Advertisement
Published: August 14th 2006
Nou, daar zijn we dan weer met een update.
Wat is er allemaal gebeurd de afgelopen tijd... nou goed, we waren dus gebleven bij het weekend voor de footy wedstrijd! Nou, dat was wel een aparte belevenis kan ikw el zeggen! begon al gezellig doordat we op vrijdagavond hadden afgesproken na het werk. Dus op tijd de deur achter me dicht getrokken, en lekker om half 6 aan het bier, goed begin van het weekend! Op vrijdagavond is het altijd sowieso erg druk in alle kroegjes hier, vele mensen gaan na het werk wat drinken op vrijdag dus dat was extra gezellig! na een lekker biertje te hebben gedronken naar een andere kroeg gegaan (James Squire’s waar het bier zelf gebrouwen wordt) om daar ene lekker fish and chips te eten met een goed glas bier erbij! Daarna hop o pde tram naar de wedstrijd... was al stervensdruk ind e tram natuurlijk, was dan ook een belangrijke wedstrijd de nummer 4 (St Kilda) tegen de nummer 2 (West Coast). Bij het stadion was het erg gezellig, een bandje speelde voor de deur het clublied van St Kilda (And when the Saints, come marching in...) en het was enorm druk (uiteindelijk bleken
Marco en Patrick
The Dutchies maken zich op voor Ozzie Rules footyer meer dan 40.000 mensen in het stadion te zijn).
Maar goed, eenmaal binnen snel een biertje gehaald, en laat het spel maar beginnen! Nou, helaas viel dat wat tegen, het wa sniet zo’n heel beste wedstrijd. St Kilda speelde heel slecht, scoorden in totaal maar iets van 7 goals ofso (dat is normaal de score bij rust) en West Coast deed niet echt hun best omdat St Kilda er egwoon helemaal niets van bakte. Ze zetten af en toe aan, scoorden er weer een paar, en lieten dan vervolgens St Kilda weer een hele tijd aanrommelen. Ook het publiek was nou niet echt sfeervol, was weinig gejoel, gezang en meer van die ongein die je bij een voetbalwedstrijd zou verwachten. Nou ja, was leuk om een keer mee te maken, maar nou nog maar een keertje naar een wedstrijd gaan die wat spannender is!
De zaterdag erna hebben we een lekker relaxed dagje gehad. We zijn eerst ff langs de duikwinkel geweest om een drukmeter te kopen voor Jacq haar set, en we hadden ff een fles gehuurd om onze apparatuur te testen in de badkuip bij Marco en Ange... toch wel erg handig nu we een
Go Saints!
Hhhmm... die blauwen die scoren zjn de Eagles... GO SAINTS! autootje hebben... dus lekker naar Marco en Ange getuft, en beetje zitten kletsen over de vakantie en de spulletjes geprobeerd, helemaal goed. Daarna snel terug naar de duikwinkel (wat scheelt zo’n auto toch een hoop tijd zeg) en lekker naar huis. We zouden ’s avonds gaana uit eten, dus hup weer de auto in, en naara het restaurant! We genoten er echt van dat we nu een auto hebben, zalig gewoon, maakt je zoveel flexibeler zeg! Eten was ook helemaal goed, was een Indiase tent waar we al een tijd wilden gaana eten, en het kwam er dus nu eindelijk van! En moet zeggen dat het de beste Indier is in Melbourne, daar aan we zeker vaker heen!! Na het eten weer snel naar huis, en daar nog beetje op de banak gehangen voor we gingen slapen.
Zondag was een lekker ontspandagje. Ik naaar de voetbal waar we met 13-0 wonnen, en de winst van de competitie nu wel zo goed als rond is! Daarna lekker ff blijven hangen, biertje erbij beetje kletsen met wat gasten, goed geregeld. Jacq is die dag lekker thuis aana het tekenen geslagen, en heeft de hele dag gebruikt om een schitterende tekening te
Go Saints!
Justin Koszitchke scoort van flinke afstand... heeft niet veel geholpen om de Saints te laten winnen maken als huiswerk voor haar teken-cursus! Daar zit een talentje in verscholen hoor, pasa maara op! Maar ff zonder dollen, de tekening was echt heel goed, dat zei de teken-leraar zelf ook toen ze hem liet zien tijdens de les.
De rest van de week was weer als vanouds: allebei gaar van het werk, druk en veel te veel te doen. Het is wel erg prettig dat we nu bij elkaar werken in de stad (5 minuten loopafstand) dus proberen we om regelmatig samen een kopje koffie te drinken tijdens Jacq haar pauze. Zien we elkaar toch nog even, en het is gewoon heerlijk om ff uit kantoor te zijn. nou goed, de rest van de week was niet zo heel bijzonder, druk werken, lange dagen en te veel stress. Op werk liep het ook echt helemaal in het honderd ook. Sinds ik terug ben op het project is het team flink uitgebreid, en dat was flink te merken omdat we de achterstand hadden ingelopen van zo’n 100 openstaande punten naaar een stuk of 10. helaas kwam daar vorige week abrupt een einde aan doordat er een hoop technische problemen onstonden door de software die we aangleverd kregen vanuit
Go Saints!
Helaas niet gelukt om de welbekende twee handjes met vingers na een gescoord doelpunt op de foto te krijgen... wel de vlaggen India. Konden wij in Melbourne nix aan doen, maara we zaten wel met de gebakken peren en de achterstand liep weer gestaag op, heel frustrerend, maar onderdeel van het vak. Had ik maar een beroep moeten leren. Jacq klaagde ook steeds meer over vermoeidheid, dus die is uiteindelijk mara naar de dokter gegaan waarna ze vrijdag een bloedtestje is gaan doen. Vandaag (maandag) blijkt dat er iets is met het ijzergehalte in haar bloed, en ze dus morgen terug moet. Gelukkig is er dus een aanwijsbare reden waardoor ze zo enorm moe is, en kan er hopelijk snel wat aan gebeueren. Bovendien vakantie volgende week, dus hopelijk rust ze lekker uit.
Maar goed, vrijdag waren we dus allebei vrij, omdat we natuurlijk 10 jaar samen waren! Dus lekker in het autootje de bergen in, zalig gewoon, het was prachtig weer (strakblauwe lucht, graadje of 19 in de stad, 15 in de bergen) en het hele weekend beloofde zo te blijven. Na een frustrerende rit om de stad uit te komen (het kostte meer dan een uur en 50 kilometer om in het oosten uit de stad te komen vanuit St Kilda, heel frustrerend als je 50 km lang achter
Here birdie
Welkomst comite trams zit, stoplichten, kruispunten, en meer van die ellende) kwamen we eindelijk in de Yarra Valley terecht (de bekende wijnstreek hier in debuurt). Daar lekker een kopje koffie gedronken, en daarna verder richting Mansfield, uitganspunt naar de Ozzie Alpen. Om een uurtje of 1 kwamen we in Mansfield aan, en dat was best een schattig dorpje. Althans, als je bekend met de zwarte gaten hier in OZ (zo noemen wij de dorpjes buiten de grote stad, zijn echt gaten allemaal, mag niet eens de naam van dorp hebben, met de meeste gaten slechts 2 winkels en 3 straten). Dit gat had zowaar een hele winkelstraat, en meerdere restaurantjes en cafeetjes! Na 5 minuten door die straat gebanajerd te hebben (tsja, het is dan wel geen écht gat, na 5 minuten ben je er echte wel doorheen!!) zijn we gaan zitten bij de Local Produce Store, een cafeetje waar ze enkel lokale producten verkopen, en bereiden als maaltijden. Daar heerlijk gegeten met een goed glas lokale wijn erbij (tsja, het is weekend he!) en nog wat lokale producten gekocht om onszelf te voederen ’s avonds: lekkere kaasjes en champagne uit de lokale winery! Het leven is wat eten betreft niet slecht
Here birdie
Beetje ongelooflijke foto vinden wij, maar hij vloog precies weg toen ik afdrukte, een foto die je nooit meer bewust zult maken! Bizarre kleuren in OZ, maar dat hadden jullie vast al door, ahaha!!
Daarna naar ons B&B-tje gereden. Waren allemaal losse hutjes, met een schitterend uitzihct over het dal, echt te gek gewoon! Bij aankomst werden we al opgewacht door de lokale papegaaien kolonie die gevoederd wilde worden, was errg leuk! Dus eerst ff de vogels gevierd, en daarna de auto ingestapt om een beetje de buurt te gaan verkennen. Het was een erg mooie en bosrijke omgeving, zelfs het gat waar onze B&B stond was een echt gat (deze haad zelfs géén winkel!!) dus lekker rondgecrosst en beetje van mooie uitzichten genoten. Onderweg kwamen we een heel mooie wallaby tegen die langs de rand van de weg stond, een donkerbruine, wollige wallaby, heel schattig! Helaas schrok hij toen we uitstapten, en hopte hij gelijk het bos in. Was wel jammer, want het was echt een mooi beestje, mooiste kanga/ walalaby die we tot nog toe gezien hebben.
’s Avonds zijn we lekker een hapje wezen eten, en zoals het hoort bij een echt gat, was er slechts 1 redelijk cafeetje, dus gingen we maar weer terug naara de Local Produce Store! Helaas was deze volgeboekt, dus hadden we geen tafeltje...
Here birdie
Don't feed local wildlife... maar er was nog wel een plekje in de zithoek vrij, dus lekker op de bank, lekker wijntje erbij, en lekker eten... wat moet je anders in een gat! Daarna ’s avonds lekker open haardje aangedaan in het hutje, flesje port opengetrokken die we een paara weken geleden hadden gekocht tijdens onze trip met de Great Ocean Road, en lekker relaxed aangedaan. Zaterdag vroeg opgestaana (ik vroeger dan Jacaq omdat die nog lekker lag te knorren) en een lekkere wandeling door de omgeving gemaakt. Was een mooie wanadeling, de vorst zat nog op de grond, maaar naarmate ik hoger kwam kwama ik boven de mist uit die ontstond door de ontdooiende rijp op de planten, en had ik een scitterende uitzocht! De vallei met de bergen die door de mist uitstaken, strakblauwe lucht erboven, schitterende gewoon. Voeg daar de honderden vogels aan toe als enig geluid dat je hoor, een paar kangoeroe’s die van je schrikken en het bos inhuppelen, en je hebt een schitterende ochtenwandeling! Terug in het hutje lekker ontbijtje gemaakt voor Jacq, die ondertussen probeerde wakker te worden, daarana lekker gegeten en de auao ingestapt om naar Mt Buller te gaan. Dat was weer een erg mooie
Lake EIldon
Mooi uitzicht over Lake Eildon rit van zo’n 80 kilometer, door de vallei en uiteindelijk Mt Buller op, prachtig. Helaas geen beestjes gezien (enkel een wallabietje op de weg naar beneden), maar de rit op zich was erg mooi, de renners in de Tour de France zouden flinke pijnlijke kuiten hebben als ze naar boven moesten fietsen.
Was wel bizar om te zien dat er sneeuw lag op de berg.... het was erg warm, en was ook erg vreemd om sneeuw op de berg te zien... was dan ook geen dikke laag sneeuw, maar wel net genoeg om een hele horde Ozzies van de berg af te laten gaan... Apart hoor, ski’s die verkocht worden bij een temperatuur van 15 graden, en waar men dan bloedfanatiek mee van de berg afkomt.... terwijl de pistes in de indoorbaan in Zoetermeer nog beter zijn!! kortom: we waren dus blij dat we niet op Mt Buller zijn blijven overnaachten, want dat zou gewoon zonde van de tijd zijn geweest. Echt gewoon zonde als je daara zou gaan skien. Dus we zijn lekker de bergen ingelopen, klar voor een heerlijke hike door de bergen. Volgens de vrouw bij de Toeristen informatie zou een korte wandeling zo’n uur zijn,
Uitzicht vanuit cabin
Vroor flink 's nachts, mooi wakker worden dus dachten we dit iets langer van te maken, zodat het een anderhalf uur ofzo zou zijn.... tsja, dat viel dus ff tegen na anderhalf uur door de sneeuw en bergop geploeterd te hebben, en dan een bord tegen te komen met daarop: Mt Buller - 7.5 kilometer. Hhmmm... achteraf bleek de wandeling dus ruim 15 kilometer te zijn, en dat is best vermoeiend kan ik je zeggen door de sneeuw en de bergen... maar goed, was wel schitterend, dat dan weer wel!! maar goed, nadat we eindelijk terug waren gekeerd in Mt Buller hebben we maar gedaan waar we het best in zijn: genieten van wat te eten, met daarbij een heerlijke bier en warme chocomel en lekker in het zonnetje zitten en genieten! Aan het eind van de middag terug naar ons hutje, waar we gelijk de open haard aandeden, fles bubbels open, kaasjes erbij gepakt die we hadden gekocht in de Local Produce Store, en er een heerlijk avondje van gemaakt!
Zondag na het ontbijt afscheid genomen van het hutje, en daarna in de auato gestapt voor de laatste etappe van de trip: via King Valley (een andere bekende wijnregio waar veel koud-klimaat wijnen vandaan komen)
Omgeving cabin
Tsja, met zo'n uitzicht vergeet je snel dat het erg vroeg is... wat een mooie wandeling wasa dat zeg! richting Milawa (waar de kaas-producent zit die we hadden gekocht in Mansield) om een kaasplankje te eten ter plaatse, om dan bij de Brown Brothers winery (een heel grote winery waarvan we tijden het Melbourne Food en Wine festival afgelopen februari een aanatal lekkere wijntjes hadden geproefd)a een aantal flesjes wijn te kopen (2 voor eigen “gebruik” en 1 voor Julie als bedankje voor hemogen gebruiken van haar auto) om dan richting Bright te gaan. Bright is de springplank voor het andere skigebied in Victoria: Mt Hotham. Helaas was het weer een aloud gat, en was er niet heel veel te beleven. De omgeving was wel weer schitterend, maar toch niet veel te doen. Volgende keer moeten we maar in Bright overnacahten, want er is wel veel te doen in de omgeving: paragliden, mountainbiken, hiking, en nog veel meer actieve bezigheden. Maar goed, de weg terug werd op tijd ingezet, maar het was toch nog ruim 300 kilometer, dus waren pas tegen 7 uur thuis, moe maar voldaan zoals dat heet!!
Een ding wata nog wel het vermelden waard is, zijn alle roadkills die we over het weekend hebben gezien. Jeetje, echt bizar gewoon, je ziet in Europa wel
Omgeving cabin
Moest op de foto zetten, erg mooi zo die zonnestralen door de damp die opstijgt van de ontdooiende rijp eens wat dooie beesten langs de weg liggen, maara het lijkt er bijna op alsof je meer aangereden beestjes ziet dan levende... echt heel triest soms. Vooral toen we onze eerste wombat zagen... echt een heel mooi en schattig beestje, net een kleine grizzly-beer! Helaas aangereden, en lag spread-eagled dood in de berm, heel triest. Om dan maar niet te beginnen over alle dooie wallabies en kanga’s, je wordt er soms echt heel stil van. Maar goed, wij hebben er dus ook ons steentje aan bijgedragen helaas.... Jacq stapte zondag middag weer even achter het suur, omdat ik het rijden ff zat was. Nou goed, 2 maanden terug tijdens ons weekendje richting de Great Ocean Road had Jacq de pech om een vogeltje dood te rijden die opeens voor de auto langsvloog.... laat haar nu precies hetzelfde gebeuren na 5 minuten achter het stuur te zitten... lijkt wel voorbestemd ofso, bizar gewoon! Moest eerlijk gezegd een beetje lachen vaanwege het toeval, maar dat heb ik maar niet gedaan, zou niet op prijs gesteld worden!!
Nou goed, na ene lange rit naara huis waren we echt helemaal op toen we eenmaala thuis waren. Niet veel meer gedaana, beetje uitgepakt, op
Local wildlife
En ze willen echt WEL gevoerd worden, haha! Of we ff wakker willen worden en de birdfeeders willen vullen... de bank gehangen en naaara bed gegaan... einde weekend! De maandag was weer erg fijn... niet... op mijn werk was het een chaos, de ellende die zich vorige week had ingezet was alleen maar vererged op vrijdag, en Jacq was helemaal uitgeteld. Daar wasa een reden voor (gelukkig) want het bleek uit de bloedtesten dat er ietsm et het ijzer in haar bloed is, en dus morgen terug moet voor een vervolg afsrpaaka. Gelukkig dus een reden, dus maara afwachten of het pgelos kan worden met staalpillen!!
Nou, dat was het voor nu. Nog ff wat foto’s erbij plakken, en dan PC uitzetten en slapen, ff zorgen dat we lekker uitgerust zijn voor we zaterdaag in het vliegtuig naar Fiji stappen, jahoe, kunnen niet wachten!!!!!!! Dus de volgende update zal wel tijdje op zich laten wacahten, eerst lekker de duik-trp naar Fiji overleven... wat een ramp!
Tot dan!!!
Jackie en Robin
Advertisement
Tot: 0.164s; Tpl: 0.015s; cc: 16; qc: 86; dbt: 0.1061s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.4mb
daltoni
non-member comment
10jr alweer????? gefeli...!!!!
He ozzie-gangers, 10jr samen hebben jullie op een goede manier gevierd; mag ik toch wel zegger. jullie doen het wat dat betreft wel goed d.u.. lekker genieten probeer dat vast te houden want voor je 't weet zitten jullie weer ergens anders ;-))) nog ff werken en dan the short but big experience ..ben benieuwd hoe jullie de fiji-iers gaan verrassen met jullie eetgewoontes ;-)) kijken of zij daar aan kunnen voldoen. het zal zeker wel genieten worden voor jullie, bellen jullie zowiezo voordat jullie gaan. dikke kussen van sharon en youri