Advertisement
Published: September 25th 2007
Vanuit Dali zijn we op maandag 24 september doorgereisd naar Lijiang. Deze route volgt de oude weg langs vele dorpen, welke zeer afwisselend is en kleurrijk met mooie vergezichten.
Op ons verzoek zijn we even gestopt bij de markt in Shaping. We hadden mazzel want die markt is alleen op maandag en het was maandag. Naar deze reuzachtige markt komen van heinde en verre allerlei bergstammen om hun goederen te verkopen. De markt was een ongekend schouwspel van vele kleuren. En echt alles werd er verkocht: potten en pannen, vlees, kippen, vis in teiltjes, prachtige groente en fruit, koekjes, taarten, vuurwerk en natuurlijk souveniers voor de toeristen, die er op het vroege tijdstip nog nauwelijks waren. Na een uurtje rondstruinen zijn we weer verder gereden.
Even verderop kwamen we langs een dorp dat zich heeft toegelegd op het maken van grafstenen. De omgeving is rijk aan marmer. Als in een showroom staan de stenen, altaars en decoraties (leeuwen) langs de weg opgesteld.
Onze tweede stop was bij het Shi Boa Shan klooster. Een zeer verlaten weg, een parkeerplaats en het laatste stuk hebben we gelopen: een klim van 30 minuten. Bij het eerste aangezicht lijkt het of het
klooster tegen de bergwand is aangeplakt. Dit klooster is uniek in Zuid-China. Shi Boa Shan betekent rijkdom in rots. Het klooster is niet meer in gebruik. Ruim 600 jaar geleden zijn alle beelden in de rots uitgehakt. Helaas was fotograferen niet toegestaan. De juffrouw van de kaartjes liep met ons mee om de deuren van het slot te halen. We waren op dat moment de enige gasten.
Hierna hebben we nog in de schilderachtige omgeving rondom het klooster gewandeld. Door de leeuwen kloof. 260 treden omlaag en weer omhoog naar het uitzichtspunt voor een foto van het klooster. Daarna weer dezelfde treden af en op terug naar het klooster. Het was dik in de 30 graden. Het was genieten van de stilte en rust die van het klooster en de bossen uitgaat.
Na Shi Bao Shan zijn we gaan lunchen. Dat doen we eigenlijk nooit maar het zat bij de reis in. Bovendien was het laat en had de chauffeur honger. Bij een tentje langs de weg zijn we gestopt. De chauffeur wees wat etenswaren aan en 10 minuten later werd het ene na het andere heerlijke gerecht uitgeserveerd: geroerbakte groente, krokant gebakken plakjes spek, ei met tomaat,
jonge mais met bosui, dikke peulen met aardappel en een kommetje rijst. Jasmijnthee zoveel als je wilt. Na de lunch begon het stevig te onweren. Goede timing want wij zaten droog in de auto.
De weg klom over een pas van meer dan 3000 meter. Hierna kwamen we in een vallei terecht met adembenemende uitzichten. Hoog boven alles moest de Sneeuwberg van de Jade Draak uitsteken, meer dan 5500 meter hoog. Helaas was die niet te zien.
De vallei waarin wij reden is het centrum van de Naxi, een minderheid die hier al eeuwen leeft op een traditionele manier. Het centrum van dit voormalige koninkrijkje is Lijiang, een van de schilderachtigste steden van China. Lijiang is een heel oud dorpje waar de inwoners bekend staan om hun houtbewerking. Van bouwen met hout zonder spijkers of schroeven maken zij een kunst. Dit is voorlopig onze bestemming waar we 3 nachten zullen blijven.
Het meest bijzondere van de Naxi is hun matriachale samenleving, waar de vrouwen de dienst uitmaken. Dit kun je op de markt nog goed zien; de vrouwen zijn aan het werk als slager, koopman (koopvrouw) etc.. Zij sjouwen met enorme manden, terwijl de mannen maar een
beetje toekijken. Die houden zich meer bezig met het maken van oude muziek die voor de keizers gespeeld werd.
De oude stadswijk Dayan, waar ook ons hotel ligt, is een wirwar van smalle kronkelstraatjes met donkerrode houten huizen van twee verdiepingen, kanaaltjes en bruggetjes, die het idee geven als of je een paar honderd jaar terug gaat in de tijd.
In dit gedeelte van de stad kunnen geen auto’s komen. We hebben vandaag de oude stad te voet verkend. We zijn naar een tempel geweest en weer naar de lokale markt. Daar zagen we voor het eerst honden in de aanbieding voor consumptie. De verkoper was bezig om van een gare hond de laatste haartjes af te branden. Voor ons een onsmakelijk tafereel. Gek ook, want ook hier worden honden regelmatig als huisdier gehouden. Tijdens onze wandeling hebben we onze ogen uitgekeken. Alles is ingericht op het Chinese toerisme. Er is bijna niets meer over van het oorspronkelijke volk.
De rest van de dag gaan we een beetje luieren.
Tot kijk,
John en Frank
Advertisement
Tot: 0.091s; Tpl: 0.013s; cc: 11; qc: 53; dbt: 0.0568s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Agnes
non-member comment
Wat kunnen jullie mooi beschrijven hoe het daar is, samen met de prachtige foto's. Wat zullen jullie genieten van alles. Echt een totaal andere wereld. Ik blijf graag jullie verhalen volgen. Heel veel genietplezier, liefs Agnes