Advertisement
Published: January 31st 2011
Edit Blog Post
View from Mt. Pleasant
The harbor of Christchurch lying in the distance. Christchurch
English (Lisa) 29/1 The Day McGregor Bird (aka ART137) Flew Away and We Almost Did As Well
We reached the point of being very attached to our campervan. We lived in it for 3 weeks and to be quite honest, it also starting smelling and looking like that. The wooden storage space in the campervan was in desperate need of a wash. It had become quite sticky from some of the food/fluids in there. Furthermore, the milk carton had leaked in our cool box the 27th, now resulting in a awful sourly smell coming towards you when you opened it. The coolbox was placed on plastic bags because it had a massive crack -caused by previous hirers- in the bottom of it through which the ice water left the cool box, and entered the storage space.
But, these are just minor details hardly affecting the pure perfection of our van. Goodbye procedure was rather quick. ‘Escape campervan’-guy walked around our campervan, asked whether and said that everything was alright; we handed over the keys; well, that was it basically.
That afternoon Erik brought us to some view points around Christchurch. It was extremely windy that day,
you’ll surely also notice this from the pictures. We went to the beach, a small park halfway a hill which provided us with a view over that same beach and the city, and up to Mount Pleasant. On the summit of Mt Pleasant, a grass- and sheep-covered hill, there was nothing blocking the wind. We had a nice view of the hills surrounding Chirstchurch, Christchurch itself and the harbour whilst struggling to remain more or less on the same spot because of the wind.
Nederlands (Anouschka) 29 januari 2011
Na een slome start moeten we in record-tempo het busje leeghalen. We hoeven het niet schoon te maken gelukkig, want het kleeft inmiddels van boven tot onder en ruikt zwakjes naar iets te rijp fruit en licht zure melk. Om over de buitenkant maar niet te spreken. Het inlever-adres is niet ver van ons logeeradres vandaan, en zo moeten we veel te snel al afscheid nemen van ‘McGregor Bird’. Ik zou hem het liefst meenemen naar Australië en dan importeren naar Nederland. Een mega-Europatrip is al in de maak voor volgend jaar, bereid je maar voor daar aan de andere kant van de wereld!
’s Middags neemt Erik ons mee naar de kust en de heuvels rondom de stad, in een auto waarin je ineens wel heel erg dicht bij de weg zit, en die verdacht weinig geluid maakt bij elke bocht omdat niet je hele hebben en houwen 3 meter verschuift en de afwas door de achterbak rolt. Vanwege een tropische cycloon die het noordereiland van de week teisterde, is de wind hier ook aardig aangewakkerd. Bovenop Mt. Pleasant (geweldige naam), waar je een mooi uitzicht hebt over de omgeving, de zee en de stad worden we zowat van onze sokken geblazen. Een nieuwe pinguin-foto van Lisa is geboren.
’s Avonds konden we genieten van Jean’s geweldige kookkunsten, en kwam ‘de man met de hamer’ al snel om de hoek kijken. Na die reis is het wel nodig om een paar daagjes bij te komen.
Advertisement
Tot: 0.114s; Tpl: 0.017s; cc: 10; qc: 26; dbt: 0.0711s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1mb
Robbert
non-member comment
een antwoordblog
Zo, weer even alles bij gelezen. Jullie zijn wel creatieve bloggers zeg! Nog gefeliciteerd met je verjaardag Anouschka!!! Ik weet niet of jullie nog met iemand van campus gesproken hebben maar hier in het duistere, tochtige, gure Nederland is het semester weer begonnen. Er zijn hier ook veel te weinig bergen. en regenwouden. en rare kleine vogeltjes. en stranddiners. maar ik dwaal af. Iedereen is weer een beetje aan het opstarten (boeken die te laat binnenkomen, een lading nieuwelingen en mensen terug van exchange, mislukte voornemens om dit semester toch echt vooruit te werken, gadverdamme dining hall is weer open! naja, Jeweetwel). Joris en Piotr blijken goede introdaddy capaciteiten te hebben (en Paula en Stephanie zijn goede intromamma's), de kids zijn ingeburgerd en ze hebben de eerste prijs gewonnen bij het verkleden. Wij gaanin mijn unit in maart-april kleine opvangkittens van het asiel nemen!!! superlief, maar je schijnt er wel midden in de nacht een paar keer voor op te moeten staan om ze te voeren (het zijn weesjes). Ach, dat komt wel goed. Oh en we weten ook nog niet zeker hoe groot het nestje is waarvoor we mogen zorgen tussen de 2 en de 8 zeg maar.. Heel veel plezier met de laatste week (weken?) van jullie vakantie, en de zon, en de stranden, en de regenwouden, en de spierpijn, en doorslaan (ben heel benieuwd waar die naam vandaan komt, klinkt nogal agressief?!), en Nieuwzeelands eten (is dat eigenlijk speciaal?) enzovoort. Robbert