Advertisement
Published: December 18th 2008
Edit Blog Post
Een reis binnen een reis! Deze week slapen, eten en leven we op een boot, samen met 14 andere gasten en de bemanning. Pillen mee tegen de zeeziek want we varen uiteraard veel, inclusief stukken over open (Grote) oceaan. De Galapagos is namelijk een archipel en bestaat dus uit verschillende eilanden, alle ontstaan door vulkanische activiteit. We bezoeken niet alle maar wel veel eilanden, met ieder een eigen bodemsamenstelling en dus ook een eigen ecosysteem. Met andere woorden, geen eiland is hetzelfde waardoor er op de gehele Galapagos zo´n grote diversiteit aan dieren en planten is.
Onze groep is best aardig, al is de gemiddelde leeftijd tussen de 50 en de 60. Het merendeel is Engels en met een stel in het bijzonder kunnen we het prima vinden, Martin & Lorraine. Ze hebben een goed gevoel voor humor en zijn vaak onze tafelgenoten. Onze gids is een wat serieuze man, Williams, die wat lang van stof is, maar zeker kennis van zaken heeft en die, naarmate de week vordert, wat ontdooit. Bovendien kiest hij mij als vrijwilliger uit het publiek halverwege de week als hem wordt gevraagd om de hofmakerij van de
blue footed booby (een grote vogel met helblauwe poten
oftewel de Blauwe Jan van Gent) te demonstreren. De rest van de week zijn we ´getrouwd´. Ook de bemanning is vriendelijk en leuk, we hebben samen met hen 2 wedstrijden van Ecuador in het kader van de WK-kwalificatie zitten kijken, mede mogelijk gemaakt door een provisorisch vastgemaakte antenne op het dak van het schip. Alleen de kapitein is iets te vriendelijk en maakt tijdens de voetbalwedstrijd openlijk avances. Zo, en tot zo ver de mensen. Daar gingen we natuurlijk niet voor! We gingen voor de dieren en de bloemetjes en de plantjes! En die zijn er volop, bijna alle prachtig en, wat het geheel helemaal bijzonder maakt, op aanraakafstand! Dieren hier hebben niet geleerd om bang te zijn van mensen en zijn dat dan ook niet. Heel erg bijzonder om hen in hun natuurlijke omgeving mee te maken. Er zijn deze week zoveel hoogtepunten dat ik er hier slechts een paar zal beschrijven; de foto´s doen de rest.
De eerste stop, vers uit het vliegtuig en vlak na een overtochtje per pont, is bij de reuzenschildpadden. Wauw! Hele grote, logge, trage beesten die kalmpjes rondlopen en gras eten. Om ons heen hier en daar van die grote groene bulten middenin
het landschap, indrukwekkend. Hierna gaan we naar het Charles Darwin onderzoekscentrum, thuis voor de reuzenschildpad
Lonesome George. Die heeft zijn naam te danken aan het feit dat hij het laatst overlevende mannetje is van zijn soort en om onduidelijke redenen weigert om het te doen met een vrouwelijke soortgenoot en zo te zorgen voor nageslacht. Inmiddels wordt hij al enige tijd vergezeld door 2 vrouwtjes en is er het vermoeden, en de hoop, dat hij een ervan bevrucht heeft. Het duurt nog even eer ze dat kunnen vaststellen (zo´n 130 dagen). In het centrum leven er ook enige iguana´s en kleinere schildpadden, zowel voor onderzoek als voor een fokprogramma. Best sneu, deze dieren te zien achter hekken, terwijl hun soortgenootjes enkele eilanden verderop vrolijk in het wild ronddartelen...
In de dagen die volgen zien we op bijna elk eiland vele zeeleeuwen, die liggen te liggen op het strand of die in het water aan het spelen zijn of op zoek naar een visje. Erg bijzonder is dat bij verschillende snorkelpartijen zeeleeuwen ons komen opzoeken en met ons willen spelen. Eentje naderde N. tot op centimeters, keek haar even diep in de ogen en zwom vervolgens onder haar door! Leuke beesten
zijn het. Snorkelen is cool! N. had hier ervaring mee, voor mij was het nieuw. Er is mij van meerdere kanten verzekerd dat het hierna ook nooit meer zo leuk en bijzonder zal zijn als hier op de Galapagos. Ik vrees het ook... Want we zien onder water verschillende malen roggen, in hun eentje of met een groepje. Eenmaal zwemmen er zelfs haaien onder ons! Spannend maar zo bijzonder dat dat naar de achtergrond verdween. Bovendien waren dat geen Jaws-haaien maar relatief kleine van iets meer dan een meter lang met een grote gele stip op hun staart. Vele gekleurde vissen, alleen of in grote scholen; een beetje
Finding Nemo maar dan
live zal ik maar zeggen. Hoogtepunt qua snorkelen was het tegenkomen van een hele grote schildpad onder water, van ongeveer een meter groot. Heel rustig en langzaam was hij op zoek naar groenvoer, bekeek ons even kalm en ging toen weer verder met zoeken. Kippenvel.
Wat N. en ik beiden het leukste onderdeel vonden was een trip met de 2 kleine bootjes door het zogeheten
Black Turtle Cove. Een inham met water en dichte begroeiing langs de kant, met ook doorgangetjes naar dieper gelegen aaneengesloten meertjes en in
het water reuzenschildpadden. Vandaar ook de naam. We zagen er meerdere, zelfs parende; 3 mannetjes die met 1 vrouwtje bezig waren. Jezus! Het deed ons qua omgeving een beetje denken aan Brazilië, door de dichte begroeiing maar ook de rust die van het geheel uitging, sereen was het zelfs te noemen. Niet alleen waren er schildpadden, ook zwommen er kleine haaien en kleine roggen vol met witte stipjes. Erg grappig waren de
blue footed boobies, vogels met blauwe poten, die daar vanuit de lucht zochten naar vissen. Eenmaal een vis gespot, doken ze loodrecht naar beneden vanaf een meter of 7 à 10 hoog, zo het water in. Niet alleen een prachtig gezicht maar ook een grappig geluid, plons, dat zeer frequent te horen was. Behalve de
blue footed booby bestaat er ook een rode evenknie, inderdaad, de
red footed booby, die felrode poten heeft en een blauwe snavel. Die zagen we op weer een ander eiland. Boven de boot vlogen dagelijks grote fregatvogels mee, hangend op de wind en wachtend, wetende dat de kok de etensresten overboord gooit, slimme beesten! Oh, over de kok, jezus, zelden zo vaak achter elkaar zo lekker gegeten, prima ontbijt, fijne lunch en elke
avond een 3-gangen -diner, sodeju!
Op dinsdagochtend diende iedereen om 06.00 zijn bed uit te komen en zich in pyjama te melden op het bovendek, hetgeen iedereen dan ook braaf deed, zij het onder een enkel protest. We voeren om
Kicker Rock en zagen grote schildpadden, zeeleeuwen, een enkel zwemmende leguaan en vele vogels, wederom erg bijzonder. Op een van de laatste eilanden die we aandeden leeft een kleine pinguinkolonie, waar we er vanuit de boot enkele van kunnen zien, zowel op het droge als in het water.
Over de flora is er ook het nodige te vertellen; vele aparte plantjes, maar ook mossen, rood, geel en groen, die een van de eilanden bedekten. Een ander eiland bestond bijna geheel uit gesmolten lava en het was raar om daarop rond te lopen; er was daar namelijk ook geen begroeiing.
Tja, en zoals dat dan gaat, het was ook zo weer om... Net als deze blog. We hadden alleen al over de Galapagos, pagina´s en pagina´s kunnen vullen maar dat zullen we jullie besparen. We houden thuis nog wel eens een dia-avond, haha. De he-le avond lang.
Fijn was het, om op het vliegtuig te stappen en te weten dat je
verder gaat naar het volgende nieuwe avontuur in plaats van terug naar huis te moeten. Nog een nachtje in Guayaquil en dan door naar Peru!
Advertisement
Tot: 0.116s; Tpl: 0.012s; cc: 6; qc: 44; dbt: 0.0388s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 2;
; mem: 1.1mb