Advertisement
Published: August 24th 2009
Edit Blog Post
Kota Kinabalu zonsondergang
Kota Kinabalu staat bekend om zijn dramatische zonsondergangen. Tawau
Na een bootreis van drie uur slippen we door de immigratie en krijgen we weer zo'n mooie stempel in ons paspoort. Hoewel we nog niet ver van Indonesie verwijderd zijn merken we het verschil; het eten is beter, de mensen zijn minder opdringerig en alles kost meer geld. Ook valt het op dat veel mensen engels spreken waardoor het gebruik van handen- en voetenwerk niet meer vereist is. We gaan pas over een paar dagen duiken en moeten onszelf tot die tijd vermaken. Dit blijkt een lastige uitvoering; voor het eerst sinds het begin van onze reis zijn we door de stapel leesboeken heen. Een bezoek aan alles andere hotels en hostels levert niets op en in de boekwinkel scoren we alleen wat tijdschriften. Gelukkig hebben ze in Tawau een cinema waar we dan ook goed gebruik van hebben gemaakt. Als we 's avonds de bioscoop uitlopen valt meteen op dat er geen ziel is te vinden op straat. In contrast met Indonesie (waar iedereen op straat leeft, eet en soms slaapt) wonen hier ontzettend veel Chinezen, die vroeg onder de wol kruipen na een harde werkdag. Wij vinden het maar saai...
Sipadan
Eindelijk mogen we weer
onder water! We hebben vier dagen duiken geboekt bij het enige betaalbare duikresort in de buurt van Sipadan; Seaventures. Geen wit zand tussen de tenen want we slapen op een omgebouwd olieplatform dat sinds een paar jaar als duikbasis opereert. We hebben maar een vergunning om rond Sipadan te duiken dus de rest van het duiken gebeurt rondom de naburige eilanden Mabul en Kapalai. Voor het duiken rondom het platform worden we, met een gemotoriseerde lift, zo het water in gezakt, erg makkelijk. Bas besluit nog een nachtduikje te maken, precies op dat moment de electriciteit op het hele platform uitvalt. Tja, die lift werkt dan ook niet. Gelukkig wordt de noodaggregaat ingeschakeld waardoor de inmiddels hongerige duikers uit het water getakeld kunnen worden. Het duiken was in een woord geweldig en de daarbij behorende foto's kunnen jullie in een aparte entry zien.
Kinabatangan rivier
Dat Sabah enorm veel toeristen trekt wordt ons al snel duidelijk. We wilden heel graag naar Danum Valley, een national park met enorme hoeveelheden flora en fauna, maar het mag niet zo zijn. Als we bij het hoofdkantoor aankomen blijken de accomodaties (een onderzoekscentrum dat inmiddels niet meer zo basic is, en een
luxe junglelodge) volgeboekt tot het einde van Augustus. We praten met andere toeristen en we komen er achter dat hier alles van tevoren geboekt moet worden (wat dus betekend dat je alles moet plannen). We besluiten dan maar naar de Kinabatangan rivier te gaan waar ze boottochtjes door de jungle organiseren. Hier kunnen we gelukkig terecht en gewapend met zwemvest, verrekijker en gids glijden we door de dichtbeboste jungle. Behalve neusapen en een groot aantal vogels zien we ook nog een enorme mannetjes orang-utan en daarme staat ons totaal-in-het-wild-gespotte-roodharige-apen op vijf stuks.
Op de weg richting Kota Kinabalu zitten we in de auto bij een man die een paar minuten doodleuk over zijn auto-ongeluk begint te vertellen. Hij had twee jaar in coma gelegen nadat zijn auto over de kop was geslagen en is daarvan nooit hersteld. Zijn been was gebroken, hij moet een luier dragen en liet doodleuk al zijn littekens zien. Pas toen we doorhadden dat hij met een stok het gas- en rempedaal bediende begonnen we enigszins panisch naar een gordel te zoeken. Gelukkig hebben we het in een stuk gehaald naar Ranau, ons startpunt voor de trip naar Gunung Kinabalu.
Gunung Kinabalu
Deze
enorme granieten berg (iets meer dan 4000 meter hoog) wordt per dag door meer dan 150 mensen beklommen. Overnachting, gids en klimvergunning zijn aardig prijzig en we besluiten dan ook om de beklimming over te slaan (in tegenstelling tot de Gunung Rinjani op Lombok; goedkoper, mooier, vulkanischer, en de hele berg voor jezelf). Omdat de meeste toeristen recht op de top afrennen heeft het omliggende national park, en de daarbij behorende wandelpaden, haast geen bezoekers. We genieten van vele kilometers junglepad waar vooral de flora erg bijzonder is.
Kota Kinabalu
Als we een lift richting Kota Kinabalu krijgen van een tourbus vol met Chinezen komen we er achter dat ze erg bang zijn voor de mexicaanse griep. Op het moment dat we de bus instappen trekken bijna alle passagiers demonstratief een mondkapje over het gezicht. Wij nemen ze het niet kwalijk na SARS, maar het blijft toch lollig om even een enome hoestbui te simuleren 😊
In Kota Kinabalu kunnen we eindelijk weer even van de luxere winkels genieten. Even wat t-shirts kopen en eindelijk een Lonely Planet kunnen opduikelen (ok, het is geen bijbel maar het is zeker wel handig om een reisgids te hebben). Hier
hebben ze een vismarkt waar de vis nog wel vers is en op de zondagsmarkt kopen we een brood waar volkoren en granen in zitten (Super!). De komende dagen gaan we op zoek naar een bus waarmee we de grens van Brunei en Sarawak kunnen passeren. Hopen dat dit lukt!
Tot hoors!
Advertisement
Tot: 0.094s; Tpl: 0.011s; cc: 13; qc: 30; dbt: 0.0314s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
babette
non-member comment
Hey peeps! How's life? Ik denk dat jullie onderhand wel ALLE flora en fauna van de hele wereld hebben gezien!Super! Volgens mij vermaken jullie je prima. Alweer bijna een jaar weg, wat een tijd en waarschijnlijk omgevlogen. Hier alles goed!toe treden op de arbeidsmarkt blijft moeilijk (emotioneel gezien dan he :)), vooral als ik weer een prachtig reisverhaal met foto's van jullie bekijk! Probeer dan ook nog wat strohalmen van vrijheid vast te houden, althans in gedachte. Maar er is geen ontkomen aan dus dan maar opzoek naar een baan in het buitenland of waar uitzendingen naar het buitenland onderdeel zijn!Wat zijn de reisplannen verders (qua landen)? Liefs babette