Advertisement
La Ciudad Blanca
Kathedraal en Plaza de Armas. De witte stad, ofwel Arequipa, dat is waar ik de afgelopen week heb doorgebracht. En ik moet zeggen, deze stad bevalt me wel. Erg lekker weer en een mooie omgeving. Na het zeer toeristische Cuzco kreeg ik hier weer het gevoel in Zuid-Amerika te zijn, hoewel de stad door de vele koloniale gebouwen wel een beetje een Europese uitstraling heeft.
Arequipa is een snel groeiende stad met ongeveer een miljoen inwoners in het zuiden van Peru. De stad (2300 meter hoog) wordt omgeven door een ruig landschap wat van woestijn overgaat in besneeuwde vulkanen en bergen, en wordt doorsneden door diepe cañons.
Een van die cañons was mijn eerste bestemming (Colca Cañon). Hier heb ik een driedaagse trekking gedaan, met 7 andere backpackers en een lokale gids. Colca Cañon is een van de diepste cañons ter wereld, op het diepste punt zo´n 3400 meter. Dit is maar liefst twee keer de Grand Canyon! De trekking ging echter niet zo ver (het diepste punt is namelijk zeer lastig bereikbaar) maar was even goed erg mooi. Weer een ander landschap: droog, met veel cactussen, kleine dorpjes en steile kliffen. Bovendien is dit een van de plekken waar nog relatief veel
Colca Cañon
Colca Cañon in de ochtendzon. condors voorkomen. Meteen de eerste dag, toen we gingen afdalen de cañon in, hadden we al geluk er een aantal van dichtbij te kunnen zien.
Ook waren we in het dorpje Cabanaconde, aan de rand van cañon, getuige van een processie ter ere van Virgen de Chapi. Deze processie was een soort mengeling van Katholieke en Indiaanse religieuze gebruiken en een soort dankfeest voor de oogst van het afgelopen jaar. De mensen droegen traditionele kleding en onze gids wist erg veel te vertellen van de lokale cultuur, waar nog veel Inca invloeden merkbaar zijn. Vervolgens hebben we de tweede dag door de cañon gewandeld, gevoetvald en gerelaxed in het zwembad. De derde dag weer de cañon uitgeklommen. Al bij al een erg geslaagde trip.
Onze gids Juan Carlos had ons al verteld over het Inca gebruik om aan de goden te offeren. Zo werden in de Inca tijd de bergen als goden beschouwd. In het geval van tegenspoed (vulkaanuitbarstingen, aardbevingen, mislukte oogsten enz.) offerden de Inca´s aan deze goden. En dan bleef het niet bij landbouwproducten of dieren; meisjes (maagden) werden speciaal opgeleid voor dit doel. In een van de musea in Arequipa wordt het beroemdste en best
Condor
Een machtige condor boven de Cañon. geconserveerde Inca-meisje tentoongesteld: Juanita. Natuurlijk kon een bezoekje niet uitblijven. Erg interessant om wat meer te leren over deze mysterieuze Inca cultuur.
In het weekend volgde mijn zwaarste uitdaging tot nu toe: de beklimming van de El Misti. Deze actieve vulkaan van 5825 meter hoog ligt op zo´n 17 kilometer van het centrum van Arequipa en torent zo´n 3500 meter boven de stad uit. Met twee Polen (Katrina en Lucas) die ik in de cañon had ontmoet, heb ik een gids geregeld en tenten etc. gehuurd om deze klim te kunnen maken. De klim is technisch niet echt moeilijk. Er is namelijk geen speciale uitrusting nodig en er ligt op dit moment weinig sneeuw. Toch haalt maar circa de helft van de mensen daadwerkelijk de top. Boosdoener: hoogteziekte! En of je daar wel of geen last van krijgt heeft niets met fysieke fitheid te maken, dus er viel niets van te zeggen wie het wel of niet zou halen.
Met een jeep werden we buiten de stad afgezet om vervolgens de resterende 2400 meter naar de top, in twee dagen te overbruggen. De eerste dag was dat met zware rugzakken richting het basiskamp op 4600 meter hoogte. Hier
El Misti
Volcan El Misti rijst zo´n 3500 meter boven Arequipa uit. hebben we de eerste nacht doorgebracht. Nou ja, dag 2 begon al om 1.30. Al snel keerde Katrina met zware hoofdpijn en misselijkheid terug naar het kamp. Toen met Lucas en gids Alberto verder. Langzaam maar zeker kwamen we dichterbij de top en werd het ademhalen steeds moeilijker. Maar na 5 uur klauteren, voornamelijk over de rotsen, kwamen we net na zonsopkomst op de top aan. Ik heb afgezien, maar wat een uitzicht! En: wat een stilte! Echt zeer indrukwekkend. Daarna moe maar voldaan weer naar beneden......
De laatste twee weken van mijn reis zijn nu aangebroken en ik heb nog één bestemming op het programma staan (alvorens via Lima naar huis te komen): Huaraz in de Cordillera Blanca (het witte gebergte). Tegen het einde van mijn reis zal ik van daaruit nog wel wat laten horen.
Trouwens, bedankt voor de complimenten over mijn website en foto´s. Echt gaaf te horen dat jullie meekijken!
Advertisement
Tot: 0.042s; Tpl: 0.011s; cc: 8; qc: 24; dbt: 0.0226s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
José
non-member comment
aftellen....
Hey Geert, Het aftellen is begonnen voor ons, maar misschien voor jou ook wel!! Nog een paar dagen en je bent weer terug in het kikkerlandje!! Geniet nog van de laatste dagen en tot volgende week!! Groetjes, José