Advertisement
Published: August 2nd 2009
Edit Blog Post
Vandaag (31 juli) om 9 uur wakker geworden in een gehuurd hutje voor 1 nacht. Een fantastische nachtrust weg van de barre weersomstandigheden en ja hoor eindelijk een zonnige ochtend deden ons snel voortmaken om van het nationaal park te genieten. Vooraleer we het park introkken, belden we nog even met het thuisfront en verzekerden we ons van een plaatsje op de camping.
We trokken eerst naar een wandelpad verderop in het park wat met halverwege een uitkijkpost op zo'n 10 meter hoogte. Naast de zeer mooie wandeling door het bos op een behoorlijk steile heuvel, was het uitzicht van op de toren adembenemend. Je kijkt er op een vallei met een meanderende rivier, eigenlijk de overblijfselen van een oude gletsjer. Terwijl we op de toren stonden zweefde er zelfs nog een arend voorbij om het uitzicht helemaal te doen betoveren.
Een tweede uitkijktoren die we bezochten stelde niet zo veel voor, de toren was wel 5 meter hoger dan de vorige, maar de bomen een 10-tal waardoor het zicht niet veel meer was dan de omstaande bomen. Teruggekeerd naar de camping maakten we ons kampje af en kookten we ons potje, onder het goedkeurend oog van een eekhoorn
die heel de tijd in ons buurt bleef.
Na het eten, de afwas en andere standaard camping rituelen trokken we terug naar het meer om nog meer van de zonsondergang te kunnen genieten. Het was een helder dag geweest en ook de avond leek zo uit te draaien. Vanop een bankje aan het strand zagen we inderdaad een machtige zonsondergang. Na het terug aankomen op de camping, hielden we ons, warm aan het vuur, bezig met het plannen van de volgende dagen en weken. Morgen is het de langste rij-dag zo'n 600km tot aan Elk Island, het volgende nationale park.
Het wakker worden en opstaan nam wat meer tijd in beslag dan verwacht en vertrokken we met een uurtje vertraging richting zuidwesten richting prince albert national park. Het landschap wordt hoe langer we rijden, hoe mooier. Niet meer lang uitgestrekte vlaktes, maar licht heuvelachtig. Zou dit al een voorteken zijn van de Rocky's? Eindelijk was het weer echt super, heel de dag tussen 26 en 30 graden.
Onderweg stopten we nog snel aan het stadje Vegreville, dat een groot paasei tentoonstelt. Het paasei staat centraal voor de Oekraïense bevolking in het stadje. Vanaf Vegreville was het nog
een 45 minuten rijden tot aan Elk Island, dit met een bang hartje. Telkens we dichter kwamen werd het donkerder en donkerder, tot bij aankomst de eerste regendruppels al vielen en het onweer al te horen was. De camping was jammer genoeg niets meer dan een open vlakte, met weinig bomen. Dus ook geen mogelijkheid om ons zeil op te hangen tegen het regenweer. We besloten dan maar meteen door te rijden richting Edmonton.
Op ons weg richting uitgang van het park troffen we nog enkele bisons aan die rustig aan het grazen waren lang de kant van de weg. Ook langs de highway, achter een afsluiting weliswaar, keken nog enkele bisons naar het voorbijrazende verkeer.
Aangekomen in Edmonton vonden we vrij snel onderdak in een jeugdherberg. Morgen gaan we een dagje een Edmonton rondtrekken, om dan overmorgen naar de voet van de Rocky's te trekken.
Advertisement
Tot: 0.122s; Tpl: 0.011s; cc: 6; qc: 45; dbt: 0.0948s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Van Belle Jenny
non-member comment
hallo
Hallo Ziet er een ongelooflijk leuke reis uit. Ik ga mij wel moeten uitschrijven en jullie verslagen bij mijn papa lezen want onze computers slaan een beetje tilt. we hebben veel problemen om op internet te geraken. waarschijnlijk moeten we het verzwaren. Groetjes van mij en mij ouders, geniet er nog van!