Advertisement
Published: November 14th 2009
Edit Blog Post
Ok. Waar was ik gebleven. Nha Trang ontvluchtten ja. De typhoon kwam richting Vietnam en ik wilde dus zo snel mogelijk weg. Vliegen ging niet omdat alles afgezegd was en de trein kon ik pas 2 dagen later nemen. Ik geen zin om nog eens 13 uur in een slaapbus te zitten, dus bleef ik maar twee dagen extra. Uit wat verhalen maakte ik op dat ik Saigon toch niet leuk zou vinden, dus ik vond het prima. Ik kwam Dusty tegen in een barretje bij het hotel en we raakten al snel aan de praat. Praten maakt de mond droog dus het nodige bier werd toegevoegd om niet uit te drogen. Uiteindelijk belandden we met een hele groep buiten Nha Trang in een restaurant waar we de hele kaart bestelde. Met drank en al het eten bijelkaar waren we nog geen 100.000 dong kwijt dus prima. Wat niet opging, ging in hondentasjes mee naar de minibar in hotel. Ook nog op een beachparty beland die avond, erg gaaf.
Tijd om te vertrekken. Eenmaal bij de slaptrein aangekomen vroeg ik toch maar voor de zekerheid of dit de juiste trein was. Dit was mijn trein dus niets mis mee.... alhoewel de
Sweet and Sour Bug
Verrassing in eten... dacht dat het zwarte bonen waren... afbeeldingen van de trein op het kaartje en in het reisburo überluxe was, bleek dit eerder een oostbloktype. De matschappij van de mooie treinen was blijkbar failliet. Enfin, in de coupé werd ik continu gevoed door een Amerikaans/Vietnamees stel. Ik had al wel iets gegeten, alleen nog geen echt avondeten dus ik liet het me smaken. De ene worst had ik nog niet aangepakt, of de volgende gebakken banaan werd tevoorschijn getoverd en als toetje 'sticky rice' met mango. S-U-P-E-R! Kan alleen geen pap meer zeggen daarna. Saigon werd bereikt meer dan anderhalf uur eerder dan het spoorboekje aangaf. Het was net 4 uur in de ochtend en hectisch en chaotisch en druk bij de taxistandplaats... Had hier helemaal geen zin in tot opeens een toeter me wakker deed schrikken. Het stel vroeg of ze me ergens konden afzetten. Prima vond ik. Voordat ze me afzetten moest ik wel eerst thee gaan drinken bij de familie. Het was toch te vroeg om te gaan struinen voor een slaapplek dus ik vond het prima. Gezellig babbelen, beetje Vietnamees lingo leren en heerlijke thee. Gelukkig zagen ze dat ik wat slaperig was en stelde ze voor mij naar het backpackersdistrict te brengen.
Vol met lekker eten en leuke ontmoetingen eindigde ik in een steegje an de overkant van Le Loi. Het was iets van 6 uur in de morgen en de zon was al op. Het eerste dat ik daar zag was Dusty die lekker aan het bier zat. Hahaha... Ook hier kom je zoveel dezelfde mensen tegen. Saigon was compleet anders dan ik verwacht had: het is keigaaf! Toch werd het tijd om weer iets te ondernemen dus op zoek naar een mooie excursie. Het werd de Mekong Delta. 3 dagen door het zeeland van Vietnam crossen. Leuke mensen, kleine groep gelukkig, en een gave gids. Veel gezien in de dagen; floating markets, krokidillenboerderijen, plantages, visboerderijen en so en so on. Op de laatste avond was de gids, Hui, jarig. Vietnamezen kunnen niet zo heel goed tegen alcohol. Na het tweede biertje en een shotje Bourbon heb ik hem maar naar zijn kamer gedragen 😉
En dan nu... HATTI HATTI OP BALI! Het is hier gaahaaf.... KEIGAAHAAF!!!! Daarom hou ik er ook nu mee op en ga genieten van de zee, het zwembad en de Bintang!
Terima kashi en houdoe!
Xander
Advertisement
Tot: 0.068s; Tpl: 0.012s; cc: 9; qc: 41; dbt: 0.0429s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Marit
non-member comment
Ooooooh
Oooooooooooh wa fijn ziet (en leest) dat er allemaal uit! Hier is het guur, grieperig én die grote witte kabouter is vanochtend weer met zijn boot aangekomen. Kortom: je mist niets. Geniet! X.