Advertisement
Published: August 9th 2008
Edit Blog Post
Peruvian puppy
De lelijkste hond ter wereld. De laatste update. Ik ben vanmorgen met de nachtbus in Lima aangekomen. Mijn laatste stop voor ik naar huis vlieg.
Mijn eerste stop na Huaraz was Trujjilo. Een mooie kleur rijke cultuurstad, waar ik het de eerste dagen toch niet zo naar mijn zin had. Het was vies grauw weer en na de hike voelde ik me niet zo goed. Zal wel door het eten komen. Ik zal verder niet in detail treden, maar laat ik het erop houden, dat ik voor deze kwaal als medisch proefkonijn in Cusco 20 dollar per dag had kunnen verdienen. In Trujillo was het alleen maar zwaar k***.
Ik had op mijn eerste dag gelijk een tour naar Chan Chan en de Huacas del sol en luna in weten te plannen. Helaas waren de anderen in de groep Fransen die geen Engels spraken. De tour was dus in het Spaans. Nou versta ik ondertussen prima Spaans, maar de Gids was een Brit en zijn accent was echt onmogelijk.
De ruines waren indrukwekkend (zeker de Huaca de la Luna, waar ze reliëfen in volle kleur hebben. Het is een tempel voor waterverering. De naam is slecht gekozen), maar het ondenkbare is gebeurd. Na
al die maanden hier ben ik eindelijk een beetje uitgekeken op al die ruines. De adobe ruines hebben de eeuwen niet in echt goede staat overleefd. Het is moeilijk om een voorstelling te maken van hoe het er ooit uit heeft gezien als je die grauwe zandheuveltjes ziet. Ze hebben een deel hersteld, maar het hele complex is gigantisch en het ziet er op het moment naar uit dat het meeste verloren zal gaan door een gebrek aan geld en tijd. Chan Chan is een verzameling van dodensteden. Enorme complexen voor 1 koninklijk kadaver.
De dodenverering is iets dat hier telkens terug komt. Overal in het Noorden kom je enorme piramides tegen die behalve als tempels ook als rustplaats dienen voor de leiders.
De tweede dag voelde ik me beroerd, dus heb ik wat medicijnen opgepikt en ben terug gegaan naar de hostal. Heb de dag doorgebracht met internetten, lezen en tekenen.
De volgende dag was er een nieuwe Brit in de hostal die wel zin had om mee te gaan naar het strand. Huanchaco heeft een golf van 2 kilometer die erg populair is bij de surfers en holle rietbootjes die nog steeds gebruikt worden door
de vissers.
Na een tijd op het strand te hebben ge-lounged (en geluncht) kwamen we tot de ontdekking dat we allebei SciFi geeks waren en hebben we het ultra luxe winkelcentrum met Mega bioscoop opgezocht. De nieuwe Batman met Spaanse ondertiteling. Ik kan absoluut zeggen dat het winkelcentrum het hoogtepunt van mijn verblijf in Trujillo was. Ik weet niet wat het is, maar ik hoor van meer mensen dat ze Trujillo niks vinden.
---
Ik werd zo depri van het grauwe weer dat ik mijn reisplannen volledig omgegooid heb en in 1 ruk doorgegaan ben naar Mancorra. Oorspronkelijk had ik gepland om misschien 2 of 3 daagjes in Mancorra te blijven als ik tijd had, maar dat zijn er uiteindelijk 9 geworden.
De Lonely Planet zegt dat er drie periodes zijn dat je Mancorra het best kunt vermijden. Fiestas Patrias is er een van, maar natuurlijk was dat net toen ik aankwam. De helft van Peru had mijn voorbeeld gevolgd en was aan de stranden neergestreken. Het gevolg was dat de hotels drie keer zo duur waren. Alles vol zat en ik drie keer moest verhuizen. Mijn eerste hostal was basic, maar oké, maar na de
eerste nacht werd me verteld dat ik de tweede nacht 50 sol moest betalen of verhuizen. Er was een koppel gearriveerd en aan 2 mensen konden ze meer verdienen dan aan 1. Nou had ik daar best begrip voor kunnen opbrengen aangezien ze in deze tijd het grote geld kunnen vragen, maar het werd me met zoveel duidelijk gluiperig genoegen verteld, dat ik met heel veel plezier het alternatieve stel mee heb weten te lokken naar mijn nieuwe hotel (nou ja, ik zei gewoon dat ik naar de buren ging en ze gingen mee kijken. Maar toch heel, heel veel plezier!).
Angelos del Mar vroeg veel meer dan mijn kamer verdiende en was iets duurder dan mijn vorige kamer, maar verder wel oké. Maar na 2 nachten ben ik naar de volgende buurman verhuisd waar de kamers goedkoper waren en waar al mijn vrienden zaten. Ik hing toch al elke nacht in Hostal Pekas.
Dit keer kon ik vanuit mijn hotel rechtstreeks het strand oplopen. Hangmatje erbij en relaxen maar.
Mancorra is een beetje een rare eend in de bijt. De Noordelijke stranden zijn het hele jaar door lekker warm. De zee is zwembad temperatuur en je
kunt ‘s avonds fijn in rokje/t-shirtje rondlopen.
Mijn eerste keer de zee in waren er zelfs wat dolfijnen die even een kijkje kwamen nemen!
Ik heb eindelijk mijn surflessen gehad. Er waren zo weinig serieuze golfen dat het nationale surf toernooi dat die week ook aan de gang was, naar een ander strand is verhuisd, maar dat vond ik voor de eerste keer eigenlijk wel fijn. Het is minder moeilijk dan ik had verwacht, al vind ik de hele grote golfen nog steeds griezelig. Het is lastig om je balans te houden als je op het bord ligt, maar als de golf je eenmaal heeft en je staat, sta je eigenlijk verassend stabiel.
Ik ben met een Duitse vriendin 2 keer wezen surfen en ben op een rustige dag nog een keertje wezen kajakken.
Super restaurants, paardrijden tijdens zonsondergang en elke nacht feest (al sluiten de bars hier net zo vroeg als thuis). Ik snap waarom iedereen in Mancorra blijft hangen.
---
Uiteindelijk was het toch echt tijd om te gaan. Carolien ging door naar Ecuador en ik moest richting Lima. Ik had nog 2 plaatsen op mijn lijstje, maar eigenlijk niet meer echt
paardrijden
Carolien en ik tijd om ze te bezoeken. Maar waar een wil is, is een weg. Ik was van plan om 2 dagen Cajamarca te doen, maar toen daar geen bus naar toe bleek te gaan vanuit Mancorra, ben ik toch maar eerst naar Chiclayo gegaan.
In Chiclayo heb je de tombe van de señor de Sipan. 1 van de zeldzame graftombes die niet door grafrovers is geplunderd. Een tombe hadden ze ontdekt, maar de rest is veilig in een museum terechtgekomen. Er wordt een vergelijking getrokken met de tombe van Toetanchamon en van wat ik gezien heb is dat absoluut terecht. Generaties koningen met genoeg goud en zilver om een enorm museum te vullen.
Diezelfde dag moest ik met de volgende nachtbus door naar Cajamarca. In Cajamarca werd de laatste Inka Atahualpa gevangen genomen door de Spanjaarden. Je kunt niet alleen zijn cel bezoeken, maar ook de warm water baden waar hij zijn laatste kamp plaats had.
Het is beslist 1 van de mooiste steden van Peru en ik wou dat ik meer tijd had gehad, maar ik heb lekker een dagje spa gehouden. Het water komt met 72 graden Celsius uit de grond, maar ze hebben privé cabines
Mancorra
Iñigo, Mirian, ik, Diego en mijn bijna minderjarige stalker. waar je op een iets fijnere temperatuur kunt badderen.
Geen slechte laatste uitstap.
De volgende ochtend was ik om 11 uur in Lima. Dit keer was ik beter voorbereid en kwam ik zonder problemen bij mijn hostal aan. Natuurlijk zit ik in Miraflores, samen met alle andere toeristen. Lekker nog drie daagjes om te shoppen, de dierentuin te bezoeken en het centrum te bekijken.
En het ziet er naar uit dat dit dan echt het einde van mijn reis is. Na pak hem beet 7 maanden in Peru kom ik deze maandag eindelijk weer aan in ons koude kikkerlandje. Tot dan.
X Fricke
Advertisement
Tot: 0.099s; Tpl: 0.012s; cc: 10; qc: 56; dbt: 0.0524s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb