Advertisement
Published: April 27th 2009
Edit Blog Post
Vanmorgen al om half zeven aan het ontbijt. Daarna liepen we het dorpje in, richting de aanlegsteiger voor kano’s voor een kanotocht over de rivier. Dat was een hele belevenis, ook al was het bootje wat gammel en zaten de hardhouten bankjes niet erg comfortabel. Door de stroomonderbrekingen (ook hier!) maakten helaas de generatoren van de diverse toeristencomplexen wel veel herrie, maar op een gegeven moment konden we toch echt genieten van de stilte en de schitterende natuur om ons heen.
Na de kanotocht volgde een lange wandeling door de jungle. Toen onze gids begon uit te leggen hoe we moesten vluchten als we plotseling oog in oog met een neushoorn zouden komen te staan - zij die mij een beetje kennen begrijpen dat ik met de instructie “klim zo hoog mogelijk in de dichtstbijzijnde boom” niet echt gerustgesteld op pad ging - vroegen we ons even af waar we aan begonnen waren. Maar gelukkig hoefden we de veiligheidsinstructies in de praktijk niet toe te passen. Het was een erg mooie wandeling door een prachtig gebied. Op de één of andere manier had ik me een jungle wat natter en vochtiger voorgesteld, maar de gids legde ons uit dat het
al ruim 8 maanden niet geregend heeft in Chitwan. Het water staat daarom erg laag, veel traditionele drinkplaatsen van veel dieren zijn drooggevallen. En ook veel bomen en struiken hebben duidelijk te lijden onder het gebrek aan water. De gids vertelde ons ook dat een voettocht in de jungle eigenlijk geen goede methode was om wilde dieren te zien. Je kon nooit dichtbij komen omdat dat te gevaarlijk was en bovendien ruiken en horen dieren je al op grote afstand en zijn ze allang vertrokken als je in de buurt bent. Toch kon hij ons wel veel sporen van dieren laten zien en vertelde hij ons ook veel nieuwtjes. Nooit geweten bijvoorbeeld dat neushoorns verspreid in het bos hun eigen poeperettes hebben waar ze hun behoefte doen en alles dus ophouden totdat ze bij zo’n plaats zijn. Dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld olifanten die te pas en te onpas hun gigakeutels laten vallen. Ook loopt elke neushoorn volgens een vaste route. We hebben mooie pootafdrukken van een tijger gezien en werden ook gewezen op strepen op de boom die door beren waren gemaakt ter afbakening van hun territorium.
Voor de liefhebbers van het jungleboek: we zijn erachter gekomen dat
de namen van alle dieren uit het boek eigenlijk gewoon de Nepalese/Indiase namen van deze dieren zijn. Zo is in het Nepalees een beer
baloe, een tijger
bagh (Indiaas
bagheera), een wolf
akela en een olifant haatthie. Net zoals de namen in het jungleboek dus. Dus zo origineel was meneer Disney nu ook weer niet…
Langzamerhand begrepen we ook waarom deze tocht al om 7 uur ’s ochtends was begonnen: het werd al maar warmer en tegen het eind van onze tocht, zo rond half 11, was het kwik gestegen tot rond de 40 graden. We zijn terug naar ons huisje gelopen voor wat verkoeling. Dat vonden we bij een volgende attractie: het wassen van de olifanten. Zoals ik eerder al meldde heeft bijna elk etablissement hier zijn eigen olifanten. Elke dag aan het eind van de ochtend worden deze olifanten gewassen in de rivier. Gasten worden aangemoedigd om daarbij te helpen. In eerste instantie betekent dat op de rug van een olifant zitten terwijl hij vrolijk met zijn slurf een hoeveelheid water ophaalt en achterover spuit. Daarna ga je het water in en is het natuurlijk onmogelijk op zo’n beest te blijven zitten terwijl hij zich linksom en rechtsom in het water ronddraait. Tenslotte is het tijd voor een massage, waarbij je met een platte steen de huid van een olifant mag scrubben. Een heel bijzondere ervaring!
Na de lunch werden we opgewacht voor een tocht door de jungle per olifant. Een hele belevenis, maar - eerlijk is eerlijk - na tweeënhalf uur waren we wel bont en blauw van het door elkaar geschud worden in een houten bakje waar je je kont niet kon keren en met elke stap weer tegen de houten reling werd gesmakt. Toch was het erg de moeite waard. Door de overheersende geur van de olifant kunnen wilde dieren de geur van de mensen die er bovenop zitten niet waarnemen, waardoor de
mahoet ons zeer dichtbij een aantal neushoorns kon brengen. De paartijd was voorbij en we zagen twee moeders met kleintjes. Wat een gigantische beesten en wat bijzonder om ze van zo dichtbij te kunnen zien.
Rond zeven uur gegeten en daarna naar bed gegaan en opnieuw als een blok in slaap gevallen. Ons viel op dat we allebei hele drukke en onrustige dromen hadden gehad. Nog even bij Saligram gecheckt en ook hij bevestigde dat hij veel had gedroomd.
Hmm, da’s weer een promotieonderzoek waard…
Tot blogs!
Advertisement
Tot: 0.181s; Tpl: 0.013s; cc: 9; qc: 48; dbt: 0.0627s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb