Advertisement
Published: November 7th 2007
Edit Blog Post
In en rondom de voedselrijke wateren langs de kust van Peninsula Valdes bevindt zich een bijzonder gevarieerd dierenleven. De vorm van het schiereiland met zijn vele beschutte baaien en inhammen maakt, dat allerlei soorten walvissen en dolfijnen de kalme wateren uitkiezen als kraamkamer. De rijke visgronden zorgen er tevens voor dat grote kolonies zeehonden, pinguïns en zeeleeuwen de rotsachtige kust bevolken. November valt precies in het seizoen dat er walvissen te zien zijn, die zich dichtbij de kust ophouden, wanneer ze druk bezig zijn met het krijgen van nakomelingen.
5-11 bracht de tour bracht ons eerst naar een groep zeeolifanten. Wat een kolossen zijn dat, de mannetjes tenminsten. De vrouwtjes zijn een stuk kleiner. Veel jonge lagen lekker aan de waterlijn wat te slapen. De jongen zijn begin juli geboren en de meeste vrouwtjes gaan daarna terug naar zee op zichzelf te voeden. De jongen moeten gelijk voor zichzelf zorgen. Daarna komen de vrouwtjes terug voor het paren. Laat ik daar nu toch getuigen van zijn. Sex on the beach (en niet de cocktail)!!!
Zee Olifant. De wall watching boot trip was echt geweldig. Wat een enorme beesten zijn het, en dan te bedenken dat ze ooit op het land
geleefd hebben. In een museum was een geraamte opgesteld waar de poten, wat nu vinnen zijn, nog goed te zien zijn. Na een uur dobberen hadden we 7 walvissen gezien waarvan twee kleintjes. Heel gratieus glijden de logge lichamen door het water en stekken ze hun enorme staart boven het water oppervlak.
Peninsula Valdes De volgende dag ging de tour naar Punta Tomba waar, op Antarctica na, de grootste pinguïn kolonie van de wereld is te vinden. Er was weinig activiteit want het broed seizoen is in volle gang. In nesten onder struiken of in hollen zitten de duizenden pinguïns te broeden. Eind november worden de kuikens verwacht. Paar weekjes te vroeg dus. Maar toch is het geweldig om deze beesten van zo dichtbij te bekijken. Je kon echt tot op 50 centimeter een nest naderen. Op het strand was het een komen en gaan van die gene die voedsel brachten. Wat een schouwspel.
In de middag gingen we op zoek naar dolfijnen. In een snelle boot werd de baai afgezocht en al snel zwommen er een aantal mee met de boot. Wat een snelheid en dan ook nog springen. Geweldig......woorden schieten vaak te kort om het te beschrijven
wat ik zie. Elk woord doet eigenlijk de schoonheid van de natuur te kort. Zon, een zee zo helder dat je vaak de bodem kan zien, wilde dieren die zich niet aan de mens storen en gewoon hun gang gaan, leuke mensen om het samen mee te beleven. Het is echt fantastisch!!!
8-11 vlieg ik pas naar El Calafate dus lekker een dagje zonder tour. Ik had zin om wat de bewegen want alleen in bussen en vliegtuigen hangen, eten en niet te vergeten drinken gaat vervelen. Een mountain bike huren en een stuk gaan fietsen leek een goed plan. Daan uit Nijmegen had het zelfde idee dus gingen we samen. Het doel was Punta Lomo waar vaak Zee leeuwen te zien zijn. Met een straffe wind tegen, de nodige heuvels en op een mulle zand weg waren 34 zware kilometers maar de prijs aan het eind was een kolonie van ca 300 zee leeuwen. Toch maar weer dezelfde worden die het eigenlijk niet eens voldoen....geweldig, fantastisch om bijna emotioneel van te worden. Anderhalf uur, wat eigenlijk nog te kort was, heb ik zitten kijken hoe deze dieren met elkaar omgaan. De mannetjes die hun harem verdedigen, de jongen
die bij hun moeder proberen te zuigen of hoe ze gewoon heerlijk in de zon liggen te slapen. Wat een schouwspel.
Vanavond wordt het weer wijn en steak. Erg vervelend. Morgen ochtend vroeg naar El Calafate. Dat wordt even wat anders qua weer. De ruim in de 20 graden verruil ik dan voor rondt de 5 graden. Wellicht toch nog maar even een dikke trui kopen.
Advertisement
Tot: 0.11s; Tpl: 0.012s; cc: 15; qc: 58; dbt: 0.047s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Jeanette
non-member comment
sjemiggggggggggggggggg
geweldig wat je allemaal opzoekt daar! Ik weet precies wat voor gevoel het geeft. Voor walvissen zijn favo. Kwamen ze nog even omhoog om iedereen aan te kijken. Dat hebben wij toen meegemaakt in Tonga, dat was echt heel speciaal. Als ik je verhaal lees komt dat weer boven. Welke zijn dit trouwens? Niet de humpbacks, ook niet de blues toch? Wat een grote jongens he! Oke, ik kap weer. Enjoy en blijf schrijven en foto's attachen. Dikke kus de moi!