Advertisement
Published: December 18th 2009
Edit Blog Post
Jongen
jongen aan het werk Hallo iedereen,
Hierbij mijn laatste blog van uit Indonesië. Vorige blog ben ik gestopt bij het weekend met papa. Een week later is Professor Sit vertrokken uit Banda Aceh. Na vier jaar hier gewerkt te hebben gaat hij terug naar Vietnam waar hij nog een jaar aan de universiteit van Hanoi gaat werken voor hij van zijn pensioen kan gaan genieten. Het vertrek van prof. Sit ging gepaard met een heleboel afscheidsfeestjes, 3 in totaal. De ene zonder alcohol de volgende met een beetje alcohol en de laatste met ontzettend veel alcohol. Want wie dacht dat er in dit streng islamitisch oord waar een Sharia wetgeving is geen alcohol te krijgen is, heeft buiten de Chinezen om gedacht. Waar Chinezen zijn is er handel en hier in Banda Aceh is dat een zwarte markt voor alcohol, zeer populair onder alle expats hier. Met een lichte kater dus uiteindelijk afscheid genomen van Sit. Voor hem een afscheid met gemengde gevoelens, zijn functie is eigenlijk een jaar voor hij met UN pensioen kan plots beëindigd. Aan de andere kant is hij wel blij om terug naar zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen te gaan in Hanoi.
Na het vertrek van Prof. Sit kwam er
klas
Saiful legt aan de klas uit hoe ze het moeten doen een intense periode met veel scholen en veel kinderen. Na 7 weken stage heb nu een mooie database opgebouwd van een kleine 500 kinderen. Het percentage getraumatiseerd is nog steeds heel hoog namelijk 87%. Heb ook een aantal leraren getest en ook zij scoren allemaal hoog op de schaal. Het werk hier is dus nog niet klaar.
Verder is er na een aantal veiligheidsincidenten hier voor een tijdje een avond klok ingesteld geweest, wat betekent dat iedereen voor 8 uur thuis moest zijn. De guard controleerde dan of je thuis was en meldde dat via de radio aan UNDSS. Maar sinds maandag is deze maatregel opgeschort. Toen kwam namelijk de rep. voor Unicef Indonesia ,Angela Kearny, naar Banda Aceh om met de vice-gouverneur te praten over de veiligheidssituatie. Sindsdien hebben we zwaarbewapende politie mannen bij het office staan maar geen avondklok meer. De logica snap ik niet maar vind het allemaal prima, voel me niet echt onveilig.
Gisteren is Ingrid, mijn begeleidster, medisch geëvacueerd met een hernia. Door deze onverwachte wending eindigt mijn periode een beetje anders dan gepland. Ik heb dus geen echt afsluitend gesprek gehad, maar ik hoop haar nog in Jakarta te zien.
Vandaag (donderdag) begin ik
mango's
de oogst van de boom voor het guesthouse aan mijn reis terug naar huis via 6 vliegvelden (Banda Aceh, Medan, Jakarta, Singapore, Frankfurt, Brussel) en een dagje rust in Jakarta bereik ik zondag ochtend weer Belgische bodem. Waar ik een heerlijke vrieskoude kerst en oud en nieuw tegemoet ga. Wanneer ik terugkeer hier in Banda Aceh is vooralsnog een beetje onduidelijk door de situatie met Ingrid. Maar mijn idee is om half januari hier terug te komen om mijn onderzoek af te ronden. Maar voor nu: Salam en Allah Akbar.
Advertisement
Tot: 0.085s; Tpl: 0.012s; cc: 6; qc: 51; dbt: 0.0596s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Lieke
non-member comment
Pfoei, weer een hoop gebeurtenissen om je eerste helft indo-avontuur mee af te sluiten, tot dinsdag!!!! x