Parque Bolivar

---

De laatste dag in Guayaquil alvorens we zullen afreizen naar de Galapagoseilanden. Naast het treffen van voorbereidingen daarop vonden we ook dat we er tenminste weer even uit moesten. Er zou zoiets zijn als een park waar leguanen (iguana´s) zouden leven, in het wild. En ja hoor, we waren er nog niet aangekomen of we zagen enige reuring op de weg waar we liepen. Het bleek dat er een iguana van ruim een meter groot uit het park ontsnapt was en nu op zijn dooie gemak op weg was naar de tegenoverliggende kerk. En dan met dat verkeer, ik hield mijn hart vast. Echter, automobilisten deden erg voorzichtig maar maakten -uiteraard- veel gebruik van hun toeter. Niet dat dat hielp want het beest sjokte rustig en ongestoord door. Eenmaal aan de overkant ving een dappere voorbijganger het dier en tilde het aan de staart op om het op die manier terug te brengen naar waar hij vandaan kwam.
Eenmaal in het park keken we onze ogen uit; overal iguana´s, groot en klein. Op de paden, in de bomen en lekker luierend op het gras. Op die hoogstens 300 vierkante meter leefde een hele colonie van die dieren en hadden ze het, zo te zien althans, erg goed. Ze werden van tijd tot tijd gevoerd en waren duidelijk de hoofdbewoners van het park. Ook wel eens goed dat mensen niet overal de dienst uitmaken maar de dieren de baas zijn. En de mensen bovendien nog moeten uitkijken ook om niet op hun harses gescheten te worden door luierende iguana´s in de boom! Wel raar hoor, om bij wijze van spreken te struikelen over zulke bijzondere en voor ons onalledaagse dieren als leguanen.
Overigens zou dat ook voor de week die voor ons lag gelden; mensen zijn bezoekers en de dieren dienen ongestoord te kunnen leven in hun habitat. Op naar de Galapagos!

---