Advertisement
Published: January 12th 2011
English (Lisa) 10/1 The Day We Hit the Road
Monday morning we were picked up by an Indian taxi driver to go to the “Escape Campervan” office in Auckland. After some formalities, we were assigned the van that we would be living in for the next 3 weeks. We were lucky, because there was just one manual left. It is called “McGregor Bird” and the graffiti art on it displays the New Zealand landscape with flowers, sea, sailing boats and a Maori man (all in bright colours).
Anouschka drove the first part of the day. We first went to the supermarket to get an enormous pile of food and then we left Auckland via the Southern Motor Way. The landscapes we saw on the way were breathtakingly beautiful. It’s as if someone took all European landscapes, mixed them together, added some touches of Canadian forests and lastly completed the scenery with a hint of rain forest.
To get used to driving on the left side of the road, driving in a campervan and the New Zealand roads, we planned to go to ‘Papa Aroha’, a small town on the Coromandel peninsula. Well, there wasn’t much time to get used
to stuff, because the road, located directly adjacent to the sea, was narrow, full of sharp turns and driving off the road would sometimes mean falling down several meters (in my head I heard Jean saying “oh dear”).
Everything went fine and four hours after we’d left Auckland we reached the small camping ground situated directly next to the sea. Naturally, we did not stay on the camping but took our dinner to the beach for a picnic. There, we first went for a short swim and then found ourselves a nice rock to serve as our picnic spot.
11/1 Papa Aroha --> Rotorua
Showering is always a challenge on camping sites, especially on this one. Instructions: “Do you have 50 cents? Good. Well, you walk into the shower, undress, open the hot water tap, then put on a towel, step out of the shower again and put 50 cents in the metal box outside. Oh and you can only put one piece in at a time and after 4 minutes it stops, the water gets cold and you have to get out again.” Still, this is better than the one on the camping we’re currently on, because
this one turns slightly cold after only half a minute.
This camping ground aims at groups and families who want an ‘active and adventurous’ holiday. They offer a wide range of activities such as mountain biking and paintballing. Whether it is because this place doesn’t have a pool or that the website is quite vague: fact is that the camping ground is far from fully booked. Most guests are families with young children; most of them drive around on mini-mountainbikes all day. The people are extremely friendly around here, you end up having a conversation with everyone you meet.
Whilst driving to here, we could mainly see ‘Jungle Book’-like forests and glimpses of the pacific ocean.
Nederlands (Anouschka) 10 januari 2011
Vanmorgenvroeg hebben we alle spullen weer in de tassen/koffers gestouwd en gingen we op pad om de camper, ons huisje voor de komende 3 weken, op te halen. Zoals op de foto’s te zien zullen we in ieder geval opvallen met de kleurrijke print. Het is echt een mini busje, behalve de voorstoelen is er nog precies plek voor een tweepersoonsbed plus een ‘keukentje’ (lees: een paar houten plankjes, een kraantje en een gaspit). Overdag kan
het bed omgetoverd worden tot twee zitbanken met een tafeltje in het midden. Het verhuurbedrijf zat helemaal in het centrum van Auckland, we werden gelijk in het diepe gegooid met links rijden (en schakelen!). Het is even wennen, maar gelukkig rijden ze hier allemaal heel beschaafd en oplettend, dus er was wat ruimte voor opstartproblemen. Als je eenmaal op de snelweg zit gaat het sowieso prima. Onderweg werd geopperd dat een wegenkaart misschien toch wel handig was (briljant idee), want de TomTom is thuis achtergebleven. Toen die aangeschaft was kon de reis echt beginnen.
We hadden van tevoren al wat campings opgezocht iets ten noorden van Coromandel, op een schiereiland op ongeveer dezelfde hoogte als Auckland. Het grootste deel van de route was snelweg – wat hier meestal gewoon een tweebaansweg is - maar al snel werden de weggetjes smaller, bochtiger en steiler. Op het schiereiland loopt de weg vlak langs zee, wat ons een super mooi uitzicht gaf over de vele baaien met strandjes en palmbomen. Landinwaarts zie je vooral veel tropisch-uitziende bomen en groene, glooiende weides.
Aan het eind van de middag kwamen we aan bij Papa Aroha, een klein dorpje met camping waar gelukkig nog een plekje
vrij was op een paar minuten lopen van het strand. Je ziet hier weinig buitenlandse toeristen meer, het grootste gedeelte van de gasten bestaat uit complete Nieuw-Zeelandse families. ’s Avonds hebben we heerlijk gepicknickt op een paar rotsen op het strand, met ongelofelijk mooi uitzicht op de rotsige eilandjes voor de kust, de bergen in de verte en de ondergaande zon. Daar hebben we ook onze eigen, iets verlate, Nieuwjaarsduik gedaan (al is ‘duik’ een groot woord, het water is hier ook niet bepaald warm). Het lijkt al eeuwen geleden dat we het winterse Europa inruilden voor dit zomerse paradijs...
11 januari 2011
We hebben onszelf niet veel tijd gegund om van Papa Aroha te genieten; Nieuw-Zeeland heeft nog teveel andere mooie, bijzondere plekken om te bezoeken. Om 8 uur waren we uit de veren om ons boeltje weer in te pakken en terug te gaan, eerst over dezelfde kustweg, richting het zuiden. Het uitzicht vanuit de auto was wederom geweldig: schilderachtige groene heuvels, bossen die zo uit ‘Jungle Book’ zouden kunnen komen, en af en toe een blik op de Stille Oceaan. Het (links) rijden in ons, nu al geliefde, busje voelt nu al natuurlijk aan. Gelukkig maar,
want er staan nog aardig wat kilometers in de planning.
Onze volgende stop is Rotorua (onze camping is in Otarua), een grote toeristische trekpleister vanwege de warmwaterbronnen. Op internet hadden we zo ongeveer de enige camping in de buurt gevonden zonder Centerparcs-achtig gedoe (niks tegen Centerparcs, maar daarvoor zijn we hier niet). Uiteindelijk bleek het een soort van avonturenpark te zijn, waar families kunnen mountainbiken, abseilen etc. Na de ingang van het park is het nog 5 minuutjes rijden over een grindpad naar de receptie. Na een uurtje wachten op de eigenares – die was de activiteiten aan het begeleiden – werd duidelijk dat ze ook over een enorm glooiend grasveld met een paar boompjes beschikken waar je kunt kamperen. Perfect. We hebben nu ongeveer een half voetbalveld aan gras voor onszelf, waar we lekker in de warme ondergaande zon hebben zitten luieren.
Advertisement
Tot: 0.143s; Tpl: 0.014s; cc: 8; qc: 46; dbt: 0.0697s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Robbert
non-member comment
WAAAAAAUW!! aan alles. I am really happy for you! I Love your busje, couldn´t have been better. Fantastisch, ga zo door met beleven!