willen ophangen had ik een ladder nodig, mischien iets voor de volgende reis.

om 8uur pakte we onze spullen in, mijn kleren waren nog steeds nat van kuching of mischien wel van pulau Mabul, een week geleden... mijn sexy sandalen hing ik aan een muscaton aan mijn tas zodat deze konden drogen onderweg naar Larkin busstation, eindelijk gingen we naar een eiland, ik had Anka 5 dagen een eiland beloofd waar ze niks anders kon doen als mooi zijn en bruin worden, tijdens het zoeken naar de juiste bus halte merkte Anka iets op en vroeg zachtjes of ik mijn andere sandaal in mijn tas had zitten, want er hing er nog maar een te bengelen aan mijn muscaton, ik snelde naar de taxi maar deze was helaas vertrokken, ik vertelde Anka dat ik het erg vond, maar kon wel janken en deed dit van binnen ook, mijn mooie bereisde grijze sandalen waar Anka zo'n hekel aan had, ik heb ze gekocht toen ik naar midden america ging, ze zaten als gegoten en ik vond ze stoer omdat ze zo versleten waren door stoere activiteiten.

De rit van Jahor Bahru naar mersing was maar 2 uur en had ruime stoelen, dit maal werd geen moeite gedaan om passagiers te vermaken en ik kon heerlijk lezen in de lonely planet, wat inmiddels geen boek meer was maar een gebruiks voorwerp een, begrip voor de reis, Anka was er nu ook bekend mee en liet mij de chalet kiezen op tioman, we hielden dagelijks een rijsschema bij achter in het boek.

Op het station rende er een gast naar ons toe die ons meenam naar zijn bureau waar boot-tickets verkocht werden voor Tioman, met eindelijk alles gepland en vooruitgedacht zag de reis er vanaf nu ontspannen uit, we hadden 2uur tijd te voldoen in Mersing en besloten wat te gaan snacken, een grappige kerel met een engels accent had de lekkerste pizza, ik wilde vlug nog even kijken welke chalet onze voorkeur had voor het verblijf op Tioman, terwijl mijn hand de binnenkant van de tas aftaste op zoek naar het boek schoot er even door me heen dat ik het verloren zou kunnen zijn omdat de tas zo leeg voelde, maar dit zou niet waar kunnen zijn, ik heb al honderd keren gedacht wat kwijt te zijn en dan uit eindelijk terug te vinden, ook zou ik dit Anka niet aan kunnen doen en kon alleen maar verbeelden hoe ze me zou aankijken als het echt zo bleek te zijn, ik keek Anka vluchtig aan en ze keek terug in een honderste van een seconde dachten we beide het zelfde.
Anka bleef me aanstaren terwijl ik de tas op zijn kop hield en zocht naar de rits van een ander vak in de tas, het boek was er niet meer, ik had het in de bus laten liggen, voor me in het netje... Anka zei iets wat klonk als " lul "
Ik schoof mijn stoel aan de kant en rende zo hard als ik kon naar de bus, onderweg deed ik mijn slippers uit om nog harder te rennen, spong over kuilen in de weg, haaste de hoek om om te zien dat de bus weg was, ik was nog even terug naar het bureau gegaan waar we de tickets hadden gekocht, dit zonder resultaat. Mijn pizza smaakte niet meer en we liepen naar de haven voor de boot.

Aangekomen op pulau tioman zochten we naar een chalet, ik probeerde te herinneren welke voorkeur had in de lonely planet maar wist het niet. De ene na de andere receptionist knikte nee, uiteindelijk helemaal aan het einde van het pad vonden we nasri's place 2, deze gast had een kamer voor een nacht, dit was goed, al baalde we wel dat we niet direct op het strand sliepen, daarvoor moesten we via rotsbloken naar beneden, daar was ook een bar aan de zee, deze verkocht 3 blikken bier voor 10 ringgit die er zonder blikken of blozen direct gedronken werden. Achteraf bleek dat nazri's place 2 aangekruist stond in de lonely planet als diegene die geen voorkeur had omdat deze chalets een stuk van het strand af lagen. Anka ging douchen en ik heb met blote handen een kokosnoot opengemaakt, hier ben ik ongeveer een uur mee bezig geweest en de kokosnoot zat onder mijn zweet, het resultaat was een foto en kei harde stukken kokos, ik vond het wel leuk om te bedenken dat je in nederland televisie gaat kijken om tijd te verdrijven en hier een kokosnoot gaat breken. Anka ging haar nagels lakken.

Een dag later en de zon scheen volop, Anka stond vroeg op om een badlaken te kopen, velen matchte niet met haar roze bikini of waren te gewoon, uiteindelijk vond ze ereen die helemaal aansloot bij mijn zwembroek, deze had fluoriserende vissen op een zwarte achtergrond. Deze ochtend stond in het teken van het vinden van een geschikte chalet, uiteindelijk vonden we er een voor 30 ringit, ongeveer 10euro, ongeveer 15meter van het strand, het enige wat er tussen het strand en de chalet stond waren palmbomen en een smalle doorgang voor fietsers. De kamer was helemaal van hout en ik sliep in een kinderbed gezien de maat en de stickers op het bed, wederom was deze kamer voorzien van een plastic zeil.
Eindelijk konden we de kleren laten drogen op een waslijn buiten, nadat ik deze had gewassen.
Die dag heeft Anka zich vermaakt op het strand en ik in de zee.

Omdat ik zo boos was geworden op Anka omdat zij de sleutel van de chalet bij zich wou houden heb ik me nogmaals romantisch geuit en ditmaal met meer succes door een boeketje bloemen van het eiland voor haar te plukken, en deze in een door mij gevonden schelp te duwen, hier was ze erg blij mee en mijn doel was bereikt, een zorgeloze vakantie...

Ik heb mijn tijd vooral doorgebracht in een hangmat kijkend naar de zee en te bedenken dat dit ooit onze levenstijl gaat worden, ook heb ik ooit gedacht aan de mensen thuis die in regen zaten. Anka lag op het strand en smeerde zich om de 10minuten in.
'S avonds zaten we onderuit gezakt in een ligstoel bier te drinken en te kijken naar de ondergaande zon, ze hadden hier heerlijke pizza's en tussendoor deden we kaartspelletjes, een keer ging de bar dicht vanwege een storm, de lucht was donker en het waaide enorm, een palmboom voor ons stond zowat haaks op zijn stam, iedereen liep weg en wij volgde, Anka ging vroeg naar bed en ik ging op zoek naar een bar om bier te drinken, vanwege de storm was alles gesloten. Een dag later liepen over het pad ergens naar toe toen we een gast tegen kwamen op een fiets, hij droeg een petje en had een baard, ik zei hey en hij begroete mij terug, daarna keek ik meteen Anka aan die zei " was dat niet? hij leek heel veel op" " Joran van der sloot antwoorde ik.." hierna hebben we allerlei scenario's bedacht dat dit van der sloot was, Anka had haar vader gesmst die opgezocht had waar van der sloot zich bevond, deze bevond zich volgens de laatste berichten ergens in thailand.

Een dag later zijn we gaan snorkellen bij coral island, een rots in de zee met een koraal rif hier om heen, buitengewoon mooi, net wat minder mooi dan pulai sipadan, hier hebben we clownsvisjes gezien, je weet wel die van finding nemo.
De laatste snorkel locatie hebben we moeten overslaan vanwege de storm die op kwam zetten, de golven waren erg wild en de boottocht was zenuwslopend te noemen, ik kon ook alleen maar bedenken hoe het fout zou kunnen aflopen en we de kranten zouden halen.
De kapitein van de boot heeft ons met een brommer met zijspan afgezet bij de chalet.
De dag erop zouden we terug gaan met de boot naar het vaste land met als eind bestemming, Kuala lumpur.

Pulau Tioman is een mooi tropisch eiland, wat zich van een afstand kenbaar maakt door het vele groen, van dichtbij zie je de verschillende stranden waar de boot langs vaart om mensen af te zetten of op te pikken, Air Batang of te wel de ABC strip is een zeer relaxte niet over toeristische stuk strand waar wij verbleven, hier waren de meeste low budget chalets te bekennen, het strand was er goed en de natuur deels ongerept, de mensen allen vriendelijk, een plek om helemaal tot rust te komen, eigenlijk omdat er verder ook helemaal niks te doen is dan hangen en lezen, ( ik niet ) en om je 's avonds vol te laten lopen met het enige goedkope bier in maleisie, happy hour van 18u00 tot 19u00

---

Photos

great view from chalets
on the way to monkey bay