Advertisement
Published: August 11th 2008
Edit Blog Post
Dinsdag 22 juli. Ontbijt in het hotel in Xiamen, Chinees ontbijt dat door ons, westerlingen, verwesterd wordt door meegebrachte producten. Niet iedereen is gek op rijstwater en gekookte groenten als ontbijt.
Daarna trokken Berna en Wim op pad: naar het treinstation om tickets te kopen voor het tweede deel van hun reis samen met Gerda, en naar het busstation om tickets voor de bus naar Quanzhou te kopen.
Met taxi’s vanuit het hotel naar het busstation (Songbai qi che zhan) om om 11 uur te vertrekken naar Quanzhou. Een busstation in China voor de lange afstandsverplaatsingen heeft toch wel iets speciaals en eigenlijk veel gelijkenis met een luchthaven. Je bent best een half uur voor het vertrek van de bus ter plaatse. Je bagage moet door een scantoestel. Wachten doe je in een wachtzaal in de buurt van de gate waar je je moet aanmelden als de bus omgeroepen wordt.
In de buurt van het busstation klampen ze je aan met plattegronden van de stad. Hoe zien ze toch dat wij toeristen zijn? Verbazend is ook dat dit in Changting, waar we de vorige dagen waren, niet het geval was. Daar waren trouwens in heel de stad geen plattegronden te
vinden. Een teken hoe ver het staat met de ontwikkeling van het toerisme.
Uiteindelijk om iets na elf de bus op. Een dubbeldek bus, waarin we bovenaan zaten. 4 van het gezelschap zelfs op de eerste rij. Prachtige uitzichten maar natuurlijk ook films in de bus waarin spectaculaire gevechtsscènes centraal staan. Het aantal tunnels waar we door reden, was vandaag beperkt, slechts 2. De weg liep langs de kust, weinig bergen te trotseren.
Twee uur rijden om aan te komen in Quanzhou en met de taxi naar het hotel, Quanzhou Overseas Chinese Hotel. 4 sterren, boven onze stand (volgens sommigen). Met piccolo (die niet op de foto wil) en bagage dragers erop en eraan. Luxueuze kamers met weinig haperingen, zoals we in China gewoon zijn. Even een hapje eten op één van de 4 kamers en dan weer op pad. De Kaiyuan si (tempel) was ons eerste doel. Met de bus ernaar toe. Prachtig tempelcomplex met onder andere 2 pagoden, de Twin pagodes (niet toegankelijk). Wat is de bestemming van een pagode? Oorspronkelijk bedoeld om de relikwieën van Boeddha te bewaren, maar later uitgebreid naar het bewaren van ook de relikwieën van de Boddhisattva’s en de heilige geschriften. Deze Twin
pagodes waren oorspronkelijk in hout, na verwoesting weer opgebouwd in steen. Maar van op afstand lijken het houten pagodes. Op één van beide is de creatie van het Boeddhisme door Sakyamuni uitgebeeld aan de buitenkant. Maar moeilijk te interpreteren zonder beschrijving.
In de Hal van de Hemels Koningen was een gemeenschappelijk gebed bezig met voorzang die door iedereen gevolgd wordt en vooral buigen en knielen. Indrukwekkend.
Op het domein van het tempelcomplex staan zeer oude bomen onder andere een moerbeiboom van 1300 jaar oud (en belangrijker in de ontstaansgeschiedenis van de tempel). Wel weggestopt achter een muur met pijlers waar je kan tussen kijken. Of je moet op de muur klimmen.
De beschrijving van het tempelcomplex, zoals we vooraf opgezocht hadden, klopte niet volledig. Zo hebben we wel een Guanyin (boddhisatva van de barmhartigheid) gezien maar niet met 1.000 armen. Maar dit neemt niet weg dat het tempelcomplex de moeite waard is.
Tijd voor een verfrissing aan een drankstand die ook ‘souvenirs’ aanbiedt. Een gelegenheid om iets te kopen en de afbiedcapaciteiten te testen. De Chinezen bleven lachen, we zullen dus nog steeds ‘te veel’ betaald hebben.
Op weg naar de uitgang zagen we nog een Durian boom met vele
grote vruchten. Blijkbaar zijn deze vruchten eetbaar, maar de geur is verschrikkelijk (slecht).
Na het bezoek op zoek naar een bus om terug naar het hotel te rijden. Onderweg een watermeloen van 4 kg gekocht.
Het bussysteem in China heeft ook zijn eigenheid. Niet alle bussen rijden even laat. Sommige stoppen reeds om half 7. Dan maar op pad door gezellige straatjes met een drukke sfeer op zoek naar een bushalte waar meerdere bussen met onze bestemming stopten, en inderdaad nog na half 7 rijden.
In de buurt van het hotel nog op zoek naar een supermarkt om ten minste onze postperitief te kopen. Dankzij Amanda geslaagd in ons opzet. In de buurt heel veel kledingzaken maar voeding en drank, daar moet je hard naar zoeken.
Terloops: wat opvalt, is hoe vroeg het ’s avonds donker is (vanaf half acht). Toch eens opzoeken op welke breedtegraad we zitten.
En dan eten in het hotel: aparte ruimte voor ons (zo zijn er heel wat in het hotel) met grote ronde tafel en eigen salon en sanitaire voorzieningen. 3 meisjes om de bestelling op te nemen. 1 meisje dat permanent aanwezig is, we moesten maar eens een probleem hebben. Heel lekkere keuken
en niet duur.
Afsluiten met de postperitief en dan slaapwel. Morgen weer een drukke dag.
Verslaggever: Luc.
Advertisement
Tot: 0.105s; Tpl: 0.01s; cc: 10; qc: 52; dbt: 0.0715s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb