Tonga - Ha'apai

---

Pangai, de hoodstad van de Ha’apai groep is een dorp van 3.000 inwoners heeft welgeteld 6 winkeltjes, 4 guesthouses en 1 restaurant. (en 4 toeristen).

Haapai eilanden groep heeft 62 eilandjes waarvan 45 onbewoond.

We lunchen in het restaurant waar we zeer waarschijnlijk de komende 5 dagen gaan eten. De eigenaar (nieuw zeelander) gaf aan dat hij samen met de overige toeristen op het eiland (4 stuks) gingen kamperen voor de komende 4 dagen... en dat het restaurant dus voor die dagen dicht gaat...hahahah..(zijn personeel was weg gelopen vonden het een te drukke baan. De rest van de dag worden we door diverse mensen erop geattendeerd dat het enige restaurant van het eiland de komende dagen dicht gaat...

Tijdens de 7 duiken die we hier doen overnachten we in Billy's Place. Op een bananen plantage staan 3 mooie hutjes waar wij er dus 1 van hebben. Naast een mooie lokatie hebben zij als enige van het dorp fietsen ter beschikking voor hun gasten en kunnen we gebruik maken van de keuken die we helaas nodig hebbend e komende dagen. Er is werkelijk niets te krijgen in de winkels. Iedereen verbouiwt zijn eigen eten en wisselt wat uit met de buren ofzo want supermarkten zijn vrij leeg en behoorlijk duur. we eten spagetti met tomatensaus. we moeten maar even aanpappen met de zoons vanb de eigenaar die elke ochtend zo'n heerlijk ontbijt voor ons maken (zelfgemaakte muffins, cakejes, pannekoeken). Elke ochtend na een stevig ontbijt pakken we de fiets om 45 minuten later aan te komen op onze duikschool.

De laatste avond helpen de 2 stiefzoons van Billy onze met een Tonganeese maaltijd. Vis gekookt in cocosmelk met wortel en uien wat in bananen bladeren is gewikkeld.. duurde ff en blijf het raar vinden van die schitterende parrot vissen met al die schitterende kleuren op te eten. Onder tussen was Billy samen met een speciaal team, waarbij iederen zijn eigen taak heeft, bezig met het slachten van 1 van zijn varkens. Deze big one was voor de zoveelste keer op het landgoed gekomen van de buren en zat daar lekker te vroeten.. de buurman van het dit keer genoeg blijktbaar want er zat een groote jaap in de achterpoot van het varken wat hem vervolgens deed doodbloeden. Het gehele ritueel duurde zo'n 4 uur van het maken van mandjes van bladeren om later het vlees in te laten koken in een ondergrondse oven tot het haren schroeien van het varken en de uiteindelijk slachting.... Ik (willem) heb het ritueel van begin tot eind gevolgd, femke kneep er tussenuit toen het beestje werd opengesneden en besloot de rest vd vakantie geen varkensvlees meer te eten. Ben benieuwd of femke dat straks in Indonesie ook nog steeds gaat volhouden met de overheerlijke Babi Ketjap...

---