Rio de Janeiro - Cidade Dividade :S

---

This time the shit really hit the fan!!!

I heard a story of three men, one French, one American and one Brazilian. They were flying over the world, but could not see what was underneath the clouds. After awhile, the American sticks his hand out the window and says:

"We are now flying over New York!"
"How do you know?" the others ask.
"I just touched the Statue of Liberty"

A little later, the Frenchman sticks his hand out the window and says:
"We are now flying over Paris!"
"How do you know?" the others ask.
"I just touched the Effel tower."

A little later, the Brazilian sticks his hand out the window and says:
"We are now flying over Rio de Janeiro!"
"How do you know?" the others ask.
"Someone just stole my watch!"


Rio is for sure a place of incredible contrasts. With the rich and the poor packed together right next to another. Everyone who has heard of Rio has heard about the crimes there.

So, as mentioned in the last entry we went to Lapa on Saturday night. A really interesting place if you are able to ignore the beggars, and, well, stay out of trouble. As we were walking between places in really crowded streets, we walked just a few meters from the crowd, and ooooooops! A young guy, maybe 14-15 years old, comes to me and asks for money. Thinking that he was yet another beggar, I shuss him away and continue talking to Rósa. What happened next went really fast: The guy blocks my path, grabs my arm with one hand and is swinging a bottle with the other: "give me all your money". Simultaneously his gang surrounded me, five more guys. Still not realizing that they were not giving me any options, this was an armed robbery, I got angry. I twisted his arm and shouted at him to back off. Just as tho group was about to jump on me, Rósa squeezed into the group and pulled my arm, and asked me to come. To the surprise of the robbers we then hurried away towards the crowd. They followed us, but turned back when we got there.

This kinda being a buzz killer, we soon decided to go home. Not really my idea of a fun night out, fighting gangs on the streets, Jesus Christ. Looking back, I see that my reaction was as stupid as possible, I should just have given them the little money I had and gone my way. But it was also amateur stuff from the teenagers, they did not get the message out in a clear enough way: that they were robbers, not beggars. And their position was horrible, just 50 meters away form a police car, armed with a bottle.

Fools, all of us.


Okay then, to hell with that. Sunday afternoon awaits with a football game in Maracanã stadium. Botafogo and Flamingo were to play in the finals of the state championship in Rio de Janeiro state. All the city was on edge the whole day over this, all 100.000 tickets sold out. Quite a event, and we had tickets. HAD tickets. That was about to change. We had bought the tickets through the same travel agency as we went to the favela with, and inclusive was a ride to and from the stadium. Perfect. It was so exciting to near the Maracanã, Brazilian´s world-famous football shrine. Of course we were warned about pocket pickers and all, and were were really at guard the whole time. Untill we came to the thick line into the stadium.

What happened next went really fast: All the sudden some people started pushing and showing everyone, and BAMMM! my wallet was gone. With my ticket in it. A really well planned attack where mine and at least one another person´s belongings disappeared. Coming there together with a bunch of other tourists, so obviously tourists = $$$, we were like sitting ducks. All they had to do was to wait for the tour guys who come there every Sunday and do their thing. The agent did not give a shit, and wewere left there with only one ticket, quite shocked. We had been vice enough not to bring any money with us because of the risk, so we did not have the option of buying a new ticket on the black market. Nothing else to do than to head to Copacabana and watch the game on TV in a bar. BITTER, BITTER!!!

I was so angry, I was absoloutly furious. This was as professional as the attack the night before was amateur-ish. Next time I am just gona buy the ticket, a football t-shirt to blend in, put the ticket into my sock and take a taxi to the stadium.


Phewwwwfff. Having lost my Brasilian ID card caused some troubles, but loosing my ticket to the game was a disaster. The biggest anti-climax ever. The biggest rival of the football vlubs from Rio is São Paulo Football club, and I am now a devoted fan. Take that, Rio!

Hemmi




Í þetta skiptið fór allt til fjandans!!!

Ég heyrði sögu af þremur mönnum. Frakka, Ameríkana og Brasilíubúa. Þeir vora að fljúga yfir heiminn, en gátu ekki séð hvað var undir skýjunum. Eftir smá stund stingur Ameríkaninn hendinni útum gluggann og segir:

"Við erum að fljúga yfir new York!"
"Hvernig veistu?" spurja hinir.
"Ég var að snetra Frelsisstyttuna."

Svolitlu seinna stingur Frakkinn hendinni útum gluggann og segir:
"Við erum núna að fljúga yfir París!"
"Hvernig veistu?" spurja hinir.
"Ég var að snerta Effelturninn."

Örlítið seinna stingur Brasilíubúinn hendinni útum gluggann og segir:
Wið erum að fljúga yfir Rio de Janeiro!"
"Hvernig veistu?" spurja hinir.
"Það var verið að stela úrinu mínu af mér!"

Ríó er sko borg andstæðnanna. Með þá ríku og fátæku hlið við hlið. Allir sem hafa heyrt af Ríó hafa heyrt af glæpunum þar.

Jæja, eins og minnst var á í seinustu færslu, fórum við til Lapa á laugardagskvöldið. Mjög áhugaverður staður, ef þú getur leitt hjá þér alla betlarana og, erm, haldið þig frá vandræðum. Þegar við vorum að labba á milli staða á virkilega fjölmennum götum, löbbuðum við bara nokkra metra frá mannþrönginni, og úúúúps! Ungur náungi, kannski 14-15 ára, kemur að mér og biður um pening. Haldandi að þetta væri bara einn betlarinn í viðbót, sussa ég bara áhann og held áfram að tala við Rósu. Það sem gerðist næst gerðist mjög hratt: Gaurinn fór í veg fyrir mig, greip í hendina á mér með annarri hendinn og veifaði flösku með hinni: "komdu með alla peningana þína". Samtímis umkringdi gengið hans mig, fimm gaurar til viðbótar. Ekki ennþá búinn að fatta að þeir voru ekki að gefa mér neina valmöguleika heldur var þetta vopnað rán, varð ég reiður. Ég snéri uppá hendina á honum og öskraði á hann að koma sér í burtu. Akkurat þegar hópurinn var að fara að stökkva á mig tróð Rósa sér inní hópinn og greip í hendina á mér og bað mig um að koma. Ræningjunum til mikillar undrunar strunsuðum við í áttina að mannþrönginni.

Þeir eltu, en snéru við þegar við vorum komin þangað. Þar sem þetta spillti stemmningunni frekar mikið ákváðum við fljótlega að fara heim. Ekki akkurat mín hugmynd um skemmtilegt kvöld, að berjast við gengi á götunum. Kræst! Horft til baka, þá sé ég að viðbrögð mín voru eins heimskuleg og hugsast getur, ég átti bara að láta hann fá þessa litlu peninga sem ég var með og fara. En þetta var líka frekar viðvaningslegt hjá unglingum, þeir komu ekki skilaboðunum til skila á nógu skýrann hátt: að þeir væru ræningjar en ekki betlarar. Og staðsetningin var hræðileg, bara 50 metrum frá löggubíl, vopnaðir flösku.

Bjánar, við allir.


Jæja, til fjandans með það. Sunnudags eftirmiðdegi beið með fótboltaleik á Maracanã vellinum. Botafogo og Flamingo voru að fara að spila úrslitaleikinn í fylkiskeppninni í Rio de Janeiro State. Öll borgin var á öðrum endanum yfir þessu allan daginn, allir 100.000 miðarnir uppseldir. Svaka viðburður, og við vorum með miða. VORUM með miða. Það átti eftir að breytast. Við höfðum keypt miðana með sama fyrirtæki og við fótum í Favela túrinn með, og innifalið var far fram og til baka á völlinn. Fullkomið. Það var virkilega spennandi að nálgast Maracanã, þetta heimsfræga fótbolta skírni Brasilíu. Auðvitað vorum við vöruð við vasaþjófunum og vorum virkilega passasöm allan tímann. Þangað við komum í troðna röðina inná völlinn.

Það sem gerðist næst gerðist mjög hratt: Skyndilega byrjaði fólk að ýta og hrinda öllum, og BAMMM!veskið mitt horfið. Með miðanum mínum í því. Virkilega vel plönuð árás þar sem a.m.k. ein önnur manneskja var rænd. Komandi þangað með fullt af öðrum ferðamönnum, svo augljóslega ferðamenn = $$$, vorum við auðveld skotmörk. Það eina sem þeir þurftu að gera var að bíða eftir ferðaþjónustu gaurnunum sem koma þangað hvern sunnudag, og láta til skarar skríða. Ferða gaurnum var skítsama, og við voru strönduð þarna með bara einn miða, frekar skelkuð. Við höfðum haft vit á að vera ekki með óþarflega mikinn pening á okkur, svo við gátum ekki keypt annan miða á svarta markaðinum. Það var ekkert annað að gera en að koma sér til Copacabana og horfa á leikinn í sjónvarpinu á bar. BITURT, BITURT!!!

Ég var svo reiður að ég var að springa. Þetta var eins fagmannleg árás eins og árásin daginn áður hafði verið viðvaningsleg. Næst ætla ég bara að kaupa miða, fótboltabol til að blandast inní fjöldann, setja miðann í sokkinn minn og taka leigubíl á völlinn.


Vaaaaaáááá. Það að tapa brasilísku skilríkjunum mínum orsakaði smá vandræði, en það að tapa miðanum á leikinn var algjör skelfing. Mesta anti-klæmax ever. Aðal keppinautar fótboltaliðanna frá Ríó eru São Paulo Football club, og ég er núna orðinn harður aðdáandi. Hafðu það, Ríó!

Hemmi

---

Photos

On the way to the game
How little did we know...

Comments

[Jóhanna]

It is definitely a good idea to add another blond and two kids to the power-tourist cocktail and try this again :-S

[hemmi rosa]

Haha
This can only go wrong...