"Only those crazy Dutch..."

---

Een groep van ongeveer 18 op de fiets door Bangkok en verder... Samen met Miek, Domenico en Emile en voor de rest enkel nog Nederlanders vertrokken we in de vroege ochtend. Met een behoorlijke jetlag niet echt een aanrader, maar zeker de moeite waard. Eerst een half uurtje door Chinatown crossen en daarna richting de Thaise Fyra.

Fietsen in de trein en richting de buitenwijken. Zeker drie uur fietsen op smalle betonnen stroken is lastig in de hitte en echt veel van het landschap zie je niet en toch is dit een aanrader om te doen als je 'n dagje over hebt in deze metropool.

Na zo'n lange dag moesten we natuurlijk de nodige versnaperingen nuttigen bij het schilderachtige cafeetje The Gecko Bar. Zelden zo'n schoon toilet gezien en geroken!

(Zie vorige blog) Na terukomst van mijn pleebezoek, stapte ik per ongeluk op iemand's tenen en na de nodige verontschuldigingen, raakte ik met deze man in gesprek. Het was een zeer grote Fries die samen met zijn beste maat naar een project was gaan kijken in Phnom Penh. Ik was direct gefascineerd door het project van ze, www.beetjebeter.nl
Het doel is kinderen die op de vuilnisbelt van Phnom Penh leven, naar school te laten gaan en iets te leren in plaats van tussen het vuil te zoeken naar alles dat recyclebaar is. Ik informeerde of ik ook iets kon betekenen voor ze en dat kon. Er waren 5 computers waarvan er maar 2 werkten. Ik had dus een missie in Phnom Penh: kompjoeters fiksen!
Plan was om via Siem Reap richting Phnom Penh te gaan, alleen werd dit plan tegengewerkt door een flinke griep of knokkelkoorts. Ik was, wederom, een paar dagen bevangen door koorts en hoofdpijn. Al met al een flinke week ziek was ronduit kut, dus toen ik weer wat beter was besloot ik om direct van Bangkok naar Cambodja te vliegen. Het busje dat me oppikte stond zeker anderhalf uur in de file, maar ik had gelukkig tijd zat. De andere passagiers blijkbaar niet want hetgevloek en getier was constant. Ik snap dat niet. De chauffeur kon er toch niets aan doen dat er file was? Resultaat was toen er wel gereden kon worden, hij als een malloot over de
snelweg crosste en de vrouw achter me alles onderkotste. Ze hebben het vliegtuig net op tijd gehaald, dus dat was dan weer wel positief!

Eenmaal in Phnom Penh richting het vertrouwde mini banana's. Het was een warm welkom! Er hing zelfs een slinger met "Welcome Back!" Fijn om Sothea, Darin, Myley en Simon weer te zien. Myley heeft tegenwoordig samen met Darin een soort van oude Boulevard hier, Simon DJ't in de weekenden en is doordeweeks vice-president van een schooltje en Sothea staat nog steeds als een vals nicht achter de receptie.

Poging 1 om te helpen bij het project:
Kimlay, directeur van het project, haalde me op om 8 uur in de morgen. Achter op zijn scootertje was het zeer verfrissend, alhoewel 1 uur over de stoffige weggetjes hier allesbehalve comfortabel is... Eenmaal aangekomen bleek dat de dame die de sleutel had, er niet was vanwege Chinees nieuwjaar. Kimlay liet me toen de mensen zien die geholpen worden door het project. In hutjes van nog geen tien vierkante meter, wonen vaak 3 families die geld verdienen door het vuilnis te sorteren en plastic eruit te vissen. De kinderen gaan inmiddels bijna allemaal naar school en werken niet meer op de stortplaats. Ik zou de volgende dag teruggaan om te zien wat ik kon doen.

Poging 2:
Mijn tuktuk zette me af aan de andere kant van de vuilnisstort. Hij zei me dat ik erover kon lopen naar de andere kant. Eenmaal op de stort, werd ik dringende verzocht op te zouten, wat ik met plezier deed aangezien de bewaker zijn wapen trok. Na anderhalf uur door alle steegjes en krotten te hebben gelopen, gaf ik op. Volgende poging dan maar.

Poging 3:
Om half 7 in de ochtend staat er iemand aan mijn deur. Ik sliep nog en slaapdronken stuurde ik hem weg. Het bleek iemand van het project te zijn, maar dat wist ik niet.

Poging 4:
Met mijn gps in de hand stuurde ik mijn tuktuk-chauffeur direct naar de juiste bestemming. Eenmaal daar ging het fiksen van de computers extreem snel. Van de 5 computers deed er maar 1 het goed. Redelijk snel kreeg ik er 3 weer werkend waarvan 2 met internet. De andere 2 waren dood. Iedereen blij. De kindjes gingen voor me zingen en het was een extreem luid concert. Kreeg er een goed gevoel van 😊

Terug bij mini Banana's meteen weer een tuktuk in om een fotoshoot te hebben in Cambdoojaanse klederdracht. Ik moest natuurlijk in een dictatorkostuum, de uiteindelijke foto's volgen nog 😊

Gisteren tijdens een boottocht mijn zonnebril en slippers verloren in het water, dus moet nu echt op jacht naar nieuwe slippers. Een extra zonnebril heb ik bij me, dus vanaf nu beter op mijn spulletjes letten!



Morgen vertrek ik naar Kep en Kampot om eens goed te gaan eten. De krab, eend en peper zijn wereldberoemd, dus ook daarvan snel meer!

Groeten uit Cambodja,
Xander

---

Comments

[Marens van Oorschot]

one of those crazy dutch..
Hoe kan het ook weer, weer zo ver weg op vakantie, en zo te lezen gaat het je allemaal weer goed af, ondanks het weer wat ziek zijn, dingen verliezen, op het nippertje je vlucht halen en dan de goede daad met hulp. That's Xander. Geniet ervan en verheug me al op je volgende bericht aan de dutch people. Have fun. groetjes marens

[Frans]

Doorgaan waar je was gebleven
Toch leuk dat je die computers aan de praat hebt gekregen onderdelen zullen er niet bij gelegen hebben schat ik zo in. Ga maar lekker als fotomodel of als dictator verder kan alletwee zie ik. Groeten Iva Frans

[Wil]

Ik kreeg de travel blog door van je vader
Leuk wat je allemaal schrijft en ik hoop dan ook dat je de rest van je vakantie zonder al die "enge" ziektes door brengt. Dat beetjebeter heb ik hier in Nederland ook van gehoord en alles wat ze kunnen doen is mooi meegenomen. In India schijnt het idem dito voor te komen. Maar als het hier in Nederland zo door gaat halen we India etc. hier naar toe. Er is nog een vacature voor je, want ze hebben een nieuwe paus nodig. Dat lijkt mij ook wel iets voor jou. Alleen schijn je het voorlopig zonder butler te moeten doen. Computers hebben ze genoeg, alleen die doen het allemaal wél! De butler overigens ook! Je vader en ik gaan in juni alvast naar Italië. Misschien kunnen we dan samen een pilsje tiefen op zo´n gezellig italiaans terrasje. Maar wel zonder kardi-analen. De mazzel van het liefje van je vader.

[Hennie en Ad vester]

Ha Xander, Wat een leuk verslag, je maakt daar nog eens wat mee. En je ziet natuurlijk enorm veel. Leuk om je reis te volgen. Veel groeten vanuit Hilvarenbeek. Hennie en Ad.