Advertisement
Published: November 5th 2007
Edit Blog Post
Hey lieve kinders,
Wederom een aflevering van pieter in Bulgarije. Allereerst, ik heb voor de eerste keer onderwijs gehad! Ik ben dus nu officieel student in bulgarije. Onderwijs bestaat blijkbaar uit een praatje met je professor in haar bureautje met nog 2 andere erasmus studenten erbij; het lijkt op een soort privé les. De courses die ik volg zijn speciaal voor ons ontworpen en mijn examen bestaat uit het schrijven van een essay van 3 kantjes die over 'my perspectives on Bulgarian history' moet gaan: kortom ik prijs de bulgaren even de hemel in aangaande hun roemrijke geschiedenis en ploef... daar zijn de eerste 5 ECTS. Gisteren had ik dan mijn 2de course, maar door trage bussen en foute e mails van de prof, belandde ik overal waar ik niet moest zijn; te laat in het foute gebouw, en de foute kamer. Erg jammer.
Naast dat uur onderwijs heb ik een dag in een Bulgaars ziekenhuis doorgebracht, omdat mijn roommate, Emil, z'n knie gekwetst had tijdens een van onze vele amicale vechtpartijtjes. Dit gebeurde echter om 4.00u s ochtends dus moesten we wachten tot de volgende dag. We bedachten dat ijs wel nodig was om op de zere knie te
leggen, ik werd de Bulgaarse nacht ingestuurd met de eenvoudige opdracht ijs te regelen. Niets bleek minder eenvoudig toen bleek dat alles gesloten was in de buurt van ons appartement, enkel de Flora Burger (slechtste hamburgerplaats van Sofia) was nog open. Een beetje vermoeid liep ik binnen en vroeg om ijs, dat hadden ze niet dus nam ik genoegen met een bevroren hamburger. De rotzakjes lieten me er nog voor betalen ook; de prijs van een hapklare burger nog wel. De volgende dag bij de dokter bleek de knie van Emil vrij beschadigt maar niets te ernstig gelukkig; de hamburger is z'n geld dus waard geweest.
De rest van de tijd proberen we ons zo goed als mogelijk te vermaken; karten, voetbal kijken, voetbal spelen, lezen, internetten en uitgaan. Ik heb nog steeds zin in een keer een week waarin ik gewoon onderwijs heb waarin het duidelijk is wanneer je waar moet zijn enzo. Vorige donderdag werd er in het centrum van Sofia een film opgenomen met Morgan freeman, Antonio Banderas en Melanie Griffith. Hoe hij het voor elkaar heeft gekregen weet ik niet maar James, de Engelse dude, sleepte een rolletje als figurant in de wacht. UIteraard moest de
rest dat met eigen ogen zien. De verwachtingen waren hoog gespannen aangezien het een actiefilm was en er dus ontploffingen enzoverder zouden gaan gebeuren. Niets was echter minder waar, de hele straat was afgezet en stond vol met Amerikaanse politie auto's en de daarbijhorende politie mensen. De enige actie waar het filmen uit bestond was de straat oversteken. James moest hand in hand met een Bulgaars meisje naast Morgan en Antonio de straat over, dus de kansen dat hij in de film zit zijn groot, vind hij zelf.
Afgelopen weekend zij Audrey en Claudia, twee vriendinnen uit belgie, op bezoek gekomen, erg gezellig allemaal. Nadat ik ze doorheen Sofia geloodst had widen ze per se naar de bergen. Die bergen bleken erg moeilijk te bereiken, na drie uur in de bus gezeten te hebben zagen wel links van ons studenstki grad weer opdoemen; we hadden kennelijk drie uurtjes in een rondje gereden. Uiteindelijk hebben we de berg dan toch bereikt en het zicht was fantast.... Who am I kidding, we konden niets zien want er hing mist. Nuja, onze missie was tenminste geslaagd.
Verder nog twee spannende verhalen. James, jawel die filmster, blijkt samen te leven met een gevaarlijke Amerikaan.
Trey, zo heet hij, is een gespierde, muziekschrijvende phd student, die er blijkbaar niet tegenkan dat james met de deur open naar de WC gaat. In ieder geval was dat een aanlijding voor Trey om James in een soort wurggreep te nemen. Morgen moet hij dus een nieuwe kamer regelen. Het tweede spannende verhaal dan. Ik zat in een cafetje de humo te lezen die Audrey en Claudia voor mij meegenomen hadden toen er tien maffia kerels binnenkwamen en iemand die ook in het cafe zat begonnen af te dreigen. Echt zoals in de film, terwijl de onvermijdelijke grote gasten de deur van het cafe bewaakten zodat er niemand binnen kon werd de arme man een of andere deadline opgelegd, na vijf minuten verlieten ze de bar zonder de rekening te betalen en zonder hun haastig aangevoerde drankjes aan te raken. Even een reality check: Ik ben nog steeds in Oost Europa.
Dat was het een beetje lieve kindertjes
en om heel slecht te eindigen zeg ik goeiedag in het Bulgaars;
Devishdone (ofzo)
Advertisement
Tot: 0.059s; Tpl: 0.011s; cc: 5; qc: 44; dbt: 0.0357s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
stijnzelf
non-member comment
zoo pietje, het doet me deugd dat jij nog een paar van die dildo's zoals jij hebt gevonden daar om de zware studie-uren mee te delen! Ik waardeer die bulgaren wel dat ze de belgen dom houden en ze gratis ECTS te geven... misschien dat jij volgende keer ook figurant kan zijn als ze daar de volgende versie van suske en wiske opnemen of misschien ben je zelfs figurant geweest in dat gothfather gevolg. (ik neem trouwens aan dat jij die drankjes vand ie gasten wel even baas hebt gemaakt?) maw.: goed verhaal kerel! ps.. geen close ups meer van die o3 graag ;)