Mumbai

---

Namasté,

Normaal gezien zou ik vrijdagmorgen (11 september) naar Kerala vertrekken met het vliegtuig; dit was echter buiten de piloten van Jet Airways gerekend, die vanaf woensdag in staking waren. Donderdagavond kregen we de confirmatie dat onze vlucht niet zou vliegen en dat we dus moesten zoeken achter een andere vlucht. Na veel rondbellen hadden we een vlucht gekregen bij Kingfisher, een andere Indische maatschappij. Het enige probleem was dat deze vlucht slechts zaterdagmiddag vloog en dat deze naar Mumbai vloog. Zondag zouden we dan pas naar Kerala kunnen vliegen. Gelukkig hadden we ons hotel nog niet betaald en konden we dit nog annuleren. Nu blijven we dus één nacht in Mumbai, waarvan we hopelijk nog een beetje van de stad kunnen zien. Ik hou jullie op de hoogte!

12 september
Ongelooflijk. Ik kreeg een smsje waarin stond dat onze vlucht twee uur vertraging had. Zo werkt dat dus in India; onze vlucht is een paar uur voor vertrek ‘rescheduled’ tot 15u ipv 13u. We zijn dan maar twee uur later vertrokken. De service bij aankomst was echter wel heel goed en ook de vlucht was perfect; we kregen immers warm eten op een vlucht van 1,5 uur. De rest van de dag hebben we niet zoveel meer gedaan; aangekomen en het hotel verkend en gezwommen in het zwembad. Meer moet dat niet zijn.

13 september
Vandaag vroeg opgestaan om Mumbai te verkennen. Onze vlucht zou normaal gezien immers vertrekken om 18u, waardoor we om 15u ten laatste moesten uitchecken in het hotel. Gedurende de dag ontving ik weer een bericht van onze vliegtuigmaatshappij (Kingfisher) dat de vlucht verplaatst was naar 22u. Aangezien we ten laatste om 15u ons hotel moesten verlaten en niet echt plaats hadden voor onze bagage, besloten we om de volgende vlucht te nemen om 7u ’s morgens en een nacht langer in Mumbai te blijven. We voelden ons ook een stuk veiliger aangezien niemand graag om 1u ’s nachts aankomt in een nieuwe stad en dan nog op zoek moet gaan naar de verblijfsplaats.

Mumbai is een typisch Indische stad, maar helemaal anders dan de steden die ik tot nu toe gezien heb. Er zijn twee dingen die me onmiddelijk opvielen; het verschil tussen arm en rijk en het klimaat. Het verschil tussen arm en rijk is in Mumbai veel groter dan in Rajasthan. Het lijkt zelfs of er geen middenklasse bestaat, maar enkel superrijke mensen en superarme mensen. Op weg naar ons hotel (helemaal niet zo ver van de vlieghaven) kwamen we zoveel sloppenwijken tegen, ongelooflijk. Het lijkt wel of hier overal heel arme mensen wonen. De sloppenwijken zijn zo groot en zo talrijk dat ik het totaal niet kan vergelijken met Rajasthan, waar dit nauwelijks te zien is en zeker niet in deze mate.Duizenden mensen (misschien wel miljoenen?) leven hier onder niet meer dan een zeil. Het tweede wat me opviel is het klimaat, dat veel vochtiger is dan in Rajasthan tijdens monsoon. Mumbai (of Bombay) staat bekend om haar vochtig klimaat, waarbij het elke dag regent in monsoonperiode. Je ziet dan ook overal groen; veel bomen en struiken en vooral... veel palmbonen en watervallen. Het nadeel van deze regen is dat veel huizen en gebouwen volledig zwart zijn geworden door het nat en het slechte onderhoud. Spijtig want dit verknalt een beetje het uitzicht van de stad, zeker in combinatie met alle sloppenwijken. Een mooie stad is Mumbai zeker niet, maar daarom zeker niet minder interessant. En het zuiden van Mumbai heeft een paar heel mooie wijken, waar het wel proper is en waar het groen volledig tot zijn recht komt. Dit is dan ook het toeristisch gedeelte van de stad, dat gelegen is aan het strand. Mumbai heeft immers een groot strand en een enorme haven.

Eerst zagen we Mumbai Ceiling, een nieuwe brug die een maand geleden geopend is na meer dan acht jaar werken. Deze burg verbindt het noorden van Mumbai met het zuiden van Mumbai en ontwijkt alle verkeersfiles, vergelijkbaar met de mogelijke Lange Wapper in Antwerpen. De brug werd door de mensen van Mumbai heel goed onthaald omdat men nu ontzettend veel tijd uitspaart als men door Mumbai rijdt. De kleine vergoeding die je moet betalen om deze brug te nemen, wordt er graag bijgenomen.

Daarna reden we voorbij de Haji Ali moskee; een moskee waarvan wordt gezegd dat een moslimheilige er dood ging op zijn weg naar Mekka. De moskee ligt in het water.

Vervolgens passeerden we langs ‘the Ambani House’, het duurste huis dat momenteel wordt gebouwd. De eigenaar van dit huis is Mukesh Ambani, Indiër en de vijfde rijkste persoon ter wereld. Het huis dat hij nu aan het bouwen is, kost meer dan 2 miljard dollar en zal enkel door de familie gebruikt worden. Het huis is een wolkenkrabber met 27 verdiepingen, waarbij er tuinen verwerkt zijn in het gebouw. Wat een mens met zijn geld al niet kan doen...

Hierna gingen we langs Marine Drive, de bekendste straat van Mumbai. Deze boulevard is gelegen langs het strand en doet denken aan Miami; een brede straat en een grote boulevard die naast het strand ligt. Het strand wordt Chowpatty Beach genoemd en is zeer bekend bij zowel Indiërs als toeristen. Er zijn heel veel Bollywoodfilms opgenomen op deze plaats. Het bekende strand is gelegen is het uiterste zuiden van Mumbai en is het bekendste strand van India.

Nadat we het strand verkend hadden, gingen we naar het oude gedeelte van Mumbai, waar alles heel groen is en de straten enorm proper zijn. Hier zagen we veel politieke gebouwen zoals het congres, het hoofdgebouw van de politie, Victoria Terminus (nu Mumbai CST ofwel het belangrijkste treinstation van Mumbai), Municipal Corporation Building (hoofdkwartier van Brihanmumbai Municipal Company). Om het oude gedeelte van de stad af te sluiten gingen we naar de Gateway of India, het belangrijkste monument van Mumbai. Deze triomfboog werd ontworpen in de 16de eeuw Gujurat stijl door George Wittet voor het bezoek van de Britse koning George de vijfde en koningin Mary naar India in 1911. Juist naast de India Gate vind je het Taj Mahal hotel, waar de aanslagen van Mumbai plaatsvonden. Het hotel is nog steeds niet bezichtbaar, maar Taj heeft vier eigendommen in Mumbai en dus plaats genoeg om alle hotelgasten te verwelkomen. Ik zag ook duidelijk dat Mumbai meer formaliteiten heeft ingesteld na de aanslagen; zo mocht je maar op weinig plaatsen foto’s trekken, uit schrik voor nieuwe aanslagen.

Hierna passeerden we een katholieke kerk en de Universiteit van Mumbai, gelegen in een heel groene omgeving. Daarna zagen we ook de ‘Hanging Garden’, een parchtige tuin voor kinderen met veel bloemen en struiken in de vorm van dieren. In deze tuin merk je niet dat je in een stad bent aangezien je er immers geen lawaai hoort.
Vervolgens bezochten we de Jainistische Tempel, gebouwd in 1905 en volledig uit marmer (zoals veel gebouwen hier!). De tempel is gewijd aan de heer Adinath; een Jainistische god (en dus geen Hindu-god).

Als laatst gingen we naar het ‘Prince of Wales Museum’, dat gebouwd is in de 15 en 16de eeuw in Indische stijl. Er zijn drie grote afdelingen in het musemum, namelijk kunst, archeologie en geschiedenis van de natuur. We zagen er alle dieren die leven in India (of toch bijna allemaal, opgezet natuurlijk). Je kon letterlijk naast de Indische tijger staan, wat best impressionant is aangezien dit dier veel groter is dan je denkt. Alles was opgezet in de ‘natuursectie’, van vogels, zoogdieren, vissen, reptielen, ... wat je maar kan bedenken. De archeolotie-afdeling gaf informatie over de verschillende munten die gebruikt werden in India sinds het ontstaan van munten (money exchange). De afdeling van de geschienenis was het meest interssant aangezien er ook een Europese afdeling was. Deze afdeling toonde ons schilderijen uit het verleden, zoals wij ze kennen. Er waren zelfs een paar schilderijen van Antwerpse makelij! Ik was blij om Belg (eigenlijk Vlaming want men sprak enkel over Vlaanderen en Antwerpen!) te zijn. Zo zie je maar dat zelfs in een wereldstad zoals Mumbai je een museum kan vinden dat praat over Rubens en de geschiedenis van Antwerpen. Ongelooflijk toch! (Even vermelden dat geen enkelen andere Belgische stad vermeld werd).

Onderweg kregen we temaken met regen, een gewone stortbui zoals wij er in België zoveel meemaken. Het verschil hier is dat, hoewel het zoveel regent, de infrastructuur er niet is aan aangepast. In minder dan vijf minuten stond alles onder water en konden auto’s niet meer verder rijden omdat ze in een half overstroomd gebied moesten passeren. Als je dan denkt dat dit dagelijks gebeurt tijdens de monsoonperiode en dat zoveel mensen dakloos zijn (of enkel een zeil boven hun hoofd hebben), dan denk je twee keer na over de luxe die wij hebben. Een les die ik geleerd heb hier in Mumbai: bekijk het leven positief, wij kunnen de gelukkigste mensen ter wereld zijn als we er zelf in geloven.


Laatste opmerking: sorry dat de foto's er nog niet bij zijn. Ik heb al drie dagen geprobeerd ze online te zetten maar het lukte niet vanhieruit, en dus heb ik maar besloten om de tekst al online te zetten; de foto's komen zo snel mogelijk!

---