Bezoeken in Changting.

---

Maandag 21 juli.

Na een lekker Chinees-Westers ontbijt bezochten we de historische en culturele stad Tingzhou (andere naam voor Changting). Er zijn typische oude straatjes met in de omgeving van de Mazu tempel vooral shops met allerhande offergaven. De Mazu temple is heel rijkelijk versierd en is ook de grootste tempel: vooral de feniks (keizerin) en de draak (keizer) vallen onmiddellijk op (als dakversiering en geschilderd op de plafonds). Mazu is de Godin van de zee, maar aangezien er hier geen zee is, staat haar tempel bij de rivier. Achteraan bewonderden we het prachtige boudoir van Mazu (heel mooi houtsnijwerk aan het bed en de andere meubelen). Elke dag wordt het boudoir schoongemaakt en wordt er geofferd. Er stonden grote verlichte, draaiende zuilen met honderden Boeddha beeldjes. De mensen offeren kaarsen, voedsel, flesjes met olie en ….Rechts is er de giftenkamer en buiten staat er een groot bord met de geldgiften van 2008.
In andere typische straatjes zagen we een visverkoper. De vis wordt uit het water gehaald en ter plaatse gedood, versneden en verkocht. Kan het nog verser? Spijtig dat de vele moto’s (al dan niet elektrisch aangedreven) niet verboden worden in zo’n historische straatjes.
Nadien wandelden we langs de stadsmuur. Het poortgebouw wordt gebruikt als speelzaal. In een pagode op de stadsmuur zong een groep mensen begeleid door typische instrumenten in hout en metaal.
We kwamen voorbij een muziekschooltje waar leerlingen gitaar leren.
In een moderne straat zagen we heel veel kleding te koop.
Op de pluimveemarkt, vooral kippen en eenden, worden de dieren ook gedood en gepluimd. De grote pluimen worden mooi gesorteerd.
Verder op zagen we heel veel oude ambachten: houtsnijwerk (vooral Boeddha beelden), schoenmaker, kapper, barbier, tekenaar, naaisters, breiers, dozenmaker. De rode dozen worden met goudkleurige versieringen beplakt en symboliseren de kledingkist voor de overledene. Ook heel wat andere voorwerpen worden uit papier gemaakt, om mee te geven naar de begraafplaats. De voorouders mogen niks tekort komen in hun leven na de dood.
Aan de rivier zagen we ook het mooie beeld van de moeder van de Hakka’s. Changting is immers de hoofdstad van de Hakka”s (ze hebben de stad gesticht). Er is trouwens ook een Hakka hotel.
We bezochten ook het Hakka museum dat een overzicht geeft van de Hakka cultuur en daarnaast een afdeling heeft over de geschiedenis van de communistische partij met een foto van Lenin en Marx. In de binnentuin groeien cipressen van 1200 jaar oud.
Aan de Tingjiang rivier hebben we lekker gegeten: soep en kip, specialiteiten van de streek.
Om 14 uur vertrokken we met de bus voor een lange rit naar Xiamen. We reden over een heel mooie snelweg door het prachtige berglandschap. Zo’n wegen aanleggen moet een enorme onderneming zijn. Over een afstand van ongeveer 400 km reden we door maar liefst 35 tunnels waarvan sommige 2,5 km lang. De chauffeur moest ook betalen voor het gebruik van de snelweg. Omdat er nogal veel vrachtvervoer was, werd er ook veel getoeterd.
Bij de tankbeurt konden we zien dat de benzine 0,6 Euro (24 BEF) per liter kost.
Vooral tijdens het laatste deel van de rit zagen we weer heel veel bananenbomen. We reden ook door het prachtig verlichte Xiamen.
In het busstation werden we ‘overvallen’ door taxi chauffeurs.
Rond 21 uur waren we terug in het V-Inn hotel.
Na een lekkere kom soep en ons traditioneel slaapmutsje, gingen we naar dromenland.

Verslaggever: Amanda

---