Advertisement
Published: October 31st 2005
Edit Blog Post
Hoi allemaal!
Daar ben ik weer met mijn bezoekje aan de Grampians. Ik had beloofd om dat dinsdag pas te doen omdat ik dan vrij ben, maar vandaag kwam een collega naar me toe met de vraag of ik meewil naar de Melbourne Cup (de paardenrace dus...). Nou ja, je moet de lokale cultuur leren begrijpen, dus ik had wel zin om mee te gaan, Vandaar dat ik nu dus maar alvast mijn verhaal over de Grampians zal neerzetten, kom ik in de volgende terug op de Melbourne Cup.
Goed, zaterdag had ik dus een autootje besteld om zondag te vertrekken. Ik nam me dus voor om vroeg naar bed te gaan, want de klok ging een uur vooruit, en ik moest om kwart over 7 ’s ochtends de tram hebben. Nou ja, lang leve MSN, want het was weer 12 uur eer ik ging slapen. Maar was wel erg gezellig, dus ik klaag niet!
Na 5 uurtjes slaap dus lekker opgestaan, goed stevig ontbijt gegeten, en mijn tas ingepakt met wat fruit (mango seizoen komt er weer in, dus dat komt prima uit!) en een hoop water. Om 8 uur de auto opgehaald, en op weg gegaan.
Onderweg was het slecht weer, graadje of 10, en heel laaghangende wolken met wat spetters regen, zag er dus niet goed uit. Maar ja, gelukkig was het toen ik 3 uur later eenmaal aankwam redelijk opgeknapt.
De rit erheen was heerlijk. Ben beetje binnendoor gereden, om dat vrije Ozzie gevoel weer te krijgen van “alleen op de wereld”. Wat een belevenis is dat toch om dwars door de bush heen te rijden, met slechts om de 3 minuten een auto die je passeert. En dan zit je nog in een redelijk bewoond gebied ook! Het laatste half uur zie je de Grampians trouwens langzaam voor je opdoemen, een aantal van die grote granieten bergen die zo uit het land oprijzen, erg indrukwekkend!
Daar aangekomen naar het bezoekerscentrum gegaan, voor info waar ik het beste beestjes zou kunnen zien. Bleek dus dat ik zou moeten wachten tot zonsondergang... had ik geen tijd voor, dus hoopte er maar het beste van. Ik had 2 wandelingen uitgekozen die ik wilde doen, een eenvoudige, en een pittige. Gelukkig was ik verstandig en koos ik ervoor om die pittige eerst te doen. En of die pittig was zeg... jeetje. Op de foto’s is
te zien wat voor terrein het was. Er waren hele stukken bij waar ik mijn voeten niet eens plat op de grond kon zetten, maar enkel op mijn voorvoeten moest lopen, zo steil was het. En verder ook heel veel over rotsen en zo moeten klauteren. Maar eenmaal boven aangekomen was het echt de moeite waard! De zon kwam door, en ik heb daar lekker een kwartier een beetje om me heen zitten staren, erg mooi. Daarna weer naar beneden, en op naar de 2e wandeling.
Deze was een stuk minder heuvelachtig, dus wel zo prettig. Dit zou een wandeling zijn waar de lente-bloemen het mooist zichtbaar zouden zijn... Nou ja, ik had dus een beeld voor me van de Nederlandse lente en haar bloemen, en dat had ik dus niet moeten doen! Het klimaat is heir toch wel een stuk droger, dus ik vond het net een karige heide. Maar goed, al met al wel mooi. En ik zag ook een echydnae (zie foto), echt een schattig beestje! Hij hoorde mij ook aankomen, en ipv weg te rennen probeerde hij zich in te graven onder een boomstam, met alleen zijn stekeltjes zichtbaar. Na een paar minuten gewacht te
hebben, kwam hij er weer ondervandaan, om knorrend zijn weg te vervolgen. Was wel leuk om eindelijk wat beestjes in het wild te zien. Je ziet hier namelijk niet veel, omdat het m.n. avond- en nachtdieren zijn (ook de kangoeroes/ koala’s/ opposums. etc.). Nou ja, verder dus beetje rondgewandeld en niet veel bijzonders. Maar nog seeds geen kangoeroe gezien helaas!
Ik had nog een paar over, dus besloot ik om het park door te rijden naar het noordelijke punt. Was een erg mooie rit tussen de heuvels door, en was nog zo’n 65 km, flink park dus. Onderweg af en toe gestopt om wat plaatjes te schieten, maar nog steeds geen kangoeroes! Op het laatst wat vaker gestopt, in de hoop op... op een van die stops ben ik bij een camping het bos ingelopen. Was een pad dat nergens op een kaart stond, maar zag er wel mooi uit. En tot mijn verbazing (en die van Skippy denk ik!) liet ik een kangoeroe schrikken hier, die lekker lag te slapen! Hij schrok zich ook lam, en sprong als een idioot tussen de bomen door, ik hoorde zijn poten op de bodem ploffen, was erg leuk! Zo probeer je
er een op het gras te zien, en kom je hem tegen midden in het bos.
Vandaar weer bij een andere parkeerplaats gestopt, en daar liepen er nog 2 rond te banjeren. Deze kon ik gelukkig op de foto zetten. Vandaar naar het laatste dorpje in het park gereden, waar ik lekker een biertje heb gekocht in de bottleshop, waarvan ik lekker op een picknick bankje in de zon heb zitten genieten. De zon was inmiddels flink doorgekomen, dus was erg prettig na zo’n drukke dag! Toen was het echt tijd om terug te gaan, was uurtje of 5, want ik had nog 300 km terug voor de boeg. En ik had geluk op de terugweg, want men had een special over The Doors. Ik reed dus heerlijk door de bush, raampje open, Jim Morrisson keihard aan, en ik zat flink mee te bleren, errug goed! Was uiteindelijk om half 9 ofso thuis, doodop. Dus eerst Jacq nog ff gebeld, en daarna zou ik echt gaan slapen... maar ja, msn he!! Nou ja, om een uurtje of kwart over 10 ben ik lekker naar bed gegaan. Moe maar voldaan zoals dat heet.
Vandaag dan doodmoe opgestaan, auto teruggebracht
de stad in, en heerlijk naar kantoor... Gelukkig had ik om 10 uur een training van het beoordelingsproces bij Manhattan. Was erg interessant (hoe je jezelf ieder jaar een aantal doelen stelt op een 8-tal vaardigheden, en hoe je tijdens het jaar moet proberen deze doelen te halen), en daarna ben ik mijn Ozzie rijbewijs wezen halen in de stad. Al met al was de dag dus snel voorbij! Op het laatst kwam mijn baas nog ff langs (had ook dezelfde training ’s middags gehad) om aan te geven dat we woensdag ff samen moeten zitten om mijn doelen en prestaties te bespreken. Alleen maar goed natuurlijk. Daarnaast zat er misschien nog een klein projectje aan te komen binnenkort, om een complete trainings omgeving op te zetten. Erg complex voor mij met mijn beperkte kennis, maar wel een erg goede ervaring. Dit is de beste manier om de details van het systeem te leren kennen. Daar kijk ik dus echt naar uit, want op het moment ben ik mezelf aan het inleren, door gewoon maar wat te doen. Leer er op zich wel van, maar dat kan zeker beter. Met het inrichten van die omgeving heb ik tenminste een doel
dat ik kan nastreven.
Nou ja, morgen dus Cup Day. Ben erg benieuwd. Ik moet dus mijn pak aan (incl. stropdas helaas) en daar kijk ik niet echt naar uit... zeker nu ik zojuist op het nieuws hoorde dat het zo’n 31 graden zal worden... nou ja, het schijnt erbij te horen! Ik neem uiteraard mijn foto-toestel mee, dus ik laat wel weten hoe het geweest is.
Nou, ik ga nu ff de foto’s van de Grampians uploaden, en dan nog ff relaxen. Tot van de week!!
Groetjes
Robin
Advertisement
Tot: 0.139s; Tpl: 0.011s; cc: 17; qc: 82; dbt: 0.0862s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb