Broodje Bakpao

---

Bij een broodje bakpao (eigenlijk gewoon "bapao") moet ik altijd denken aan die geniale scene uit 'Dit was het nieuws' met Maarten van Rossem. Als blijkt dat Maarten niet weet wat bakpao is, neemt Raoul Heertje (cabaratier) hem in de maling. "Een broodje bapao, dat is deeg met vlees in het midden. Maar als je het koopt, weet je niet hoe veel vlees je hebt. Je moet zoeken, zoeken, zoeken. Het kan ook zijn dat je helemaal geen vlees hebt." Maarten van Rossem weet genoeg en trekt op typerende manier zijn conclusie: "Dan ben je toch wel een halve zool als je zo'n broodje koopt."

Wie had gedacht dat bapao het eerste tastbare was dat Cambodja en Nederland gemeen hebben. Bapao is hier alleen veel lekkerder. In plaats van zoeken naar het vlees moet je, bij wijze van spreken, zoeken naar deeg, want reeds in je eerste hap proef je al dat lekkere vlees. Het fijne is dat het niet die magnetron-smaak heeft, maar je echt het vlees proeft. Naast het vlees (rundvlees) zit er nog een portie ham en ui en wat stukjes ei in, waardoor er simpelweg meer smaak in zit.

Op deze wonderbaarlijke overeenkomst na, is alles radicaal verschillend. Natuurlijk, of je verschillen of overeenkomsten ziet hangt af van hoe ver je 'inzoomt', dus eigenlijk is het een verkeerde vraag. Bij om het even welke vergelijking je maakt vindt je namelijk zowel verschillen als overeenkomsten; er bestaan geen twee dingen die 100%!v(MISSING)erschillend of 100%!h(MISSING)etzelfde zijn. Daarom is ook niet het aantal verschillen verrassend, dat hangt af van hoever je inzoomt, in hoeverre je in details kijkt. Op elk aspect waarin Nederland en Cambodja verschillen, verschillen Malden en Tilburg ook; zeggen dat er veel verschillen zijn is dan ook een nietszeggende opmerking. Het gaat, met andere woorden, om de intensiteit van de verschillen, en die is radicaal.

Om dit te illustreren wil ik graag twee, waarschijnlijk enigszins verrassende, voorbeelden geven. Ten eerste: nasi. Nasi is een, voor zover ik weet, Aziatisch gerecht wat ook in Nederland regelmatig op tafel verschijnt. Je voelt nu natuurlijk al aankomen wat ik ga zeggen: hier maken ze dat totaal anders. Voor niemand die dit leest zal dit als een verrassing komen, en de wat slechter geluimde lezer zal nu zelfs, op zijn minst, zijn/haar wenkbrauwen fronsen en een opmerking maken in de trant van: "Dat had ik je ook wel kunnen vertellen, wat een kutobservatie."

Aan iedereen, maar vooral aan deze mensen, zou ik willen vragen om deze vraag te beantwoorden: hoeveel gemeenschappelijke ingredienten hebben de Nederlandse en de Aziatische nasi? Wat denk je, 2? of misschien 3? Denk er even over na en bedenk welke specifieke ingredienten niet kunnen onbreken in de nasi.

Het antwoord op deze vraag is 1. That's right, just one. Alleen de rijst. Nu zullen er ongetwijfeld verschillen zijn tussen de Nederlandse en Aziatische rijst, maar, zover willen we niet inzoomen hier. Rijst = rijst. Verder, doen ze alles anders. Andere kruiden, ander vlees, andere groenten, andere hoeveelheden.

Als je het antwoord goed had, mag je nu een lollie eten. Smakelijk.

Voorbeeld twee is basketbal. Er bestaat over weinig dingen universele consensus, maar ik, met mijn beperkte kennis over basketbal, was onder de veronderstelling dat iedereen het er wel over eens was hoe je een bal moet gooien. Ik denk dat iedereen wel snapt wat ik bedoel: je gebruikt een hand om te mikken, en een hand om de bal met een boogje door de ring te jagen. Zelfs dit doen ze in Cambodja anders. Ze gebruiken hier een zeer specifieke en niet zo simpele gooitechniek, wat impliceert dat de reden voor het gebruik van deze techniek een andere dan onwetendheid is. Ze gebruiken niet zomaar een of andere onderontwikkelde techniek.

Ik hoop dat ik iedereen aan het denken heb gezet met deze observaties. Tegenwoordig wordt door jan en allemaal met grote regelmaat beweerd dat de wereld klein is/een global village is/noem het maar op. Na een weekje in Cambodja denk ik dat deze bewering een typisch geval is van het negeren van de werkelijkheid, en van de tendens dat steeds meer mensen denken dat 'mijn werkelijkheid' gelijk staat aan 'de werkelijkheid' (voor mensen die dit interessant vinden, Bas Heijne's laatste boek gaat hier over).

Het Westen is een global village, niet de wereld.

---

Comments

[Rini van Doorn]

Complimenten
Hoi Maarten, Dit vind ik nou een goed geschreven stukje, daar beleef ik plezier aan, ik kan er mee lachen, en hoef me niet te ergeren. Groeten, pap ga zo door