Advertisement
Published: January 14th 2009
Edit Blog Post
eerste indrukken…
zondag na veel reizen kwamen we aan op de luchthaven van cordoba… daar was het al een hele belevenis van een taxi te vinden die betrouwbaar was en die ons ook goed en wel met alle bagage naar het appartement zou kunnen brengen… lucie en jonas waren nog eerst geld gaan wisselen en toen kwam er al zo ne man naar mij om te vragen of we ne taxi nodig hadden… stond ik daar met die zes valiezen en mn gebrekkelijk spaans… uiteindelijk zijn we der dan toch me meegegaan en hij heeft ons voor geen geld helemaal naar hier gebracht…
toen we hier dan toekwamen aan de appartementen bleek da ze nog moesten nakijken in welk appartement da wij wel zouden moeten wonen enzo… eerst hadden ze ons eentje op het eerste verdiep gegeven, maar daar bleek geen internet te zijn en met ons stagewerk in gedachten zou da ni zo praktisch zijn, dus terug me al onze valiezen deruit en maar wachten wat er gefixt kon worden… dan zijn we uiteindelijk verhuisd naar het tweede verdiep, alwaar we nog steeds zitten… hier is er wel internet en wel een klein keukentje (als in een kast die
een pompbak, een kookplaatje, een ijskast en een microgolf bevat) en kunnen we het wel drie maanden mee stellen…
we zijn dan zondagavond nog wa gaan rondlopen en snel nog eten gaan kopen, want alle winkels zijn hier open tot tien uur savonds enzo… en moe van de reis ons bed in gekropen…
maandag moesten we om tien uur in de maternidad provincial zijn bij een of andere dokter… in belgie hadden we bij elke stage de eerste dag zowa kennismaking en beetje uitleg over de stage enzo…. hier… we komen toe, ga daar maar in da kotteke u omkleden (operatiepakjes die we van thuis moesten meebrengen zijn hier onze dagelijkse outfit dus) en dan was ’t gewoon jonas, gij staat nu eerst twee weken op gynaeco, anke, gij op obstetrie (verloskunde dus) en lucie, gij gaat naar het andere ziekenhuis chirurgie doen… en binnen twee weken wisselen en dan nog es twee en nog es wisselen… oké *slik*… dan is dieje dokter ons gaan droppen op onze afdelingen en terloops deelde dieje dan ineens mee dat de studenten de “guardia” doen elke maandag… guardia wilt dus zeggen da we na onze dagtaken (die normaal afgelopen zijn op de middag)
in een soort spoedgevallendienstje moeten gaan zitten… acute dingen bij zwangeren enzo, koorts, infecties, te vroeg contracties en die dingen… maaaaaaaar ge moet daar wel gewoon gans de namiddag en nacht zitten… slapen bestaat ni… da lijkt zowa op een vrije raadpleging… heel dieje gang, tot buiten, zat vol me zwangere vrouwen, die dan om de vijf voet op die deur komen kloppen om te checken of het nog ni aan hun is… enfin ja… tot 12 uur snachts dus… en dan ist de groep van 12 tot 4 die het overneemt en de rest gaat “slapen” en dan van 4 tot 8 nemen die het terug over en kan die groep “slapen”… enfin ja, jonas en ik dus mee daar gezeten tot 4 uur… geslapen… ja, af en toe me onze kop op de tafel, met de tv aan en me tien man in een keukentje… en om 8 uur, zo dood als ne pier, terug naar onze diensten…
we hebben wel vanalle dingen gezien… eentje die beviel in die spoedgevallendinges, ze had een beetje te lang gewacht, zei ze… eentje die helemaal geboeid en onder politiebewaking binnenkwam, ze kwam uit de gevangenis, was volgens zichzelf 5 maand zwanger,
want da wou zeggen da ze naar een andere afdeling in de gevangenis mocht, maar het was absoluut ni objectiveerbaar en ook ni echt te zien… en keiveel meisjes van nog geen 16 die dan al komen met hun tweede zwangerschap enzo…
enfin ja… op en top ontwikkeling…
in het ziekenhuis hier lopen honden rond… die lopen tussen al die mensen da op de grond en op de weinige bankjes zitten… die gaan zelfs naar boven naar de afdelingen en daar worden ze dan wel weggejaagd, maar verder is da normaal blijkbaar…
en afdelingen, man man man, kamertjes van mss 5 op 5 meter, waar dan zes bedden instaan… allemaal van die ijzeren bedjes die niet verstelbaar zijn en waar zo’n superdun matrasje opligt en waar moeder en kind allebei inliggen…
en verder rookt iedereen gewoon in het ziekenhuis… gewoon op de afdelingen, peukjes smijten ze nadien gewoon op de grond en laten ze liggen… evenals afval… papier van ne koek of een plastieken zakje van ’t een of ’t ander… na gebruik gewoon deponeren op de grond…
en dan het “verloskwartier”… gewoon kamers met drie bedden in… drie vrouwen naast elkaar met barings-weeën, die gewoon naast elkaar liggen te
wachten tot ze kunnen bevallen… constant ontsluiting checken zonder een gordijntje dertss, gewoon hup, kleedje omhoog en voelen, die liggen daar te schreeuwen naast elkaar… en dan als het eindelijk zo ver is, dan moeten ze naar het verloskamertje… maar bedden op wielen bestaan hier nauwelijks, dus moeten die zelf stappen naar da kamertje… das een kotteke van 2 op 3 meter met alleen zo een tafel met beenstellen en een lamp en verder niks… en nadien gaan die gewoon terug naar het bed, waar ze lagen tijdens hun weeën en daar blijven ze nog liggen tot ze gewassen zijn en stoppen met bloeden…
ik heb al 6 bevallingen mee gevolgd tot nu… allemaal baby-meisjes tot nu… martina, juliana, rosanna, … wel mooie baby’tjes allemaal eigelijk…
zoveel dingen al te vertellen, dat ik zeker vanalles vergeet… maar zoals jullie merken, teveel indrukken op zo’n korte tijd…
maar één ding is zeker… alle verwachtingen zijn ingelost… geneeskunde in zijn puurste vorm… wat ik wou dus…
over de randactiviteiten zal ik later nog eens uitweiden… voorlopig is dit al wel voldoende leesvoer…
gran beso para todos x
35 graden (warm warm warm)
Advertisement
Tot: 0.058s; Tpl: 0.013s; cc: 9; qc: 30; dbt: 0.0258s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Jasper
non-member comment
la quita una
Ge hebt er al meer dan 1 uitgehaald lees ik. Geniet van je avonturen chica medica!