Advertisement
Vandaag alweer vroeg op, zeven uur al, want we hebben een rondvaart geboekt en die vertrekt om half negen. Daarvoor moeten we eerst nog naar het Nitmiluk National Park rijden. Onderweg zien we dat er net een kangeroe is doodgereden. Ik vind het steeds vervelender om het te zien. Als we aankomen parkeren we de auto en lopen naar de boot toe, het is er nog vrij rustig. We worden om kwart over acht verwacht. Het is inmiddels al bijna half negen en ja hoor, daar komt de bekende buslading bejaarden aangelopen. We vroegen ons al af, waar blijven ze. En dus weer met een hele volle boot, en ze moeten er ook altijd als eersten in, dus wij zitten helemaal achterin. Ik zie alleen maar hoofden in plaats van een gorge.
Gelukkig mogen we ook staan en lopen op de boot en blijven de bejaarden over het algemeen netjes zitten. Ze zijn wel altijd lekker rustig, dat moet ook gezegd. De boot vaart door de eerste gorge en het lijkt alsof de gorges ook even moeten wennen (het zijn er dertien en wij varen door de eerste twee) want het lijkt nog niet echt op een gorge. Het is er wel mooi, maar nog niet echt met hele hoge steile wanden. Als we de eerste gorge voorbij zijn moeten we de boot uit en een stukje lopen naar het begin van de tweede gorge. Het water staat deze tijd van het jaar dermate laag dat de boot er niet door heen kan. Aan het einde van het wandelingetje ligt een volgende boot te wachten.
We stappen in de volgende boot en varen de tweede gorge in. Dit is er één van de echte gorge-categorie. Mooie hoge steile wanden aan beide kanten met flink wat begroeing, palmbomen, eucalyptusbomen, mangrovebomen. Er zouden in de rivier (de Katherine) ook freshies moeten zitten maar die krijgen we helaas niet te zien. Een paar vogels, veel andere beesten laten zich niet zien. De temperatuur begint intussen ook al aardig op te lopen. Het is hier, zoals we gisteren al merkten, net weer even iets warmer dan in Kununurra. We varen weer terug naar het stukje waar we moeten lopen. Als Anton en ik bij de boot aankomen zit iedereen er al in, en de eerste rij is nog vrij. Ik snap er niks van. Maar ze zitten ook in de verkeerde boot, dus moet iedereen er weer uit en in de juiste gaan zitten. Anton en ik komen op de voorste stoelen terecht en daar blijkt een goede reden voor te zijn: ze willen allemaal in de schaduw zitten (de boot heeft een overdekking). Alleen zijn ze even vergeten dat de boot ook nog moet draaien om weer in de juiste vaarrichting te komen. Dus wij zitten ook in de schaduw. Aangezien de boot toch nog een aantal bochten maakt, maakt dat ook verder niet uit, en zo warm is het nou ook weer niet.
Na het boottochtje eten we een sandwich in het Visitor Center want ons brood was niet lekker meer dus we hebben nog niet gegeten vanochtend. Ik koop ook twee kadootjes, we kijken nog even wat voor wandelingen er zijn, maar behalve naar een uitkijkpunt in een gorge die we al gezien hebben zijn het meteen wandelingen van 4 uur of meer en daar hebben we geen zin in. Dus rijden we naar het stadje Katherine en lopen daar nog wat rond, maar ook in het stadje zelf is niet zoveel te doen. Dus doen we maar weer de nodige boodschappen. Er zijn nog wel hotsprings verderop, maar dat lijkt ons gezien de temperatuur buiten nu niet echt een heel goed idee. Het zwembad op de camping wel.
Weer terug op de camping maken we geen gebruik van het zwembad en brengen we de middag lezend door. We kijken naar de komende en gaande mensen en tegen zonsondergang lopen we even naar de oprit van de camping, want die maakt met de palmbomen langs de weg een mooi plaatje. Als we terug komen heeft de buurman zijn auto op onze plek gezet, pal naast onze camper (dat is achter zijn eigen caravan) en vlak voor onze tafel en stoeltjes die buiten staan. Ons uitzicht is nu zijn auto geworden. Daar laat ik geen gras over groeien en vraag dan ook vriendelijk doch zeer direct of er geen andere plaats voor die auto is. Misschien naast hun eigen caravan waarnaast nog zeker 20 meter plek is… Of iets verderop waar nog meer auto’s staan en waar ook nog plek zat is? Ja ja daar had ie niet aangedacht en hij dacht dat dat misschien nog wel een plek is voor een andere camper of caravan (nu nog onbezet, dus daarom zet je je auto niet naast je eigen caravan maar gewoon op de plaats van iemand anders, logisch). Nou ja hij verplaatst hem dan wel, maar als het dan toch een plaats van iemand anders blijkt te zijn dan zet-ie hem wel weer gewoon bij ons neer. IK DACHT HET NIET. Meneer is verstandig en zet de auto vóór zijn eigen caravan, waar dus ook nog plaats blijkt te zijn…
Na al deze consternatie gaan we maar eens even een hapje eten en nemen de vakantie tot nu toe even door, helaas alweer bijna ten einde, nog maar tien dagen… Tot slot van de dag gaan we de Cane Toads in de toiletten ook nog maar eens bekijken.
Advertisement
Tot: 0.084s; Tpl: 0.01s; cc: 6; qc: 44; dbt: 0.0409s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb