Advertisement
Published: July 11th 2009
Edit Blog Post
Operahuis met Caravelle Hotel op Achtergrond
In het Caravelle hotel zaten alle journalisten tijdens de Oorlog. Onze reis naar Saigon zit erop en we zitten nu in Hue. Connectie in Saigon vanuit ons hotel viel wat tegen en aangezien je werkelijk in elk klein cafe of restaurant WiFi vindt zijn internetcafes bijna onbestaand. Saigon wordt nu Ho Chi Minh city genoemd, naar de leider van de Noord Vietnamezen die eerst de Fransen dan de Amerikanen vocht. Het is een zeer moderne stad, veel trendy restaurants en bars, chique winkels en alle entertainment die je verwacht van een moderne megastad. Enigste opvallend verschil zijn de miljoenen brommers die door de stad kruisen en overal getoeter. De eerste avond waren we nogal laat aangekomen dus snel iets gegeten en gedronken, maar niet veel meer bereikt. We hebben gemerkt dat alles hier nogal vroeg sluit (rond middernacht / 1u zelfs in het weekend).
De volgende dag zijn we op verkenning getrokken en heeft Renaat Vietnamese koffie kunnen proeven. Vietnam is de tweede grootste koffieproducent ter wereld en maakt zeer goeie koffie (ook ice-koffie is zeer populair hier, maar heel straf). Koffie wordt hier meestal gemengd met gecondenseerde melk, wat het heel zoet maakt maar het is zeer lekker. Het historische centrum van Saigon bestaat uit veel koloniale gebouwen uit
Ho Chi Minh voor het stadhuis
Leider van de noord Vietnamezen nu ook als Uncle Ho gekend het Franse tijdperk. De Notre Dame kathedraal, het stadhuis en het Caravelle hotel (waar alle journalisten zaten tijdens de oorlog) zijn enkele bekende voorbeelden. Er worden echter nogal wat oude gebouwen vernield om moderne kantoorgebouwen en appartementen te kunnen bouwen.
We hebben een bezoek gebracht aan de 'Reunification Palace'. Dit was het vroegere gouverneurshuis van Frankrijk en vervolgens presidentieel paleis van Zuid-Vietnam. Na een aanslag op het leven van de president in de jaren 60, waarbij het paleis platgebombardeerd werd, hebben ze het heropgebouwd in 'moderne jaren 60' stijl. Het paleis is een icoon; de Vietnamese oorlog werd hier officieel beeindigd wanneer 2 Noord-Vietnamese tanks de hekken bestormden. Deze tanks zijn in de tuinen van het paleis tentoongesteld. Het paleis is grotendeels bewaard gebleven in de oorspronkelijke stijl waardoor je echt terug in de tijd stapt. Overal oude telefoons, en jaren 60 meubelair en vooral de schuilkelders zijn de moeite: ijzeren bureaus, oude radio-apparatuur, kaarten enz.... Het wordt momenteel gebruikt om buitenlandse gasten te ontvangen. We hebben zelfs een foto van onze dierbare prins Philippe gezien 😊.
Vervolgens naar de War Remnants museum getrokken. Deze geeft een nogal eenzijdig beeld van de oorlogen die de Vietnamezen hebben gevochten.
Buiten zijn er nog heel wat militaire voertuigen en vliegtuigen van de Amerikanen te zien. Binnen bevinden zich verschillende foto's die de gruwelijkheden aantonen die de Amerikanen hebben aangericht. Enerzijds oorlogsfoto's van Vietnamesen die kapotgeschoten zijn. Anderzijds veel foto's van de gevolgen van Agent Orange op de bevolking. Agent Orange was een chemisch wapen gebruikt door de VS om de bomen te ontbladeren en de Viet Cong beter in het zicht te krijgen. De miljoenen liters die gespoten werden, hadden een grote invloed op de bevolking; na de oorlog werden veel misvormde kinderen geboren en ook de voedselketen werd vergiftigd. Hier zijn ook veel wereldbekende foto's terug te vinden, waaronder die van het meisje die wegloopt van een napalm-bombardement. Het museum was echt de moeite (ondanks de vele propaganda). We vonden het een leuk idee om terug te keren per 'Xe Honda' (letterlijk vertaald de Honda-knuffel). Dit betekent dat je achterop zit bij een Vietnamees op zijn brommer. Gezien de chaos op de baan was het echt een schitterende ervaring.
De volgende dag hebben we een bezoek gebracht aan de Cao Dai hoofdtempel. Deze godsdienst is gesticht door een Vietnamees in 1926 en is een combinatie van Boeddhisme, Taoisme,
Confusionisme en zelfs het Christendom. Het kent momenteel 3 miljoen gelovigen. Hij geloofde dat dit het derde verbond was tussen de mens en god. Zij vereren een grote bol met een oog erop die God moet voorstellen. We hebben even gekeken naar een deel van hun misviering alvorens te vertrekken.
Na de tempel zijn we richting Cu Chi getrokken. Hier bevindt zicht een groot tunnelnetwerk van meer dan 250 km, met de hand gegraven door de Viet Cong. Deze tunnels waren cruciaal in de Guerillastrijd van de Vietcong gezien hun nabijheid aan Saigon. Hier hebben hele gemeenschappen ondergronds geleefd tijdens de oorlog. De tour begon met een communistisch propagandafilmpje die aantoonde hoe vredig Cu Chi was voor de wrede Amerikanen er binnenvielen. Vervolgens stelde de film enkele helden voor die tot de verbeelding sprekende medailles ontvangen hadden, zoals 'American killer', 'Killer of tanks' en 'Jet killer'. Eens de film gedaan was hebben we kennis gemaakt met de inventieve 'boobytraps' die overal door de Vietnamezen verstopt werden. Er klonken in de verte steeds geweerschoten tijdens ons bezoek. We hebben ontdekt dat het mogelijk was voor toeristen om te schieten met een M16, AK47 en andere zware wapens. Was heel populair.
Uiteindelijk zijn we de tunnels zelf ingedoken. Deze waren zeer smal zodanig dat enkel de magere Vietnamezen erdoor konden. Enkele zijn nu een beetje verbreed om dikke toeristen door te laten. Ze waren nog steeds bijzonder claustrofobisch en snikheet. Een 20-tal meter gehurkt of op handen en voeten afleggen was genoeg voor ons.
De laatste dag in Saigon hebben we het rustig aangepakt en zijn we wat op de Ben Tham markt gaan rondkijken, alvorens naar Hue te vertrekken.
Advertisement
Tot: 0.039s; Tpl: 0.012s; cc: 10; qc: 19; dbt: 0.0174s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Trang
non-member comment
Hey, Ik zie dat je een fijne reis hebt gehad in Saigon, altijd fijn om te horen als je zelf van daar bent ! Ff iets kleins opmerken: xe Honda = voertuig Honda , Honda om = Honda knuffel Groetjes