Advertisement
Published: December 15th 2010
Beste mensen, bij deze de blog van Tasmanie!
Nadat we Melbourne wel gezien hadden, hebben we besloten om het vliegtuig naar Tasmanie te nemen.
We hadden gekeken om een georganiseerde tour te nemen maar dit was erg duur en omdat we dit ook hadden gedaan in Alice Springs ( the rock tour ) dachten we dat we dit ook wel zelf zouden kunnen doen!
Dinsdag ochtend 7 december om 7 uur zijn we vanaf Melbourne op het vliegtuig gestapt naar Hobart.
Dit is een 1,5 durende vlucht dus om half negen waren we op bestemming gearriveerd! Toen we onze backpacks van de band hadden opgepikt konden we door naar het verhuurbedrijf ( budget ) waar we onze wagen hadden gereserveerd. . We hadden tijdens het boeken de keuze uit meerdere wagens maar we hadden uiteindelijk gekozen voor de Nissan X-trail 4wd , dit is uiteindelijk echt een goede keuze geweest want van de 2400 km die we gereden hebben zijn er minimaal 1500 offroad geweest! Ook was hij groot genoeg om een luchtbed in te proppen dus we hebben lekker goedkoop kunnen overnachten!
Nadat we het vliegveld hadden verlaten zijn we Hobart ingereden voor te ontbijten en hierna zijn
we naar een winkel gegaan voor een vishengel en vergunning te halen om te kunnen vissen. Nadat alles was geregeld konden we met een goed gevoel tazmanie gaan verkennen! We hadden besloten om een mooi meer op te zoeken en daar ook voor de nacht te slapen. Na een aantal kilometer autoweg was het toch tijd om de kleinere wegen te gaan bezoeken. Hier werd ons meteen duidelijk hoe goed onze beslissing was om een 4wd te nemen. Je kon hier uren en uren over onverharde wegen rijden zonder ook maar 1 mens tegen te komen. De natuur was echt overweldigend en je zag overal wilde dieren, helaas ook erg veel dode wilde dieren wat aangereden waren. Na een aantal uurtjes gereden te hebben kwamen we aan Lake Sorell. Dit was een heel mooi groot meer waar paul wel graag wilde vissen. Natuurlijk was het een uitdaging om zo kort mogelijk bij het meer te komen met de wagen dus na wat gemanoeuvreer zaten we fijn langs de oever. Helaas zat het weer niet echt mee ( regen en veel wind ) dus hebben we hier uiteindelijk maar een uurtje gestaan. Omdat we een beetje honger begonnen te krijgen zijn
we toch maar verder gereden om ergens te kunnen gaan eten. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan want de dorpjes in Tazmanie zijn echt enorm klein en vaak zonder faciliteiten. Na lang gezocht te hebben ( en al iets van 400 km totaal te hebben gereden ) hadden we toch een dorpje gevonden waar ze een subway hadden.( New Norfolk ) Dus een lekker broodje gekocht en een bottleshop opgezocht om daarna ergens langs de kant van de weg een parkeerplaats te zoeken om ons "avondeten" te nuttigen en de nacht door te brengen.
Woensdag ochtend zijn we opgestaan en zijn we de folder van de georganiseerde tour van Melbourne eens gaan doornemen om te kijken welke route zij namen en toen hebben we besloten om deze route ook te volgen!
De eerste stop was Mount Field national park, dit lag ongeveer 40 km van ons vandaan dus dit was best te doen.
Eenmaal aangekomen hier hebben we een ticket gekocht waarmee we elk national park in Tasmanie mochten bezoeken de komende week. Daarna hebben we een wandelroute van 15 km genomen door het national park, deze route ging langs super mooie watervallen en zogenaamde tall trees, dit zijn
reusachtige bomen die hier groeien. ( zie foto ) Nadat we 2,5 uur hadden gelopen heb ik nog een lekkere groentesoep gegeten en zijn we weer verder vertrokken naar de volgende bestemming ( lake St Clair ) Hier hebben we nog even rondgelopen totdat Paul een bordje zag met dangerous tiger snakes en weer richting auto vertrok! Daarna zijn we doorgereden naar Queenstown omdat we dachten dat we hier wel wat konden eten. Aangekomen in Queenstown stelde het niet erg veel voor maar er was gelukkig wel een pizzaria te vinden. Toen we onze pizza besteld hadden zeiden ze dat we ook nog gebruik konden maken van het gratis internet terwijl zij de pizza maakten, dit was wel erg handig want we hadden al 2 dagen geen bereik dus we konden wel een update gebruiken. Nadat we onze pizza half op hadden gegeten, hadden we wel genoeg en hebben we de rest bewaard voor de dag erna.Nu nog even langs de bottle shop om ons vochtgehalte op peil te houden en dan een mooi plaatsje zoeken langs de weg om te overnachten.
Donderdag zijn we opgestaan en zijn we verder gereden naar het dorpje Strahan, hier zou de georganiseerde
trip een halve dag doorbrengen, wij konden niets vinden wat erg boeiend was dus we zijn een kopje koffie gaan drinken om goed wakker te worden en daarna hebben we een parkje bezocht waar gratis barbeques stonden om onze pizza op te warmen!
Daarna zijn we verder gegaan naar de volgende bestemming: Cladle mountain.Onderweg zijn we nog gestopt bij de Henty Dunes, dit zijn hele grote duinen van supermooi wit zand, als je in het midden staat lijkt het net of je ineens in de sahara terecht bent gekomen! Aangekomen bij Cradle mountain hadden we een adembenemend uitzicht, voor ons lag een super mooi meer en op de achtergrond zag je de berg. Dit is een van de mooiste bergen in tasmanie, hier heb je zelfs wandeltochten van 3 dagen en meer. Wij hebben het bij een " normale " klim gehouden van 1,5 uur. Dit was toch even zweten, steile bergen met rotsen die je op moest en bijna boven hadden ze zelfs een ketting gespannen waar je je aan vast moest houden om boven te komen. Op de top van 1440 meter hadden we een heel mooi uitzicht over de diverse andere bergen en meren, het waaide wel
hard en in combinatie met de zweet op mijn lichaam leek het me niet zo een goed idee om lang te blijven staan, ook zagen we enkele honderden ( mischien wel duizenden ) meters verder op erg zwarte wolken aankomen en die wilden we natuurlijk niet boven ons hebben tijdens de afdaling. Nadat we ons weer hadden uitgeschreven in het verplichte logbook voor alle wandelaars konden we beginnen aan onze rit terug naar de beschaving ( ulverstone ) Eenmaal aangekomen in Ulverstone hebben we ons tegoed gedaan aan een paar hamburgers van Mc donalds. Het is ook erg fijn dat je tijdens je eten bij MC het wireless netwerk kunt gebruiken en dus je hotmail en je facebook e.d. kunt checken. Hierna zijn we naar een camping gegaan in Riana waar we ons fijn konden douchen.
Vrijdag stond Columba Falls op het schema, dit is ongeveer 300 kilometer ten oosten van Ulverstone, gelukkig was dit merendeels autoweg dus dit was redelijk te doen. We zijn nog even gestopt in Devonport voor ons " dagelijkse kopje wakker word koffie " en toen zijn we doorgereden tot Launceston, hier hebben we even wat nodige boodschappen gedaan ( jus d' orange voor
de vitamines , scheermesjes want ik had onderhand een clochard baard , en wat brood en kaas )
Daarna weer snel doorgereden naar de bestemming, Columba falls. Helaas zijn ze in tasmanie niet zo van de wegwijsborden dus na een tijdje reden we ergens rond in het bos in de buurt van Pyengana, dit is op 10 km afstand van de waterval maar probeer maar eens in het bos een weg te vinden.. na een hoop gezoek toch eens voor de lol de navigatie aangezet, en ja hoor, we reden op een echte weg!! ( In nederland kan je dit vergelijken met door het ENCI bos heen te karren met je auto. En Sofia ( de dame van de navigatie ) heeft ons toen veilig het bos uitgeleid! Na nog eventjes wat speurwerk hadden we de waterval toch gevonden. En hij was ook echt de moeite waard, een geweld van heb ik jou daar! 90 meter hoog en omringd met super mooie groene bomen/struiken! Dit is tot nu toe de mooiste waterval die ik ooit heb gezien! Na een tijdje ervan te hebben genoten werd het toch tijd om onze weg te vervolgen en zijn we verder gereden naar een
iets groter plaatsje om te eten. Helaas was het al half tien s' avonds dus de helft van het plaatsje was al gesloten, en dat op een vrijdagavond! Er stond ons geen andere keuze dan maar weer pizza te eten! Helaas was hij erg duur voor een normale pizza ( 19 dollar ) dus we hebben hem maar gedeeld. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een goede slaapplaats langs de weg, deze hebben we gevonden in de buurt van four mile creek, dit was een "legale" overnachtingsplaats kort bij de zee.
Zaterdag zijn we verder gereden naar Bicheno, dit is een plaatsje wat bekend staat om zijn witte stranden. Hier hebben we eerst een wasje gedraaid en daarna zijn we wat gaan vissen/zonnen, gelukkig was het mooi weer deze dag, het vissen lukte paul echter weer niet omdat zijn haakje steeds in de rotsen bleef haken. Na een dik uurtje zijn we weer verder gereden richting Freycinet National Park, hier waren weer diverse uitzichtpunten over de zee, net zoals we op de great ocean road hebben gehad. Nadat we dit gezien hadden zijn we 200 kilometer verder gereden naar Sorell, dit is weer een grotere plaats waar wat
beschaving te vinden was. Hier hebben we voor het eerst in Australie bij een WOK restaurant gegeten, ik had heerlijke nudels met beef en groenten in zoetzure saus! Dat was gelukkig weer eens iets anders dan het dagelijkse MC donalds / pizzaria / Subway / Kookje eigen potje. Daarna hebben we ieder een flesje Rose van 7 dollar gehaald om ook eens wat anders te hebben dan het 17 dollar kostende sixpack bier. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een slaapplaats voor de nacht, uiteindelijk zijn we het bos ingeslagen en hebben we de auto daar neergezet. Eventjes een klein beschaafd kampvuurtje gemaakt en het flesje rose geleegd en lekker gaan slapen.
Zondag vroeg wakker geworden door de kou en het licht en vanuit Sorell 90 kilometer verder gereden naar Port Arthur. Eenmaal aangekomen daar zagen we dat je moest betalen om " het dorpje " in te komen. Dit vonden we natuurlijk belachelijk maar we gingen toch eens even kijken waar je nou daadwerkelijk voor moest betalen. Bij de balie bleek dit een gevangenis te zijn geweest ( 1830-1877 ) voor criminelen die meerdere malen opgepakt waren en dus een zwaardere straf verdiend hadden. De gevangenis was
gebaseerd op een gevangenis in Penssylvania die gebruik maakte van het separeer systeem. Dit wilt zeggen dat ze in plaats van fysiek geweld , eenzame opsluiting gingen gebruiken. Men zat daar 23 uur per dag in de cel. Wat ook een leuk weetje was dat ik 3 maanden geleden de film heb gezien genaamd Van Diemens Land. Deze film sprak mij totaal niet aan maar hij ging dus over gevangenen die uit Port Arthur waren ontsnapt en rondzwierven door de grote bossen van Tasmanie! Nu ik erover nadenk wil ik hem toch mischien nog een keer bekijken met de weet dat ik daar ben geweest! Na Port Athur hadden we nog De Hastings Caves en de Thermal springs over om te bezoeken, omdat dit 200 kilometer verder lag zijn we op tijd gestopt om een camping te nemen in Cygnet. Hier hebben we gebruikt gemaakt van de faciliteiten die er waren dus we hadden wat worsten en wat uien in de winkel gehaald en deze op de barbeque bereidt en lekker op een boterham opgegeten!
Maandag zijn we naar de Thermal Springs en de Hasting caves gereden, We hadden geen idee wat te verwachten hiervan en eenmaal aangekomen bleken
de Thermal Springs gewoon een 1,2 meter diep openluchtzwembad te zijn wat gevuld is met thermal spring water van 28 graden. Niet erg boeiend dus. Ook moest je betalen als je ze wilden bezoeken dus dit viel al af. De hasting caves waren druipsteengrotten, hier kon je een rondleiding van een uur nemen, dit koste ook natuurlijk ook weer geld. Omdat ik het helemaal beu was overal voor te betalen besloten we te gaan voor de " stalen ballen techniek " en gewoon bij de ingang van de grotten te verzamelen bij de andere mensen en gewoon meelopen alsof je stom bent! Dit was dus gelukt en we konden weer een vinkje zetten bij een bezienswaardigheid! Nu werd het tijd voor paul om weer eens comfortabel te slapen dus we hadden besloten in Hobart ( de hoofdstad ) een hostel te nemen voor de laatste dag! Achter het hostel lag een fijne parkeerplaats waar we de wagen konden parkeren dus dat was ook geen probleem, de avond hebben we in het hostel wat biertjes gedronken en wat gepoold. Omdat ik al een week rondliep zonder sigaretten en toch wel zin had in een sigaretje zijn we even naar het tankstation
gelopen voor een pakje drum. Toen ik afrekende vielen mijn schoenen spontaan uit. Meneer telde me eventjes 39 dollar ( 27 euro ) voor een pakje drum met vloei. Dat worden dus toch nog dure sigaretten terwijl ik al drum kocht om te besparen! Daarna hebben we nog een lekker burgertje gegeten bij Hungry Jack's en daarna zijn we lekker in een echt bed gaan slapen!
Dinsdag was de laatste dag voor ons in Tasmanie en we hebben deze dag een beetje relaxt rondgelopen en geshopt in Hobart. Ook even bij de haven geweest , hier lag de sea shepperd. Dit is een organisatie die tegen de walvisvangst is en dus ook de Japanse walvisboten aanvalt met rotte eieren en zogenaamde boterbommen ( bommen van rotte boter )
Hier hebben we ook even gekeken in de fotoalbum die ze hadden. S'avonds hebben we de auto leeggemaakt en opgeruimd, daarna volgetankt en terug naar het verhuurbedrijf gebracht. Daarna hebben we om 10 uur het vliegtuig genomen en we waren weer om 12 uur terug in het vertrouwde Melbourne! Hier blijven we nu nog ongeveer een weekje, er zijn nog een aantal dingen die we kunnen bezoeken en paul zou graag
Harry Potter in IMAX versie willen zien ( 3d ) dus zo zullen we waarschijnlijk onze tijd wel omkrijgen! Volgende week ( 21 december ) gaan we met de greyhound bus naar Sydney voor een super kerstfeest en nieuwjaarsfeest te vieren!
Ik hoop dat deze blog waarop jullie 2 weken hebben moeten wachten de moeite waard was om te lezen en ik wens jullie alvast allemaal een hele prettige kersttijd!
Warme groeten uit Melbourne!
Roy
Advertisement
Tot: 0.139s; Tpl: 0.018s; cc: 14; qc: 58; dbt: 0.0674s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Rach
non-member comment
geweldig!