De trekking dag 4: Van Tal naar Dharapani (totaal 42 km, 1900 m hoogte)


Advertisement
Nepal's flag
Asia » Nepal » Annapurna » Manang Mustang
May 5th 2009
Published: May 11th 2009
Edit Blog Post

Bastiaan begon de dag met het laten staan van de helft van zijn ontbijt. Nu is bekend dat hij geen groot liefhebber van kokos is, ook niet in de muesli, maar voor zo’n wandeling is natuurlijk wel energie nodig. Tijdens het lopen bleek al duidelijk dat het voor Bastiaan ook snel teveel werd, vooral toen na een paar kilometer ook nog eens de rest van zijn ontbijt naar buiten kwam.

De route van vandaag was geen succes: we moesten enkele keren behoorlijk klimmen om een alternatieve route te nemen omdat het oorspronkelijke pad afgesloten was. De Nepalezen zijn bezig hier een weg aan te leggen die deze oude trekkingroute (gedeeltelijk) zal vervangen. Dit megaproject wordt hier met een dubbele bril bekeken. Saligram vindt het maar niks, want hij ziet zijn broodwinning in gevaar komen. Als de weg er straks ligt hebben toeristen geen gids of drager meer nodig. Ze stappen in een jeep, er komen wat uitkijkpunten waar je mooie foto’s kunt maken en dat is dan de nieuwe Annapurnatocht. Voor de plaatselijke bevolking heeft het toerisme ook zowel een positieve zijde als een schaduwzijde. Aan de ene kant zorgt het toerisme voor geld op de plank. Er zijn ontzettend veel hotelletjes en restaurantjes langs de route, of winkeltjes waar flessen water en etenswaren te koop worden aangeboden. Maar alles wat hier is, is hier ooit heen gesjouwd. Over dat pad. En afval kan dus ook nergens heen. Al die lege waterflessen en lege chipszakken komen dus in de natuur. Bovendien moeten al die toeristen eten, waardoor er meer rijstvelden moeten worden aangelegd en meer hout moet worden gekapt om te kunnen koken. We hebben hele berghelften gezien die door erosie naar beneden zijn gezakt en nu en geen bebossing en geen landbouwgrond meer bevatten. Die nieuwe weg kan verlichting brengen, maar kan ook de problematiek juist vergroten. We houden ons hart vast hoe dit gebied er over 50 jaar uitziet…

Het stuk naar Dharapani was een behoorlijke lijdensweg. Ik ben echt ziek. Of ik nu te moe ben of dat het wat anders is weet ik niet. Besloten vandaag niet verder te gaan dan Dharapani. Saligram maakt zich duidelijk ongerust. Niet alleen vanwege mijn gezondheid, ook vanwege het tijdschema, dat langzamerhand wel heel krap wordt als we aan het begin van de tocht al zoveel achterstand oplopen.

Advertisement



Tot: 0.117s; Tpl: 0.009s; cc: 5; qc: 44; dbt: 0.0583s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 2; ; mem: 1.1mb