Advertisement
Published: July 14th 2008
Toktogulmeer
Pech onderwegDe taxirit van Bishkek naar Osh is er één die we zo snel mogelijk willen vergeten al zal ze ons nog lang heugen.. In ’t kort: de rit zou 10 uren duren, iets voor halfweg krijgen we autopech, 6 uur later kunnen we terug vertrekken, we moeten ergens overnachten en komen pas een dag later toe in Osh.
De sfeer in Osh is helemaal anders dan die in het noorden van het land. Auto’s, mensen, stootkarren en dieren vechten voor een plaatsje op de smalle straatjes. Er is een drukte van je welste: dit moet de Oriënt zijn!
In Osh steken we de grens over naar Oezbekistan en rijden we naar Andijan. Oezbeken zijn van culture zeer vriendelijk en gastvrij. In Andijan komt daar nog bij dat men niet echt gewoon is om buitenlanders te zien. De mensen zwaaien en lachen naar ons, ze vragen waar we vandaan komen, etc. Onze lachspieren worden getraind, we voelen ons net filmsterren. Het enige verschil is dat de mensen ons vragen foto’s van hun te nemen ipv. omgekeerd. Jammer genoeg is er een grote taalbarrière. Op de markt krijgen we genoeg fruit om ons vitamine C gehalte op peil te houden.
Heel zot in
Oezbekistan is de munt. De grootste coupure is 1000 soem (ongeveer 50 eurocent) maar wordt nauwelijks gebruikt zodat in feite 500 soem de grootste is. Dit betekent dat iedereen hier een serieuze stapel bankbiljetten bij zich heeft. De geldwisselaars lopen hier letterlijk rond met zakken vol geld. We zien een bedelaar met een stapel geld die groot genoeg lijkt om er een mee dak boven zijn hoofd te kopen. We wisselen $50 en krijgen een stapel geld zo groot als een baksteen.
De hoofdstad Tashkent is een stad met twee gezichten. De moderne stad is ingericht in de Sovjettijd. Brede avenues, levensloze pleinen en hier en daar een architecturaal gedrocht. De oude stad heeft Sovjets en aardbevingen overleefd. Je vindt er een gezellige bazaar, meanderende nauwe straatjes met huizen met lemen muren en vele moskeeën en medressen. Al bij al zijn we niet onder de indruk van Tashkent. Gelukkig is dit een stad met betaalbare sterrenhotels. We profiteren hier van de vele faciliteiten die Hotel Grand Orzu ons te bieden heeft. We doen het hier heel rustig aan, ondermeer genoodzaakt door de hitte (juli is klimatologisch gezien niet de beste periode om Oezbekistan te bezoeken...). We maken ook plannen voor
onze volgende bestemming na Centraal-Azië...
Straks vliegen we naar Nukus waar we op de
gouden weg naar Samarkand belanden. Wordt dus vervolgd!
Advertisement
Tot: 0.122s; Tpl: 0.013s; cc: 8; qc: 51; dbt: 0.075s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Paul en Det
non-member comment
ook ergens
Mooie reportage uit het warme Oezbekistan. Kunnen spijtig genoeg (nog) geen zonnige wensen uit Denemarken opsturen, we fietsen voorlopig dan maar tussen en door de buien door. Groetjes uit Spøttrup Borg, het grootste middeleeuws bouwwerk in het land...