Advertisement
Published: November 11th 2006
Edit Blog Post
Vanochtend toegekomen in Vientiane. Wat een vreselijke nacht... Na verhalen over de lokale nachtbussen met hun karakokezingende en kettingrokende passagiers hadden we tickets voor de VIP bus gereserveerd, wat gewoon wil zeggen dat ge pakken meer betaalt... voor een nachtje onderkoeling in een bus waarvan de chauffeur met alle macht de versnellingsbak wou massacreren waardor we regelmatig stilvielen, en als bonus kreeg ik er een snurker bij... Wonder boven wonder zijn we er dan toch geraakt, in Vientiane, die in niets op een aziatische hoofdstad lijkt - waar is de chaos, neonlichten, propaganda? Het is een rustige en nonchalante stad, gelegen aan de oevers van de Mekong. Er is niets te doen, of toch bijna. Na een dutje hebben we een wandeling gemaakt door de stad, gids in de hand, en hebben we enkele wats bezocht, onder meer een van de mooiste tempels in Laos, waarvan de naam "Sisaket" ' het haar op het hoofd ' wil zeggen, serieus! Deze tempel is echt een oase van rust, de omgeving is rustgevend en de architectuur is uniek! We waren echt onder de indruk en charme...
De volgende dag vertrekken we naar Vang Vieng. Vang Vieng is het soort stadje dat je ofwel
super vindt, ofwel haat... Het is gelegen aan de oevers van de Nam Song, en is omringd door lijmstenen gebergten, een prachtig zicht... Daarin ligt vooral de charme van Vang Vieng, de prachtige natuur en de activiteiten die je daar allemaal kan doen: kayakken of tuben in de rivier, de grotten bezoeken, of gewoon wandelen langs de rivierbedding... De grotten en kliffen beginnen ondertussen ook rotsklimmers aan te trekken. Alle grotten hebben een naam gekregen en volgens de inwoners van de omringende dorpen zijn ze allemaal bewoond door geesten haha! Wat is er dan zo vervelend of zo hatelijk aan Vang Vieng... Wel, vooral de decibels komende van de tv bars. Ieder restaurant heeft zijn eigen tv's, die dag en nacht spelen. Je kan dus in een en hetzelfde restaurant 3 verschillende afleveringen van Friends zien, en dat tegelijkertijd! Bevreemdend! Doordat het een mega trekpleister is geworden voor backpackers springen de guesthouses als paddestoelen uit de grond, allemaal in zo'n classicistische stijl, vermengd met inheemse elementen, special maar heeft wel zijn charme haha! Het is dus een beetje een zielloze stad geworden door alle falangs, maar dat neem je er gewoon bij met zo'n magnifieke omgeving, en bovendien is er
van alles te beleven...
De volgende dag hebben we een dag rotsklimmen en tubing geboekt. We zijn met ons vijven, Dan en ik, Katharina, een Oostenrijks meisje, en een Frans koppel. Voor Dan en mij was het de eerste keer dat we gingen klimmen. Alletwee hebben we hoogtevrees, en dat leek dus een goeie manier om onze grenzen te verleggen! Ik heb er immens van genoten! Om te beginnen de locatie: aan de rivier, tussen twee kliffen in, terwijl de riviershack muziek speelt uit de eighties, super! En het rotsklimmen zelf vond ik zo leuk. Het verwonderde me dat je eigenlijk weinig gebruik met maken van je armen en polsen, maar meer van je benen. Dat lag mij dus wel! Bij mijn tweede klim ben ik uitgegleden en mijn handen opengehaald ( wat ik wel cool vond ), maar John, onze gids, had mij vast, ik voelde geen angst, had erg veel vertrouwen in hem. Heel leuke ervaring. Minder voor Dan, hij voelde zich al niet goed en is dar behoorlijk ziek geworden. Na onze derde klim hebben we geluncht aan de shack, zicht op de rivier, met Bob Dylan op de achtergrond... elle est belle la vie! In de
namiddag zijn we gaan tuben. Superrelaxerend om de rivier af te dobberen in zo'n tractorband, met 'bars' aan de oevers die je lokken door ' beer lao, beer lao' te roepen en je dan met een stok naar de oever trekken, om er samen met andere tubers op een geimproviseerd terras te drinken of vanop eenhoger vlak met een swing in de rivier te pletsen! Ondertussen was Dan onderkoeld en is hij die avond en de volgende dag in bed gebleven. Het klikte heel erg tussen Katrina en mij, en we hebben de avond en volgende dag samen doorgebracht, flanerend van conversaties in bars, zwemmend en wandelend en profiterend van de tijd die traag voorbijtikt... Het zijn zulke momenten die je erg waardeert, omdat die een stuk het gemis van je vrienden thuis compenseren. Dan voelde zich wat beter de avond erna, we zijn met ons gedrieen gaan eten en hebben naar The Da vinci Code in dat restaurant gekeken. Een heel erg ontspannende avond... De volgende dag zijn Dan en ik grotten gan bezoeken, vond ik niet de moeite waard ( denk dat door de caving in Belize de lat heel hoog is gelegd! ). en in de namidadg
nog meer tubing, swinging en beer lao! 's avonds hebebn we afgesproken met Katharina, het Franse koppel en twee Australiers, leuke avond als afscheid!
Advertisement
Tot: 0.076s; Tpl: 0.01s; cc: 11; qc: 66; dbt: 0.052s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb