leraar Engels

---

Na twee maanden in Wuhan ben ik hier al goed geïnstalleerd. Tijd voor een jobje dus, dacht ik bij mezelf. George, een Bulgaarse vriend, had me het adres bezorgd van een bedrijf dat leerkrachten aanwerft om Engelse les te geven aan Chinese kinderen. Dinsdag ben ik langsgeweest op het kantoor om te solliciteren. Ik had geen afspraak maar dat was geen enkel probleem, de manager wou mij meteen te woord staan. Het 'sollicitatiegesprek' begon vreemd genoeg met het overlopen van het contract. "Do not hit the children, arrive ten minutes before your classes start,..." Allemaal zeer evidente zaken en ik zette mijn poot onderaan op het papier. NA het ondertekenen van het contract volgden een paar losse vraagjes over mijn kennis van de Engelse taal. Het feit dat ik geen "native English speaker" ben, geen relevante ervaring heb en ik ook niet beschik over een diploma vormde geen enkel probleem! China, het land der mogelijkheden... ( althans voor westerlingen) Voor vijftig minuten lesgeven, betalen ze 90 kuai ( 9euro), wat naar Chinese maatstaven zeer schappelijk is. Ik kreeg meteen een eerste les toegewezen.

Vrijdagavond om half acht 's avonds bevond ik me in een poepchique privéschool in Wuchang. De Chinese lerares had de kinderen net twee uur grammatica onderwezen en ze gaf me een briefing die wel een volle minuut duurde. Ik kreeg haar handboek en moest lessen 13,14,15 en 16 behandelen. Teacher Amy ging huiswaarts, ik werd voor de welpen gegooid. Na een korte voorstelling van mezelf, toverde ik mijn lesvoorbereiding uit mijn rugzak: een voetbal. De bedoeling was dat de kinderen in een cirkel in het midden van de klas gingen zittten en de bal dan doorpeelden naar elkaar. Wie het ronde, glimmende voorwerp in zijn handen had, moest zichzelf in het Engels voorstellen. "Brilliant plan Pieter, kinderen die al gans de dag op school hebben stilgezeten en daarna nog eens twee uur Engelse hebben moeten doorstaan een bal toestoppen." Chaos troef. Tot daar de lesvoorbereiding, de bal op de hoogste kast, iedereen terug achter zijn lessenaar. Ik las de dialoogjes voor en liet hen zinnen maken met de nieuwe woordenschat. Ik probeerde zoveel mogelijk Engels te spreken, maar ik moest vaak overschakelen naar het Chinees. De twee uur vlogen gewoon voorbij en ik ben blij met men nieuwe job.

Overmorgen vertrek ik op reis. Ik blijf eerst een paar dagen in Nanjing en trek dan daar naar Shanghai, waar ik Fien, een vriendin uit België, ga oppikken. Een paar daagjes Shanghai bezichtigen en dan de nachttrein in, op naar Beijing!

---