Advertisement
Published: October 28th 2007
Edit Blog Post
De nieuwe vrijwilliger, Sabine is gearriveerd. Dus nu zitten we met z´n drieeen in het vrijwilligershuis erg gezellig!
En omdat Sabine op zondag door Ine zou worden rondgeleid, kozen Marleen, Ramona en ik ervoor om na ons weekend-avontuurtje paardrijden om te gaan Raften!
Dus wij de volgende ochtend met twee volle rugzakken, schone kleren, zonnebrand en lunch op pad naar het trekkingsbureau van Paulino.
Even later komt onze taxi aanrijden, beladen met de spullen voor het raften. Wij stappen in de taxi en beginnen onze rit naar Yungay!
Halverwege stopt onze taxi naast twee mannen en wij met z´n drieeen maar wenken dat we door wilde rijden. Maar nee, de twee mannen staptte in en wij nog steeds maar denken dat er twee mannen met ons meegingen rijden.
Wat bleek was het onze gids met een vriend van hem en wij dachten dat we hem daar zouden ontmoeten haha.
Nou jah goed leuke miscommunicatie….
Na kennisgemaakt te hebben gaan weer verder en stoppen we even later in het plaatsje Caraz. Het was ´handelzondag´ in Caraz en het was heel druk op straat met vele kraampjes en mensen die zich op een grote doek hadden genesteld om hun groenten, fruit
Onze boot oppompen
Wat een samenwerking! en andere dingen te verkopen.
Even later liepen we langs een klein gebouwtje en wees Felix (onze gids) ernaar met de vraag of we het huis van zijn ouders wilde bekijken en zijn ouders ontmoeten, jeps spontane actie, maar wel leuk haha!
Eenmaal binnen gekomen worden we verwelkomd door de moeder van Felix. Na even gepraat te hebben namen we afscheid en zei de moeder van Felix nog even snel dat we maar een keer moesten terugkomen.
We liepen de markt weer af naar onze taxi en zagen lieve puppys in een netje gepropt, te wachten op een potentieel baasje.
Na geen spontane pauzes meer, bereikte we Yungay en ging de knipperlicht van de taxi aan omdat hij naar links wilde afslaan. De taxi rijdt over de andere rijbaan en bedenkt dan dat hij hier nog niet moet afslaan, dus weer terug naar de andere rijbaan. Weer denkt onze chauffeur hier moet ik af en gaat weer naar de andere rijbaan, nee was toch niet de goeie dus weer terug. Drie keer is scheepsrecht en sloegen we uiteindelijk toch het goeie weggetje in naar het water waar wij de boot gingen op pompen!
De boot werd uitgerold en opeens
kreeg de gids een heel ernstig gezicht, hij kon de pomp niet vinden…
Ik had me al bijna voorbereid op een uur wachten tot er een andere pomp of andere oplossing was gevonden, toen ze hem vonden in de tas van zwemvesten en helmen.
En zo gingen we om de beurten pompen. Marleen kreeg al snel de greep te pakken en pomptte de boot met een snelheid op.
We deden onze zwemvesten aan en helmpjes op en droegen de boot naar beneden, naar het water.
Toen we in de boot zaten kregen we een duidelijke uitleg over hoe en wat we moesten doen. Marleen en ik zaten aan de linkerkant van de boot, Ramona en de vriend van de gids aan de rechterkant en de gids achterin.
We hadden vele malen geoefend en voor ons was het duidelijk en wij dachten ook voor de vriend van de gids, maar goed daar kom ik later nog even op terug…
Omdat het vrij ondiep was strandden we een paar keer op een aantal stenen in het water en sprong onze gids voor vele keren het water in om ons van de steen af te duwen.
Van tevoren had onze gids gezegd
dat we vanwege onze conditie wel ´de grote rots´ konden doen.
Ook vertelde hij, als hij zei ´Rock!´ moesten we met z´n alleen naar de kant hang aan de kant van de rots.
Maar het engelse vocabulair van de vriend van de gids was niet zo heel goed. De gids had besloten om alle instructies in het engels uit te leggen, dus tijdens ons avontuurtje riep onze gids dingen zoals: ¨Back left¨, ¨Back right¨, ¨Front!¨.
Maar de vriend van de gids, deed alles tegenovergesteld of reageerdde helemaal niet haha…dus uiteindelijk begon onze gids ook in het spaans te schreeuwen voorbeeld: ¨Back right!, Back right!, ATRAS DERECHAAAAAAAAA!!!!¨.
Op een gegeven moment riepen we met z´n allen naar hem ¨front!, ADELANTE!, ADELANTE!¨.
Op het laatste moment leek onze gids ons expres te laten strandden op een rots omdat de chauffeur van onze taxi foto´s ging nemen. (Zodat we later kunnen zeggen, ¨kijk net echt!¨ haha).
Maar goed, toen alle foto´s waren genomen bleken we letterlijk en figuurlijk vast te zitten op de rots, dus onze gids eruit, gevolgd door zijn vriend en uiteindelijk was ik nog de enige die in de boot zat…
Toen onze boot weer in beweging kwam moest iedereen
er weer in, dus ik probeer op de manier zoals de gids had verteld Marleen weer terug in de boot te trekken, met als gevolg dat ik, Marleen en Ramona opgestappeld in de boot lagen.
Op het eind hadden we nog één obstakel en werd ik dus gelanceerd. Eenmaal aan land trok onze gids zijn shirt uit en ging het ijskoude water in en liet zich meevoeren door de stroming, wij volgde. Toen we uit het water klommen, viel mij op dat mijn broek maar liefst twee keer zo groot was geworden.
Aangekleed en wel reden we naar een restaurantje waar we voor 4 soles een voorgerecht, een soep en een hoofdgerecht aten. En Chica Moradon gemaakt van rode, paarse, zwarte mais.
En zo sloten we onze ons dagje avontuur raften af, ik, doodmoe maar met maar weer een nieuwe ervaring rijker!!!!
Advertisement
Tot: 0.091s; Tpl: 0.013s; cc: 10; qc: 49; dbt: 0.0391s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Liesbeth
non-member comment
woow, gaaf!
heeee Sofie, Hoe is het met je? Zo te lezen allemaal wel goed :) haha! Vet tof joh, dat raften! En nog heel huids weer thuis gekomen ook haha! Nou ik wens je nog heeeeeeeeel veel plezier daar! en voorzichtig aan doen he ;) Liefs, Lies