Offerfeest

---

Morgen, 27 november, is het Eid Al-Adha, het grote offerfeest. Dit feest is gebaseerd op een verhaal dat zowel in de Bijbel als in de Koran staat. Op deze dag wordt herdacht dat Abraham in een droom van God de opdracht kreeg zijn enige zoon Isaak te offeren aan God. Abraham gehoorzaamde en nam Isaak de volgende ochtend mee op pad, de berg op, naar een heilige plaats. Nadat Abraham daar een altaar had gebouwd, zijn zoon hierop had vastgebonden, en het mes hief om Isaak de keel af te snijden, riep de Here: “Stop Abraham, nu weet ik dat je mij meer lief hebt dan je eigen zoon”. Op dat moment hoorde Abraham achter zich geritsel van een ram die met zijn horens zat verstrikt in de struiken. Die ram werd vervolgens op het altaar vastgebonden en aan de Heer geofferd in plaats van Isaak.
Dit verhaal is bij de Nederlandse christelijke gelovigen helemaal in de vergetelheid geraakt. Daar zal een dominee niet gauw over preken. Want welke God kan in hemelsnaam van een mens verlangen dat die zijn eigen kind offert aan een God die toch het beste met de mens voor heeft? Dat kun je moeilijk als een fiere geloofsdaad zien. Dus nemen we als Nederlanders dit verhaal met een korreltje zout. De mensen hier zien dat anders. Die verschillende beleving heeft natuurlijk te maken met de andere cultuur van de mensen hier, en daardoor met een hele andere kijk op vragen over zingeving, en vragen over leven en dood. Het relatieve gemak waarmee sommige fanatieke gelovigen hier niet alleen hun kinderen maar ook zichzelf de dood in jagen in zelfmoordaanslagen voor het heilige doel, en zo hun God bewijzen dat ze Hem liefhebben boven alles, heeft hier vast mee te maken. Je gaat als martelaar immers direct naar de hemel. Als je nooit anders dan armoede en misère hebt gekend is dat helemaal geen gek vooruitzicht.
Door het gebrek aan scholen in Afghanistan zijn veel Afghaanse kinderen de laatste jaren in Pakistan naar school geweest, vooral in Zuid Afghanistan waar mensen van de Pashtun stam aan beide kanten van de grens wonen. In die Pakistaanse Madrassa’s (Koranscholen) krijgen de kinderen een fanatieke fundamentalistische en politiek gekleurde geloofsopvoeding. Jongeren die van de Pakistaanse Madrassa’s komen zijn behoorlijk gehersenspoeld. De Taliban rekruteert ook bijna al zijn strijders daar vandaan.
Gelukkig zijn de mensen hier helemaal niet fanatiek of fundamentalistisch. Maar morgen viert wel iedereen het offerfeest. Deze week stond de stad vol met tienduizenden schapen, op bijna elke straathoek zag je schapen te koop staan. Gisteren onderweg van kantoor naar het hotel, in het busje van het ministerie dat iedereen naar huis brengt, vroeg ik de medewerkers of ze al een schaap hadden gekocht. Sommigen hadden er al een, anderen wilden er vandaag een kopen. Eén persoon had een koe gekocht want, zo zei hij, hij had een grote familie. Morgen, na de ochtenddienst in de moskee, rept ieder zich gauw naar huis om te gaan slachten, en nog diezelfde dag staat het vlees op tafel. Iedereen wordt geacht het vlees te delen met anderen, dus morgen worden er veel stukken vlees weggegeven, vooral aan de armen die zelf geen schaap kunnen kopen. Er was slechts 1 persoon in het busje die geen dier kocht om te slachten en ook geen bulten gebraden vlees op tafel wilde. Hij wil morgen geld aan de armen geven, en normaal eten zoals hij altijd eet. Zo kun je dus ook slachtfeest vieren.

---

Comments

[riek]

ook hier begint morgen het offerfeest. dat is weer drie dagen druk zijn met koffie en thee zetten. doe jij wel een beetje voorzichtig. de veiligheid schijnt niet zo groot te zijn in afghanistan. groet, riek