Daar zit je dan, in een bushokje in Dottignies met een hoofd als een baksteen en een zure smaak in je mond die je krijgt als dingen mis gaan. In plaats van terug te keren naar Quentin zijn we dus met iemand mee gegaan die ons naar het noorden heeft gebracht, de verkeerde kant op. We besluiten eerst eten te halen, anders komen we nergens. We halen brood en salami, en beiden een klein flesje sap. Daarna gaan we terug naar het bushokje waar ondertussen de lokale jeugd zich verzameld heeft. We komen erachter dat we bijna een uur moeten wachten dus we roken een jointje, ik begin me al beter te voelen. Als uiteindelijk de bus komt heeft het halve dorp zich verzameld om mee te gaan. De bus brengt ons langs oude boerderijen en
... read more
