De trekking dag 5: Dharapani (1900 m hoogte)

---

Mijn gezondheidstoestand is niet verbeterd. In de loop van de ochtend hebben we geprobeerd om naar Bagarchhap (het volgende dorp) te lopen, maar na een half uur gooide ik al mijn eten er weer uit. Saligram adviseerde me dringend om terug te gaan naar Dharapani. Daar weer aangekomen in beraad gegaan wat we moeten doen. We kunnen ons doel bijstellen en een minder lange route lopen of we kunnen hier blijven tot ik beter ben en dan teruglopen naar Besishahar.

Ik word inmiddels steeds zieker. En ik begin me ook serieus zorgen te maken, vooral ook omdat ik behalve eten ook geen drinken meer kan binnenhouden. Een paar dagen zonder eten kan nog, maar zonder drinken wordt het een heel andere zaak. Saligram heeft geprobeerd in het dorp een dokter te vinden, maar die is in Chame, zeker een dagtocht van hier verwijderd. Ik heb gevraagd of hij wellicht onder de gasten in het hotel waar we zaten een arts of een verpleger kon vinden.

Na een half uurtje kwam Jasmin de hotelkamer binnen. Een pittige Britse tante, die eigenlijk fysiotherapeute was, maar toch ook een basisopleiding verpleegkunde had gedaan. Zij deelde mijn mening dat het niet binnenhouden van vocht een reden tot zorg was. Na een analyse van de medicijnen die wij bij ons hadden, maar die werden afgekeurd omdat natuurlijk alleen Britse middelen effectief kunnen zijn, kwam ze even later de kamer weer in met een batterij aan poedertjes en pilletjes. In ieder geval moest ik penicilline slikken om de vreemde organismen in mijn maag weer tot rust te brengen, en daarnaast een soort ORS, maar dan met zwarte-bessen-smaakje. Ik moest proberen te gaan slapen en medicijnen te nemen. En vooral blijven proberen te drinken.

Helaas, niets hielp. Het werd een zware nacht, waarin ik constant richting toilet rende om danwel van boven, danwel van onder alles wat er nog in mijn lijf zat eruit te gooien. Mijn ontlasting was inmiddels zo dun dat het werkelijk als water naar buiten kwam en ik ben geloof ik nog nooit zo misselijk geweest. Zodra ik de medicijnen had ingenomen kwamen ze er weer uit. Langzamerhand begin ik me echt zorgen te maken. Dit gaat niet goed!!!

---