Advertisement
Published: April 10th 2010
Edit Blog Post
Vanuit Vientiane maakten we een uitstapje naar Ban Na. Dit kleine dorp wordt, sinds ze daar begonnen met het verbouwen van rietsuiker en bananenbomen, geregeld bezocht door wilde olifanten op zoek naar een lekkere snack. Met 2 plaatselijke gidsen maakten we een stevige wandeling richting de observatietoren, waar we de nacht zouden spenderen in de hoop een olifant te spotten. Aangezien er onderaan de toren een riviertje stroomt en er veel zouten en mineralen voorkomen, komen de olifanten geregeld naar daar. Na een frisse duik in het water, wachtte ons een heerlijk avondmaal. En daarna was het stilzwijgen en hopen dat er olifanten zouden passeren... Na lang zwijgen en uitkijken en luisteren konden we onze oogjes niet meer openhouden en kropen we onder de wol. Onze gids verzekerde ons dat we zeker en vast wakker zouden worden moest er een dikzak passeren! Het was een zalige nacht, lang niet zo goed meer geslapen, en dus niks gezien, niks gehoord (natuurlijk wel veel geluiden uit de natuur, maar is dat niet normaal als je in de buitenlucht slaapt!). Maar.... er was wel degelijk een dikhuid gepasseerd tijdens de nacht! (Terwijl wij natuurlijk zalig lagen te knorren...) Bewijs hiervan was een verse voetafdruk
Vientiane
Een van de vele prachtige kloosters
in het zand onder de toren! Balen natuurlijk dat we het niet met eigen ogen gezien hadden, aan de andere kant toch ook tevreden dat er eentje gepasseerd was en bewijs had achtergelaten! Met een gelukmakende grijns, en de belofte aan onszelf om een volgende keer niet te gaan slapen, zetten we de terugtocht aan. We maakten nog een 12 km lange tocht met lunch- en zwemstop, vooraleer we op de songtaew richting Vientiane kropen.
Na Vientiane geraakten we na een dagje bussen in Luang Prabang. Deze stad staat bekend om zijn vele tempels en kloosters en staat dan ook op de lijst van unesco werelderfgoed. Gedurende 2 dagen verkenden we de stad: we bezochten verschillende kloosters, namen een kijkje in het royal palace en slenterden wat rond in de rustige steegjes. Om ook wat actie in te bouwen waagden we ons aan een kayaktripje op de Nam Ou rivier. Er werd ons een leuk tripje beloofd, inclusief 6 rapids. Gewoon aan het lage water en milde stroming van de rivieren in de ardennen stelden we ons er niet teveel van voor. Maar het werd een plezant en zelfs een beetje een spannend boottochtje. De rapids bleken niet gewoon
Vientiane
Buddha park een stroomversnellinkje te zijn, maar waren behoorlijke versnellingen, soms met een plotse bocht erin, en inclusief hoge golven tot over de kayak! De adrenaline in ons bloed nam grote proporties aan, maar dankzij een goede stuurman (Sam natuurlijk 😉) kwamen we op onze bestemming aan zonder uit de kayak te vallen. (volgens onze gids slaagde 80% er in om al bij de 1e rapid overboord te slaan). Onderweg picknickten we langs de kant, waar de overschot van het meegebrachte eten gretig door de lokale kinderen werd opgepeuzeld. We bezochten nog even het dorp (van Kamu en Hmong volkeren) en peddelden dan verder tot de eindmeet, met onderweg natuurlijk een stop om even verkoeling te zoeken in het water! Het was een zeer toffe dag en de inspanning deed ons deugd na 3 maanden weinig actiefs/sportiefs gedaan te hebben.
Na Luang Prabang ging onze tocht richting de Thaise grens. Aangezien we niet gehaast waren, kozen we voor het trage vervoer, namelijk de slowboat. Gedurende 2 dagen vaarden we over de Mekong, terwijl we wat lazen, van de uitzichten genoten, onze lunchpakketjes verorberden en zalig relaxten op het dek. Onderweg passeerden we talrijke goudzoekers, op zoek naar goud natuurlijk, dat hier
nog in behoorlijke hoeveelheden aanwezig zou zijn. De uitzichten onderweg werden jammergenoeg belemmerd door irriterende rookdeeltje in de lucht. Op het einde van het droge seizoen, worden hier de landbouwgronden afgebrand om ze terug te verrijken voor de volgende teelt (slash en burn). Overal in de bermen. bossen en velden zie je dan ook rookpluimen en oranje vlammen. Na 2 dagen kwamen we dan aan in Huay Xai, waar we de grens overgingen naar Thailand (Chiang Khong).
Eens de grens overgestoken, vielen we van de ene verbazing in de andere. Wat een luxe en welvaart in vergelijking met Laos! We merkten meteen de verharde wegen op, incusief wegmarkeringen en straatverlichting, en natuurlijk ook het feit dat ze hier aan de linkerkant rijden. De putten in de wegen zijn hier weggewerkt en de kans om ineens in het donker in de riool te stappen is ook nihil geworden! De meeste huizen zijn terug uit stenen gebouwd ipv riet of hout, electriciteit is overal aanwezig en de brommertjes waarop de mensen rijden zien er nog goed uit ipv half uiteengevallen! De winkels lagen volgestouwd met allerhande producten, die we al even niet meer tegengekomen waren (of toch maar heel sporadisch en
Ban Na
De uitkijktoren vanwaar het allemaal zou gebeuren... dan nog aan rijkemensenprijzen), zoals yoghurt, lays chips, rekken vol snoepgoed en koekjes, toiletartikelen in alle vormen en maten.... Sinds lange tijd zagen we terug kranten en tijdschriften liggen, en deze werden dan ook effectief gelezen door de mensen. Gek dat enkel een grensovergang zoveel verschil kan maken!
Vanuit Chiang Khong zetten we meteen koers naar Chiang Saen. We hadden in de kranten immers zien staan dat hier het olifantenpolotornooi plaatsvond en aangezien dat stadje ongeveer op onze weg lag leek het ons wel leuk om daarvan een dagje mee te pikken. Het werd een grappig dagje waar jullie even van kunnen meegenieten dankzij het filmpje. Weer eens waren we verbaasd van de snelheid waarmee olifanten kunnen rennen! De polospelers waren een beetje ervaren aangezien ze normaal op paarden spelen. Nu moesten ze het dus van iets hoger proberen! En natuurlijk werden ze steeds bijgestaan door de mahout, de bestuurder van de olifant. Een doelpunt is dan ook het resultaat van de goede samenwerking tussen mahout en polospeler, en olifant natuurlijk!
En daarmee zijn we dan aanbeland in Chiang Mai, in Noord-Thailand. Dit is onze uitvalsbasis voor de komende 2,5 week. Na meer dan een half jaar rondreizen
Ban Na
Ons heerlijk diner kruipt de vermoeidheid stilaan in onze kleren. Hier willen we dan ook weer de batterijen opladen zodat we er daarna weer vollebak tegenaan kunnen gaan! En het moet gezegd, de tijd vliegt voorbij. Lieve heeft hier ondertussen een 8-daagse tai chi cursus gevolgd. Deze was enorm plezant! In een tof groepje van 5 personen hebben we gedurende 5u per dag onze ademhaling leren controleren, leren mediteren en vooral tai chi aangeleerd. De 8 basisbewegingen zitten nu in ons hoofd, we zullen proberen om deze regelmatig te blijven herhalen zodat we ze niet meer vergeten! Sam heeft ondertussen ook niet stilgezeten, en heeft vooral heel veel gelezen en opzoekwerk gedaan. We zouden in Maleisie namelijk misschien graag ook naar Borneo gaan, maar dit vergt wat voorafplanning aangezien er heel wat nationale parken zijn waar slechts een beperkt aantal bezoekers worden toegelaten. Ook moeten we onze tijd een beetje in de gaten houden, willen we nog genoeg tijd overhouden voor Nieuw-Zeeland en Australie. En natuurlijk moeten er vanaf nu ook wat vluchten geboekt worden, en regelmatig opzoekwerk levert meestal de gunstigste tarieven op! Verder heeft Sam zich gespecialiseerd in de thaise keuken; groene of rode curry, noedels of sticky rijst, spring rolls
Ban Na
Een verfrissende duik in de rivier of kokoscurrysoep... Geen van deze gerechten heeft nog geheimen voor hem! Wie dit wil komen uittesten is bij deze dan ook uitgenodigd eens we terug in Belgie vertoeven!
Verder genieten we hier hard van wat westerse luxe. Voor ons vertrek, waren we nog niet zeker of we wel naar Thailand zouden komen, het leek ons wel zeer toeristisch. En dat is het ook, maar anderzijds genieten we van het comfort dat Thailand ons geeft. We laten de yoghurt, chips, pasta en pizza dan ook hard smaken!
Advertisement
Tot: 0.16s; Tpl: 0.013s; cc: 12; qc: 62; dbt: 0.0835s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Greet
non-member comment
jaloers was ik al toen jullie vertrokken, jaloerzer word ik naarmate ik jullie verhalen lees! Hopelijk hebben jullie genoten van de welverdiende rust, en kunnen jullie er weer volop tegenaan voor het vervolg van de reis... Dat aanbod van de Thaise keuken in Belgiƫ, daar wil ik alvast op ingaan ;). Groetjes, Greet