Huaraz, Spaans, Vrijwilligers ;)

---

Er zijn alweer een paar daagjes verstreken sinds ik in Huaraz (3,090 meter) ben aangekomen en ik heb het hier reuze naar mijn zin.
Ik ken Huaraz nog niet op mijn duimpje maar ik weet ik heen en weer terug moet komen bij het vrijwilligershuis.
De dagen zijn hier lekker warm en ’s avonds is het hier heel koud. Althans dat vind ik haha....
Ik heb een gezellig kamer die uit kijkt op een terras aan de achterkant van het huis met drie katten. Die het liefst ’s nachts met elkaar ruzie zoeken haha...
Het huis staat in ‘La Soledad’ en we kijken uit over de enorme bergen rond Huaraz.

Inmiddels heb ik al vijf dagen spaanseles. En de lessen zijn reuze leuk. Mijn lerares, Ethel, is een lieve en geduldig vrouw, die ontzettend veel over Huaraz weet en de Peruaanse Cultuur.
In de les moet ik nog heel erg wennen aan de letters die wij in het Nederlands niet gebruiken. Zoals bijvoorbeeld: ‘ll’ en de ‘v’ die uitgesproken wordt als ‘b’.
Mijn lessen beginnen meestal om acht uur ’s ochtends, en meestal drie uur achter elkaar. En soms heb ik ’s avonds les.
Mijn lessen vinden plaats in het huis van de eigenaren van het vrijwilligershuis en meestal ook in het hostal Churup (van dezelfde eigenaren).
In het hostal bevinden zich veel backpackers.Vooral in deze tijd van het jaar, omdat het nu goed weer is om te gaan klimmen, op de bergen in de omgeving of de hoogste berg van Peru.

We hebben nu twee feestdagen gehad. Het feest van Huaraz en de onafhankelijkheidsdag van Peru. Op het feest van Huaraz was er een parade waar jongeren en volwassen meeliepen in uniformen van hun opleidingen. Voor op liepen er een paar leerling met een versierde doek, met de naam van hun opleiding erop. Daar weer achter liep er een leerling met een vlag en daar weer achter de rest van de leerlingen. Terwijl ik naar de parade keek, vroeg ik me toch af waarom iedereen zo statig liep en met hun armen heen en weer zwierde als een speelgoedsoldaatje. Later werd mij verteld dat dit een wedstrijd is voor die het mooiste kon lopen haha...

Afgelopen vrijdag ontmoette ik een ex-vrijwilliger, Brechje, die twee maanden weg was geweest om een rondreis te maken door Zuid-Amerika. Ze is hele aardig meid en verteld haar verhalen in geuren en kleuren.
Maar zij vertrekt donderdag weer met haar Peruaanse vriend naar Lima. Ook is vandaag de laatste dag van Caroline en Lillian (haar moeder). Vanaf morgen komt Ine mijn weer gezelschap houden totdat Will, haar dochter en diens vriend naar het vrijwilligershuis komen.
Dus ik heb nog heel veel nieuwe mensjes te ontmoeten 😉

---