Trujillo

---

Hola,
Le temps passe vraiment super vite ici. Ca fait deja plus d´une semaine qu´Anne loe est partie, snif snif!
Le vendredi soir, dernier repas avec elle et le samedi matin nous l´avons accompagnee a la station de bus.
Dimanche petite promenade a cojup. 5 h de montee et 4 h pour rentrer. Juste 2 mots, magnifique et tres tres tres fatiguee.
Le weekend dernier on est partie a Trujillo. Sandra devait y aller pour son visa. Vendredi soir Hilte et moi avons pris le bus de nuit pour la rejoindre. Samedi visite des ruines de chan chan. Samedi apres midi avons par hasard trouver un centre commercial, super. On est plus habitue a ce luxe, des wc propres, des magazins.... Bref on a passe l´aprem sur une terrasse et a faire du shopping.
Dimanche matin Hiltje et moi avons ete aux temples de la lune et du soleil ( Sandra y avait deja ete). Apres j´ai commence a me sentir vraiment mal. A peine visite le centre de trujillo, suis rentree a l´hotel.
Vu que j´etais toujours bien malade 2h apres, Hiltje Sandra et le proprio de l´hotel on etait chercher une injection chez un medecin pour que j´arrete de vomir. Hiltje ( qui est infermiere) m´a fait la piquure, tres tres tres mal. Je ne sais plus le nom du produit mais bon ca a marche, j´ai pu prendre le bus de nuit 2 h apres. C´est fou, mais au Perou on peu acheter les medicaments sans ordonnances ( sauf les antidepresseurs).
Lundi matin 6h30 enfin a Huaraz et 8h30 depart pour le boulot. Inutile de dire que j´etais bien fatiguee. Mais bon apres 10h de sommeil tout va bien.
Mardi Hiltje a commence a se sentir vraiment mal, elle nous a fait une petite crise d´appendicite. Hier operation. Maintenant ca va mieux et elle va pouvoir sortir de l´hopital demain. Ouf, on a vraiment eu notre dose d´emotion.
Je n´ai pas encore eu le temps de raconter en quoi consiste exactement le travail avec les enfants, mais je promet que je vais le faire dans mon prochain blog. En tout ca c´est vraiment genial.
Bisous.

Tijd gaat echt super snel voorbij hier, al meer dan 1 week dat Anneloe weg is. Op vrijdag avond nog met haar uit eten geweest en zaterdag ochtend was ze al weg. Niet leuk.
Op zondag met Hil en San een kleine wandeling gedaan. 5 uur heen naar het meer van Cojup en 4 uur terug. Prachtig, maar we waren echt kapot. Geen 2 keer.
Sandra moest naar Trujillo voor haar visum, dus hebben Hil en ik maar besloten om vrijdag er ook naar toe te gaan. Nacht bus in en zaterdag ochtend heerlijk aankomen in het warme trujillo. Zaterdag ochtend naar de ruines van chan chan geweest en s´middags heel weinig gedaan. We kwamen een shopping mall tegen en zijn daar eingelijk blijven plakken. Heerlijk winkelen, lunchen...
Op zondag ochtend naar de tempels van de zon en maan. San ging niet mee, was al eerder geweest.
In de middag naar het centrum van trujillo. Heel mooie, maar begon me echt niet lekker te voelen. Heb besloten om met een taxi terug te gaan naar het hotel. Toen San en Hil terug kwamen ging het nog steeds niet beter, dus zijn de meiden een injectie gaan te halen bij een arts. Heel lief, de hotel eigenaar ging mee. Hiltje heeft mij de prik gegeven, heel naar spul. (Oh ja Hiltje is verpleegkundig). Uiteindelijk kon ik 2 uur later weer de nacht bus in. Was allemaal niet fijn. Heel appart, maar in perou kan je (bijna) alle medicijnen zonder recept van een arts kopen.
Maandag ochtend 6.30 weer in Huaraz, en 2 uur laten weer oop weg naar het werk. Was echt kapot. Maar na ongeveer 10 uur slapen is alles weer goed. Alllen werdt Hiltje de volgende dag ziek. En niet een beetje. Ze had een blindedarm ontsteking. Gister geopereerd en het gaat al een stuk beter. Ze mag morgen ochtend weer naar huis. Ouf, wat een hoop emoties.
Ik heb nog niets verteld over het werken met de kinderen, ik beloof dat ik alles uitgebreid ga vertellen in me volgende blog. Het is echt heel heel heel leuk.
Liefs

---

Photos

Dernier soir Anne Loe
Moi, Anne Loe, Sandra, Hiltje

Comments

[Christophe & Carole]

Super...
Hola Virginie ! Que tal ? Mue bien ? Concerno mi espagnol, mue mal, voy a continuar en frances. Les photos sont superbes et cela conforte notre idée du Pérou comme destination de lune de miel. enfin si on part un jour. On a bien reçu ta carte pour nos deux anniversaires. Merci beaucoup même si elle n'est pas aussi belle que les paysages que tu nous fais découvrir. Nous espérons que tu te portes bien et que ce voyage t'apprends beaucoup de chose... Tu nous raconteras ça un jour. Et là santé ça va? A part une petite tourista j'imagine ( ça fit parti du folklore) ??? Ton appendicite est toujours là ? Hormis la découverte du pays, on attend de savoir en quoi consiste ton job avec les enfants. J'espère que tout se passe pour le mieux. Embrasses les enfants de notre part et fais nous signe si on peut envoyer un colis de quelque chose qui pourrait les aider (stylos, crayons de couleur...) Gros bisous et fais attention à toi. Profites en un maximum.