Advertisement
Published: July 23rd 2008
Hier zijn we weer vanuit Tokyo. Wij zijn zaterdag veilig aangekomen, maar redelijk vermoeid, aangezien we een vroege vlucht hadden en net de dag ervoor de grote muur hebben beklomen. Het verschil met China is natuurlijk enorm, alles is heel proper en heel georganiseerd. Onze accommodatie was een zeer aangename verrassing, wij hebben hier een kleine studio met een wasmachine (dringend nodig) en jawel een Japanse WC. Japanse WCs hebben allerlei functies zoals sproeiers, verwarmde bril, automatisch doortrekken, pot openen, helling bepalen enz... Aangezien er van sommigen zoveel interesse is voor de japanse wc's is er speciaal ook een filmpje online gezet met het demonstreren van sommige functies.
Die dag hebben we niet zoveel bereikt aangezien we moe waren. 's Avonds zijn we naar Roppongi getrokken, de lokale uitgaansbuurt die eigenlijk vooral gericht is op westerse mensen. Het begon als 'entertainment'-buurt voor de grote Amerikaanse basis op Okinawa, maar is nu een enorme buurt met een reusachtig shoppingcenter.
Zondag zijn we naar Harajuku getrokken waar Yoyogi park zich bevindt en het olympisch stadion van 1964. Hier komen de verschillende stromingen van de japanse jeugd elke zondag optreden. Je hebt o.a. de gewone rockers, de punkrockers, travestieten en de 50's
rockers. Er heerst een heel leuke sfeer en het grappige is dat er zoveel groepen naast elkaar spelen dat het er vaak op neerkomt wie de grootste boxen heeft. Vervolgens zijn we de Meji tempel gegaan waar keizer Meji begraven ligt. Hij was de keizer die Japan heeft geopend voor westerse ideeen en wordt hier vereerd. Wij hebben daar ook een japans huwelijkceremonie snel kunnen bekijken. Daarna zijn we naar Shinjuku getrokken waar de wolkenkrabbers zich bevinden en we zijn naar de top van het stadhuis van Tokyo gegaan om van het uitzicht te genieten. Er was echter een beetje smog waardoor we niet ver konden kijken.
Die avond zijn we teruggekeerd naar Shinjuku om japans te eten. Het grappige hier is dat alle restaurants plastieke modellen van hun eten voor het restaurant uitstallen. Dit alles is vrij goed gemaakt moet ik zeggen en gemakkelijk voor ons, aangezien de menu's niet altijd in het engels zijn. Wij hebben dan besloten om 'japans' weg te gaan ipv westers in Shinjuku. Dit was een beetje een tegenvaller. Shinjuku blijkt de rosse buurt van Tokyo te zijn en zit vol met Yakuza (lokale maffia) wat een vreemde sfeer geeft. Ook de cafes
zijn niet voorzien op westerlingen, dus zonder engelse menu's en de mensen begrijpen u niet. Ze zijn wel heel vriendelijk, maar het is ook een stuk duurder. Je moet daar zelfs betalen om binnen te mogen. Uiteindelijk hebben wij ons moeten haasten om de laatste metro te halen en een dure taxi te vermijden. Iedereen in Tokyo leeft naar de laatste metro zoals jullie uit de foto's kunnen afleiden.
Advertisement
Tot: 0.082s; Tpl: 0.01s; cc: 11; qc: 57; dbt: 0.0563s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
