HONG KONG NIEUW ZEELAND AUSTRALIE jr 2000

---

HONG KONG NIEUW ZEELAND AUSTRALIE


27 OKTOBER 2000 T/M 25 NOVEMBER 2000

27 oktober 2000

Vanochtend ga ik nog even naar de kapper want een maand mijn haar niet knippen wordt te lang.
Brigitte zorgt voor de beestjes en Izaak brengt ons naar de trein.
De treinen rijden op tijd en ook Nico en Annet zijn om 12.00 uur al op Schiphol.
We gaan door de douane en nemen een cappuccino.
Om 15.00 uur vliegen we met Cathy Pacific een half uur te laat weg.
Onderweg lezen, eten, drinken we en kijken een film of spelen een spelletje.
Wat wel luxe is dat iedereen zelf een eigen scherm in de stoel heeft zodat je naar je eigen film kan kijken.
Jan keek naar een speelfilm, Annet speelde een spelletje en ik keek naar een tekenfilm.
Uiteindelijk gaan we maar slapen.

28 oktober 2000

We worden wakker gemaakt met een ontbijt.
De vlucht is rustig verlopen en om 7.30 uur (plaatselijke tijd) zijn we in Hong Kong.
Het is 11 uur vliegen.
Bagage ophalen en met de Hotel Pick-up servicebus zijn de dwars door HK gereden en zijn we bij ons hotel afgezet.
Het Grand Tower Hotel ziet er goed uit en ligt midden in het centrum op Nathan road.
Omkleden en om10.30 uur lopen we door HK.
Het is 26 graden bewolkt met af en toe zon.
Als eerste gaan we op weg met de trein naar de Temple of 10.000 Buddha’s.
Na de trein maken we een schitterende wandeling van een hectisch HK lopen we ineens tussen bananenbomen en groen.
Het pad loopt steil omhoog en het is zwaar maar we halen het.
In de tempel zitten zeker 10.000 buddha’s en op het complex nog veel meer.
Er komen veel mensen wierook aansteken en het is indrukwekkend.
We dalen weer af naar beneden.

Met de trein, de ferry en de bus gaan we naar Aberdeen.
Het is een mooie tocht maar het meeste valt de begraafplaats op die schuin tegen de berg op liggen.
Ook in Aberdeen zie je gigantische gebouwen zoals je overal in HK ziet.
In Aberdeen bekijken we boten maar in mijn beleving zijn het er veel minder dan 15 jaar geleden.
We wandelen over de boulevard en bekijken al het moois op het water en op de kant waar de vis wordt verkocht.

We hebben een 2 dagen kaart gekocht voor de Metro. (lekker handig).
Maar na 2x werkt het kaartje niet meer dus zal het wel voor 2 ritten zijn geweest ipv 2 dgaen.

Vanaf Aberdeen willen we terug naar de ferry maar we stappen veeeeeeeeel te vroeg uit de bus en moeten ver lopen naar de ferry.
We drinken een biertje en wachten tot het donker wordt en nemen dan de ferry en genieten van alle lampjes en lichten tijdens de overtocht.

Aan de overkant eten we bij Planet Hollywood, hier zijn ze in Halloween sfeer, het eten smaakt lekker ondanks de bediening van heksen en spoken.

Met de Metro naar Temple Street, hier is een drukke markt, Jan koopt 2 cd’s maar verder is er niet veel bijzonders te zien.
We loeren nog naar digitale camera’s maar we zijn er nog uit wat we precies willen en de prijs verschilt niet zo veel met Holland als 15 jaar geleden.
Toen heeft Jan zijn Nikon in HK gekocht.

De temperatuur bijlft heerlijk en om 22.30 uur stappen we het hotel binnen voor een welverdiende rust.

29 oktober 2000

Het is 30 graden en onbewolkt.
We zoeken ons ontbijt in de straat en komen bij Olivers Sandwichshop.
Om 10.00 uur zijn we al op weg naar Victoria Peak.
Met de metro rijden we onder het water door naar HKIsland.
Met de Peaktram, die al sinds 1888 rijdt, gaan we langs een zeer steile helling naar een hoogte van 397 meter.
Het uitzicht is geweldig.
De Victoria Peak zelf is 554 meter, maar op 397 meter is het prachtig, er zijn winkels, restaurants en terrassen.
We brengen de ochtend door met foto’s maken en genieten van het uitzicht.
Dan weer met het kabeltrammetjenaar beneden.
Beneden stappen we in een “gewone” tram.
Deze dubbeldeks trams zijn zo laag dat Jan en Nico niet rechtop kunnen staan.
We rijden voor de lol een eind mee en bekijken het straatbeeld.
Uiteindelijk komen we bij de beroemde renbaan in Happy Valley.
We blijven gewwon zitten en rijden mee terug richting de ferry. (dit alles voor HK$2 = 0,75).
We gaan met de ferry terug naar HK en wandelen langs de Tsimshatsui walkway langs het water en bekijken de skyline in de brandende zon.

Nu wordt het tijd om op jacht te gaan naar een fotocamera.
Nico en Annet kunnen we dit niet aan doen en we spreken af om 17.00 uur bij Olivers om nog iets te gaan eten.
We hebben een paar platvoeten maar geen camera.

Om 18.00 uur worden we door de pick-up service opgehaald om naar het vliegveld te gaan.
We drinken op ons gemak een biertje want wachten voor vertrek duurt altijd lang.
Op de boardingpass staat 20.45 uur.
Wij dachten inchecktijd maar dit was de vliegtijd.
We waren al op weg naar de gate maar worden door een stewardess tot actie gemaand want de deur van het vliegtuig gaat al dicht.
Rennen en sprinten en we vallen nog net op tijd buiten adem in onze stoel.
Dit is al de 3e keer dat ik bijna een vliegtuig mis PRONK!!!!!

Het is leuk om na 15 jaar een stad terug te zien waar weinig is veranderd.
De chaos is er nog steeds en ook de NEONS en al die krioelende mensen.
De schilpaddensoepwinkeltjes zijn er ook nog steeds.
De schildpadden lopen levend rond en ploep de soep in.

Dit was HK

30 oktober 2000

De vlucht had iets lichte turbulentie en het vliegtuig was krapper dan de vlucht van Amsterdam naar HK.
Annet wordt ziek in het vliegtuig.
In Auckland huren we een 7 persoons auto voor ons viertjes.
Jan rijdt en Nico leest de kaart en we rijden in 1x naar onze slaapplaats “’the City Garden Lodge” voor backpackers.
We hebben een 2 persoons kamer met wc en douche op de gang.
Annet gaat naar bed en wij ontdekken de gezellige wijk met Engelse winkeltjes waar ze heerlijke taartjes en cappuccino verkopen.
Daarna lopen we in ca. 45 minuten naar Queenstown via de haven.
Jan en Nico proberen een kiwiknuffelbeest uit de grijpmachine te halen maar het lukt niet.
We lopen de winkelstraat af en pakken later de bus voor $1 = 1,10.
De buschauffeur rijdt hard en stom maar we zien in 1 uur wel een groot deel van Auckland.
Terug in Parnellstreet (die gezellige straat) het is er ook nog steeds gezellig.
We eten kebab en daarna nog een biertje in de kroeg.
We hopen dat Annet morgen weer beter is.

31 oktober 2000

Het is korte broeken weer.
Annet is weer iets beter.
Om 8.00 uur leveren we de sleutel in.
Ontbijten doen we bij Verve, waar we gisteren ook die heerlijke cappuccino en homemade pie hebben gehad.
We eten een schaal muesli met yoghurt en vers fruit. Heerlijk.
Annet slaat het ontbijt maar over.
Naar het noorden gaat de reis.

Onze 1e stop Waiwera.
Hier is een thermische pool.
We kijken rond maar we gaan niet naar binnen er is een “pretpark”van gemaakt.
Het ligt aan het strand en daar lopen we langs.

Onze 2e stop Whangarei.
Leuk stadje met een winkelstraat en een klokkenmuseum.
Nico en Annet bezoeken het klokkenmuseum en wij lopen in die tijd langs de haven waar gezellige winkeltjes zijn en een poppenmuseum.

Onze 3e stop Cowfarm.
Hier heeft een boer een groot stuk land met allerlei beesten die je mag voeren (het voer moet je eerst kopen) en je moet entree betalen.
Dit hebben we niet gedaan hoewel Jan en Nico alvast naar binnen waren gelopen.
Wel heb ik de ezel een kaakje gegeven.

Onze 4e stop Kawakawa.
Volgens internet loopt er hier een stoomtrein naar Opuah.
Dat is ook zo maar de rails is zo slecht onderhouden dat de regering de vergunning heeft ingetrokken dus dit is een streep door de rekening.
Niet met de stoomtrein dus. Dan maar met de auto naar Opuah en met de boot over naar Russel.
Hier slapen we bij Peter en Gitte in Pomare Retreat, 33 Pomare Road, Russel, Bay of Islands.
Het ziet er gezellig uit, we bewonen de beneden verdieping van de villa.
Er staat zelfs een biljart in de kamer.
Zo, npg even naar de haven om de dolfijntocht voor morgen te bevestigen.
Met het voetveer gaan we naar de overkant naar Paihia.
Hier zijn alleaal winkels en w doen inkopen voor het ontbijt.
We dineren aan de kant van Russel bij een simpel, gezellig tentje.
Annet eet nog steeds niet veel maar voelt zich wel steeds beter.
Thuis gekomen komt Peter zich voorstellen en maakt een praatje. Hij is tennisleraar.
Heel gezellig allemaal.
Ik hoop dat ik morgen met de dolfijnen kan zwemmen, als ze kleintjes hebben mag het niet.

1 november 2000

Lekker zonnig weer.
Vroeg op want we gaan vandaag naar de dolfijnen.
Om 8.00 uur worden we opgehaald bij de steiger.
Het is een leuke boot en als eerste zien we een pinquin, een haai en na ca, 2 uur zoeken zien we dolfijnen.
We liggen plat op onze buik op het dek, een centimeter of 40 boven het water.
We kunnen de dolfijnen aanraken maardat mag niet.Ze spelen met ons en het is een waar spektakel.
Dit gaat zo’n uurtje door. Opeens zwemmen ze met z’n alle weg.
We mogen niet met ze zwemmen omdat er kleintjes bij zijn maar Jan denkt dat het te lang heeft geduurd voordat we ze vonden en de boot is dan niet op tijd terug voor de middag toer.
Ik baal hier stevig van.
Maar het was toch heel mooi want er kwam een dolfijn naast mij zwemmen, draaide iets op z’n zij en keek mij aan met een paar intelligente ogen en we hadden contact.
Om half twaalf worden we afgezet op Urupukapuka Island om te wandelen en te zonnen.
Jan en ik gaan twee uurtjes wandelen over het ruwe terrein maar het is de moeite waard want het uitzicht is prachtig.
Dan nog een uurtje zonnen en lezen en om 15.30 uur worden we terug gebracht naar Russel.
Boodschappen gedaan gegeten en gelummeld.
Fijne dag geweest alleen jammer dat we niet tussen de dolfijnen konden zwemmen.

2 november 2000

Het weer is iets wisselvallig.

Vanochtend om 8.00 uur weggereden naar Rotorua.
Het wordt een lange dag in de auto.
Onderweg vallen wat druppels regen maar ook de zon laat zich zien.
Het landschap blijft groen, heuvelachtig en op veel plaatsen zie je koeien en water.
Er zijn veel kleine kalfjes in de wei, allemaal zonder moeder, sommige kalfjes zijn pas zo groot als een geit.

In Rotorua vinden we onze herberg maal Neil was ons vergeten en nij vindt kamers voor ons in de Kiwi Puka Herberg. Het ziet er hier veel gezelliger uit dan bij Neil.
We hebben mazzel.
De Kiwi Puka Herberg is goedkoper en Neil betaald ons dat verschil terug.
Ik zie dat er een centrum voor kiwi’s is,die wil ik graag zien dus op naar de kiwi’s.
Het is een heel park maar wij komen voor de kiwi/s en moeten ca fl 60,00 betalen.
Annet vindt dat we het moeten doen maar ik vindt het belachelijk het is ook al bijna sluitingstijd.
Die mevrouw aan de receptie begrijpt wat we willen en verteld ons dat we beter naar Te Whakarewarewa Thermal Reserve kunnen gaan.
Daar zijn modderpoelen, geijsers, kiwi’s en art. Leuk mens, we volgen haar advies op.

Na een dag in de auto willen we een wandeling maken en dat doen we door een bos met wel 60 meter hoge bomen, ook de varens lijken wel palmbomen.

We eten wij Sizzles met een lekkere saladebar.
Terug in de herberg nemen we een zit in de hotpool, 40 graden, heerlijk een uurtje weken.
Dan eruit, brrrrr koud!
Het is sowieso niet warm meer buiten, het waait.
Nog een biertje en een wijntje.
Onze kamer is zo groot als een tent en het linnen huren we voor $2.
Welterusten.

3 november 2000

Het is korte broeken wer maar hoe zuidelijker we gaan hoe frisser het wordt.
“De rest”gaat vanochtend nog in de hotpool.
Ontbijten oen we in het gezellige cafe op het terrein en nu zijn we op weg naar Te Whakarewarewa Thermal Reserve.
We bewonderen hier inderdaad de modderpoelen, geijsers, een carvingschool en een oud Maori dorp.
Ook onze eerste kiwi zien we hier ze zitten in het donker want ze leven s nachts..
Ze zijn bijna uitgestorven en in gevangenschap wordt geprobeerd ze in stand te houden.
In de Reserve brengen we een groot deel van de ochtend door.

Het landschap blijft groen en glooiend.
Onze 2e stop vandaag is in Buried Village. (a sort of Maori Pompeii)
Dit dorp is in 1886 bedolven tijdens de eruptie van de Taraweravulkaan. Bij de ramp kwamen 150 menden om het leven. Tegenwoordig is het een openluchtmuseum.
Het geeft een levendig beeld van wat er gebeurt is.
We krijgen een rondleiding van Marianne, een achterachtekleindochter van een Maori ie in het dorp heeft gewoond.
Ook de rivier met forel en de waterval slaan we niet over.

Tijdens de rit langs het groene en het blauwe meer hebben we een fantastisch uitzicht op de vulkaan en het meer.
Via weg 5 naar Taupo.
Onderweg bezoeken we de Huka waterval, een schitterende waterval.
Bijenworld, de naam zegt het al.
We rijden naar boven op de Wairakei Thermal Valley, de eerste krachtcentrale van Nieuw-Zeeland die in 1963 de thermische bronnen gebruikte voor het opwekken van energie.

Dan Taupo, een saaie stad aan een prachtig meer.
Door naar Turangi.
We slapen bij Extreme backpackers.
Het is spiksplinternieuw.
Leuke ontvangst, aardige mensen.
We gaan een biertje in het sportcafe, op groot beeld wordt er een rugbywedstrijd gevolgd.
Eten doen we bij de Italiaan waar Jan iets van de muur loopt.Het hele restaurant ligt plat van de lach.Terug in de backpackers wordt ons voor morgen een mooie trail uitgelegd.
We mogen koffie en thee pakken.
Jan gaat via hotmail mailen met z’n collega’s.
Hij heeft zelf een mail gekregen dat er bij KPN 8000 tot 12000 taken verdrijnen.
Ik mail naar Rosa en Annet naar een collega. Dit alles kost slechts $2.
Het is nu 22.000 uur, ik ga slapen want morgen wordt weer een lange dag.

4 november 2000

We staan op met een zonnetje.
Lekker geslapen in een zeer gezellige backpacker.
Na een matig ontbijt bij de plaatselijke bakker gaan we op weg naar Mount Ruapehu.
Op aanraden van de eigenaar van de backpacker stoppen bij een lookout met prachtig uitzicht over Lake Taupo.
We rijden naar het visitorcentre bij Mount Ruapehu en vragen of we net de skilift naar boven kunnen maar de lift is in onderhoud. Pech dus!
We rijden nog wel met de auto naar boven maar kunnen niet bij de sneeuw komen.
Bij het visitorcentre staat ook een prachtig chateau. Chateau Tongariro.
We bekijken het kasteel en drinken hier een cappi bij de open haard en hebben uitzicht op de besneeuwde bergtoppen.
Onze wandeltocht begint achter het kasteel.
We lopen de Taranaki Falls Walk.
Het is een schitterende tocht door bossen, langs de rivier en door open velden.
Het weer werkt mee is zonnig.
De waterval is mooi en Jan moest er natuurlijk weer achterlangs lopen. Het ging net.

Daarna richting Wellington een flink stuk van 350 km.

Onderweg nog gestopt bij het carmuseum maar dit was dicht.
En bij de kaasfabriek hadden we nog net 5 minuten om kaas te kopen want hier gingen ze ook dicht.

Wellington is een grote stad, we slapen in Lodge of the City.
Het is niet bijzonder maar het gaat.
Zo, de spullen naar boven en Wellington ontdekken.
Courtneyplace is een gezellige straat met bars en restaurants en we belanden in een Irish Pub maar er is geen plaats.
Tracey viert haar 21ste verjaardag en heeft de boel afgehuurd maar ze was zo vriendelijk ons een plak aan te bieden.
Op naar de kabelbaan het is inmiddels donker genoeg maar ook hier is het dicht voor onderhoud. Weer pech dus
O,ja, Jan heeft uit de grijperautomaat een Pooh beer voor me getrokken.
De jongens gaan nog een biertje drinken en de meiden gaan douchen en naar bed.
Morgenvroeg maken we de oversteek naar het Zuidereiland.

5 november 2000

Vroeg op, op deze wederom mooie dag, want om 8.30 uur moet de auto ingeleverd worden.
Om 9.30 uur vertrekt de boot naar het Zuidereilan.
Alles os mooi op tijd en tijdens de tocht genieten we van het uitzicht en het zonnetje.
Om 13.00 uur kunnen we op het zuidereiland een andere auto ophalen maar de auto komt een uur te laat omdat hij te laat is ingeleverd door andere mensen.
We lopen door Picton om de tijd te doden maar alles is dicht want het is zondag.Eindelijk kunnen we op weg naar Nelson.
We bezoeken nog een stuk of drie winerys maar ze verkopen alleen wijn en doen geen rondleidingen.
De panden zien er duur en mooi uit.
In Nelson is ook alles dicht behalve de bars.
Onze slaapplaats is een B&B bij Barry en Lorene.
We worden hartelijk ontvangen met koffie en crackers.
De kamers zijn prima.
Barry boekt voor ons een boottocht naar de seals en een wandeltocht in Abel Tasman National Park.
Vanavond eten we met de “pot”mee.
Ik heb al in de pan gekeken en we eten zoete aardappelen, knoflook, pastinaken, pompoen en lamsvlees.
Het was een fantastische maaltijd en een lekkere fruitpudding als dessert en we hebben veeeeeeeel wijn op.
Daarna is er vuurwerk.
5 november is er iets in Engeland gebeurt wat ze hier vieren.
We worden uitgenodigd bij de buren en we staan op een gegeven moment met sterretjes te zwaaien.
Toen nog een e-mail verstuurd en naar bed.

6 november 2000

Om 8.00 uur hebben we een excellent ontbijt gehad.
In 1 ¼ uur rijden we naar het Abel Tasman National Park.
We rijden door dorpjes en langs druivenvelden voor de wijn.
Bij de watertaxi boeken we een tocht via Tonga Island, daar zittende zeehonden, via Awaroa Head, hier zetten we mensen af, naar Bark Bay.
Hier vandaan lopen we een schitterende tocht langs berghellingen met prachtig uitzicht op het water dat steeds een stuk lager ligt dan dat wij lopen.
We moeten over een lange, zeer hoge, schommelbrug en Nico loopt met bibberende knieen over de brug.
Na een uur of twee lopen we komen we in Torrent Bay waar we door de watertaxi om 16.00 uur weer opgepikt worden.
Er zijn geen wegen door het park dus de enige manier is lopen of over water.
We gaan terug naar Nelson waar we bij Chez Eelco, een hollander, cappi drinken.
“Thuis”worden we verwelkomt door Barry en Lorraine en zij vragen hoe de dag is geweest.
Deze dag is zeker weer een hoogte puntje.
Dit is voor hun de 1e warme dag voor de zomer, we hebben weer eens mazzel met het weer.
Vanavond nog dineren bij onze gastouders.
Lorraine heeft alles voor ons gewassen en gestreken.
Dat had niet gehoeven maar ze laat zien hoe gastvrij zij zijn.

7 november 2000

Onze 1ste dag met regen.
Lekker rustig aangedaan vanochtend.
Om 8.30 uur ontbijt van Barry gehad en we rijden naar Nelson.
We willen ansichtkaarten kopen, schrijven en gelijk op de post doen.
Op een terrasje schrijven we de kaarten.
Nelson is een gezellige stad.
Om 12.00 uur gaan we richting Westport.
Het blijft regenen.
Het landschap is groen met veel gele bremstruiken.
Bij een gevaarlijk uitziende hangbrug (de Buller) over een diep water stoppen we.
In de stromende regen lopen we over de brug, behalve Nico, heen en weer.
Verder genieten we van het uitzicht op de rivier en de bergen.
Herberg Bazil is onze slaapplaats vannacht.
Het is een statig oude villa met een grote keuken waar de pannen aan het plafond hangen.
Nico en Annet slapen in een nieuw gedeelte, Jan en ik slapen aan de voorkant, we hebben prachtige ruime twee persoons kamers.
Ondanks het noodweer gaan we op zoek naar een zeehondenkolonie op Cape Foulwind.
De zeehonden zijn lui en liggen te slapen maar ze zijn er wel.
Ze trekken zich niets aan van het slechte weer maar wij zijn tot ons bot toe nat.
Vlakbij kunnen we in BauHouse Cafe warme chocolademelk met marsmellow drinken en we komen weer langzaam op temperatuur.
In Westport worden er vier restaurants afgekeurd door Nico en mij maar de vijfde is erg leuk.
Nico neemt een T-bone en moet deze zelf bakken.
In het restaurant e-mailen we naar Holland.
Nico en Annet hebben een e-mail van Rene gekregen.
E-mailen is leuk om te doen en het kost maar een paar minuten.
Terug in Bazil’s probeert Nico foto’s te maken met de zelfontspanner dit wordt een leuke operatie en Annet en Jan liggen dubbel.
We blijven aan de keukentafel zitten lezen en koffie drinken.
Morgen weer een dag.

8 november 2000

We worden wakker met stralend weer.
Heel wat anders dan gisteren, gauw de korte broek weer aan.
Vandaag maken we zelf ons ontbijt met cappi.
Het uitzicht onderweg is merendeel kust.
Water aan de ene kant bergen aan de andere kant.
Onze 1ste stop zijn de pancake rocks (Punakaiki).
Ongeveer 30 miljoen jaar oud, waarvan de rotsen door de sterke branding uitgehold zijn en lijken op een stapel pannenkoeken.
Het is werkelijk fantastisch.
Gaten, spleten over spuit water uit en soms zie je een regenboog.
Onze 2e stop is Shantytown.
Een openluchtmuseum met gemeubileerde huizen uit de tijd van de goudzoekers.
Je kan in alle huizen kijken en we hebben ook goud gezocht en gevonden.
De stoomtrein reed ook nog en daar konden we natuurlijk geen weerstand aan bieden.
Dus een ritje gemaakt.

Ons doel vandaag is Franz Josef.
We hebben een fantastisch onderkomen in de Glowworm cottage.
Alles was nieuw, het was zelf nog niet helemaal af en we hadden douche en wc op de kamer.
Bij dit kleine dorp ligt een 11 km lange gletsjer.
Onze dag zit er nog niet op en om 20.30 uur maken we nog een wandeling naar de glimworm grot.
Het is pik donker in het bos en we hebben alleen wat vage aanwijzigen om er te komen.
Het pas loopt dood en onder een omgewaaide boom zien we inderdaad wat glimmen.

Als het morgen mooi weer gaan we met een helikopter de gletsjer op.

9 november 2000

We besluiten vanochtend, mede door het schitterende weer, om een helihike te gaan doen.
Om 9.00 uur zijn we bij het helikopterburo.
Om 9.15 uur hebben we waterdichte schoenen aan met geitenwollensokken en w krijgen een tasje mee.
Het wachten duurt lang maar om 10.15 uur gaan we de lucht in per helikopter.
We vliegen rond over de gletsjer en we hebben een prachtig uitzicht.
Ik moest voorin gaan zitten dus dat is riant.
Na een poosje worden we op de gletsjer afgezet en lopen we met een gids zo’n 2 ½ uur langs spleten, gaten en water en natuurlijk veel heel veel ijs.
In het tasje zitten ijzers voor onder je schoenen want zonder de ijzers kun je niet lopen.
De gids hakte af en toe een pad in het ijs voor ons.
Onze gids was bijzonder goed en achteraf bleek hij de oprichter te zijn van deze toko dus hij heeft al heel wat stapjes op de gletsjer liggen.
Het was leuk, mooi en spectaculair.
Op aan raden van de eigenaresse van onze slaapplaats hebben we onze korte broeken aan gedaan.
Lijkt niet logisch op een gletsjer maar het heerlijk.
Dan nog met de helikopter terug, en weer moet ik voorin, nog even geniet en het avontuur zit er op.
Wel zijn we er alle 4 erg stil van.

De rest van de middag besteden door eerst een bakkie te doen en dan op weg naar een viewpoint vlakbij Fox Glacier met uitzicht op Fox Glacier en Mount Tasman en Mount Cook.
Het is een stukje rijden maar het is het meer dan waard.
We lopen nog een half rondje bij Lake Matheson, prachtig meer dit meer zie ook op veel ansichtkaarten.
Op de terugweg gaan we naar het begin van Fox Glacier.
Het blijft fascineren.
Op de parkeerplaats zijn kea’s, papagaaiachtige vogels, autorubbers en antennes aan het slopen.
Een fotograaf laat zijn statief van beschermtape ontdoen maar hij maakt dan wel mooie foto’s van de vogels.
Mount Cook hebben we gezien en dat is iets wat veel toeristen niet kunnen zeggen omdat het vaak regent en er mist omheen hangt.
Daarna weer 20 kilometer terug naar Franz Jozef.

Jan wil graag de Imaxfilm zien.
Wij gaan naar de film, Nico en Annet gaan lekker lezen.
Een dag vol hoogte puntjes.
In Blue Ice restaurant bestellen we 3x pizza en nog wat.
Na 45 minuten hebben we nog niets te eten, we vragen hoe lang het nog duurt en we krijgen brood van het huis.
Dan zien we 12 pizza take away en zijn wij ook away.
Al met al hebben we nog niets gegeten en is het al half 10.
Jan, Nico en Annet eten nog iets in onze stamkroeg maar ik hoef niet meer.
Ik ga lekker slapen.


10 november 2000

Relaxed begin van de dag met een zelf gemaakt ontbijt.
Om 9.15 uur rijden we in de stralende zon richting Wanaka via Foxglacier.
Waar we een blik op Mount Cook werpen.
Mount Cook ligt helemaal in de zon terwijl hij gisteren inde wolken was.
De rit gaat verder langs de zee, meren en prachtige rivieren met bergen aan de zijkant en als kroon ligt op sommige bergen sneeuw.
Bij Thunder Creek Fall stoppen we, maken foto’s en Jan stapt in het ijkoude water.
Op grote stenen in de rivier zitten we heerlijk in de zon.
Onderweg maken we heel veel stops omdat het zo mooi is.
Natuurlijk ook veel foto’s gemaakt.
We zien niet veel dorpjes maar rijden door puur natuur.
Het hoogste punt vandaag is de Haaspas.
Een nadeel: er zitten hier verschrikkelijke zandvliegen die steken nog erger dan muggen.

Om 15.30 uur zijn we in Wanaka.
Het ligt aan een prachtig meer.
Vandaag hebben we wee gastouders, George en Betty, hun huis staat op een heuvel met uitzicht op het meer.
We worden hartelijk ontvangen met een kopje koffie.
Jan en ik lopen nog een stuk langs het meer.
We komen langs een winery, er staan veel wijn ranken.
In een hotel aan het meer drinken we een cappi.
Nico en Annet zijn “thuis”gebleven en lezen wat in de tuin.
Ook hier krijgen we een diner en weer lamsvlees, groente, broccoli, peen en pompoen.
Als toetje kregen we zelf gebakken appeltaart met kruidnagels en een bol ijs.
Het was erg lekker maar niet zoveel wijn als bij onze gastouders in Nelson.
Eerst zouden we hier geen diner krijgen, mail gestuurd naar Amsterdam, mail terug gehad en het was voor elkaar.
Later hebben we als excuus van het reisburo een diner aangeboden gekregen.
Annet en ik halen de was binnen en de jongens gaan in Wanaka een biertje drinken.
Morgen 8.30 uur ontbijt.

11 november 2000

Ontbijt bij George en Betty en om 9.15 uur zijn we alweer op weg naar Queenstown.
Het landschap blijft boeien met al het water, groen en de bergen.
De schapen en lammetjes, de koeien en kalfjes en herten wisselen elkaar af.
We hoeven niet ver te rijden vandaag en al snel stoppen we bij en goudzoekersstadje.
Zelfs Nico durft over de brug te lopen naar het stadje, we kijken 5 minuten rond en gaan weer verder.
Plots zien we mensen bungyjumpen.
We zijn bij de Kawarau Bridge (43 meter hoog) en werelds 1e bungyplaats.
Na een uurtje kijken naar al die sprongen, soms gebeurt het dat iemand niet wil springen (always the girls), besluit Jan om ook een sprong te wagen.
Hij wil gelijk maar het is druk en Jan kan pas om 16.30 uur.
We rijden eerst door naar Queenstown maar komen langs Arrowtown.
Een historisch stadje wat nog gewoon voort bestaat.
Hier lopen we een paar uur rond.
Heel gezellig met die oude winkeltjes.
Nu naar Queenstown.
We gaan eerst naar ons hotel, Thomas’s Hotel.
Thomas is een luie rooie kat die lekker in de hal op de bank ligt.
De kamer is oke met douche en toilet op de kamer en met uitzicht op Lake Wakatipu.
Queenstown is een gezellige stad waar we rond lopen en winkelen totdat het tijd is om terug te rijden naar de brug.
Het valt wel op dat Jan niets meer eet.
Onderweg stoppen we nog bij een tuincentrum om zaadjes te kopen en bij een garage sale (wat een troep).
Eindelijk is het zover.
Nico, zomaar iemand (met het toestel van Jan) en ik staan klaar met de fotocamara en Annet met de video.
En ploep, daar gaat hij en Jan gilt heel erg hard.
Annet heeft het fantastisch gefilmd.
We zijn allemaal onder de indruk.
Jan krijgt een t-shirt en er zijn professionele foto’s gemaakt.
Terug in Queenstown eten we heerlijke pizza in een gezellig tent met een open haard, the cow.
We wachten totdat het donker is en gaan dan met de skyline gondola naar de top.
Prachtig is het uitzicht over Queenstown en nu wachten totdat het pikkie donker is.
Je weet wel, voor de foto natuurlijk.

Het is volle maan.
Beneden lopen we rond en we willen internetten.
In ieder klein gehucht kan dat en hier vinden we niets.
Morgen maar even vragen en op onderzoek uit.
Niet vergeten om morgen Jan’s foto’s van de jump op te halen.
Was weer een hoogtepunt dagje.

12 november 2000

s-Morgens hebben we een mooie rit gemaakt naar het einde van Lake Wakatipu , naar het plaatsje Glenorchy.
Lekker zonnetje waar ook de schapen van genieten waar wij onderweg voor moeten stoppen want ze nemen de hele weg in beslag.
Van Glenorchy had ik meer verwacht, het was wel mooi maar verder niets te doen.
We drinken koffie met zelf gebakken koek in het Glenorchy cafe.
De mensen zijn erg vriendelijk maar het lijkt hier het einde van Nieuw-Zeeland.
Om 12.00 uur zijn we terug in Queenstown.
Ik ga met Jan souvenirs kopen en de foto’s van de bungy jump ophalen.
Ze zijn specta!!!
We hebben ook de negatieven gekocht.
Nico en Annet zitten lekker te lezen op het strand.
De boy’s hebben om 15.00 uur afgesproken in de kroeg om de bokswedstrijd tussen Lewis vs Tua (nieuw zeelander tegen een engelsman) op een groot scherm te zien.
Annet en ik zitten op het terras van de kroeg in het zonnetje te lezen.
Uit eindelijk kwamen ze om 18.30 uur pas weer naar buiten.
Heerlijk gegeten in het centrum waar een Nederlands jongen ons bediende, hij was hier een paar maanden en ging met de kerst weer terug naar huis.
Na het eten hebben we nog gekeken of er mail was en om 22.00 uur gaan we terug naar Thomas.
Thomas lag ons achter de deur op te wachten.

13 november 2001

Met een temperatuurtje van 23 graden verlaten we Queenstown en rijden langs het meer naar het uiterste puntje, naar Kingston.
Jan en Nico nemen hier de stoomtrein en Annet en ik rijden met de auto naar de volgende plaats toe.
Onderweg zien we een schitterende plek om de trein en de mannen te fotograferen.
We hadden afgesproken aan welke kant van de trein ze zouden gaan staan.
Bij het vertrek hadden ze een mooie plek op het buitenbalkon, alleen stonden ze daar NIET toen wij de trein fotografeerden.
STOM,STOM!! Ze staan met de cateringdame te praten.Wij zien ook alles.
O ja, we nemen nog een ijzeren bord mee met Railway erop, het lag er toch maar.
De mannen opgehaald en verder naar Te Anau.
Het landschap wordt vlakker en de bergen lijken verder weg.
Hier staan veel herten en schapen.
We slapen weer op een fantastische plek op een hertenfokkerij .
2 onder 1 kap houten hut, grote kamer eigen doche en toilet voor 20,00 pppn.
De eigenaresse is een nederlandse en blijkt een zus in Schagen te hebben en ze kent mensen die Nico en Annet ook kennen.
We gaan het centrum van Te Anau in (we slapen er 9 km vanaf) drinken een cappi en besluiten wat we verder gaan doen.
Het wordt een bezoek met een boot naar de glimwormgrot (2 uur duurt de excursie) en morgen met een zeilboot/motorboot op de Milford Sound varen.
We lopen nog wat, doen boodschappen en wee naar huis.
Jan gaat mailen, Nico en Annet gaan in de zon wat lezen.
De paarden lopen hier los over het terrein en die ga ik een bezoekje brengen.
Om 17.15 uur gaan we eten (vast niet mee om deze tijd, maar het lukt) en richting de boot.
Met de boot varen we naar de glowwormcave.
Eerst krijgen we een video te zien (was matig).
Daarna moeten we ons als dwerg bewegen om de grot in te kunnen .
We stappen in een bootje en steken het eerste traject over, stukje lopen langs een waterval en snel stromend water en we zien al een paar gloeipuntjes.
Toen weer in een bootje en in het donker een soort tunnel in varen waar het wemeld van de gloeiwormpje.
Het zijn er wel duizenden.
Schitterend. We moeten we stil zijn, ik weet eigenlijk niet goed waarom.
We moeten dezelfde weg weer terug.
Al met al een leuke excursie.
In Te Anau vinden we een leuke bar waar we een afzakkertje nemen en waar we morgen willen gaan eten.
Het is inmiddels 22.30 uur.
Welterusten.

14 november 2001

We staan op en zien een prachtige regenboog.
Ik ben vandaag jarig en van Jan krijg ik een muziekdoosje van beertjes die op boeken zitten.
Van Nico en Annet krijg ik een kiwi en een Poohkalender.
Heel leuk allemaal.
We moeten 120 km naar Milford Sound rijden om een boottocht te maken over het fjord.
De eerste stop vandaag is Mirror Lake om de spiegeling van de bergen in het water te zien.
Daarna een stop bij de Chasm Waterfalls met een grote uitholling omdat het zacht steen is.

De boottocht op de Wanderer is prachtig.
Het schip heeft zeilen maar we varen op de motor.
We zien watervallen en varen er vlak langs, er zijn zeehonden, kleine dolfijnen en pinquins.
Het regent en het is koud maar het uitzicht is fantastisch.
Annet geniet met volle teugen en laat zich behoorlijk nat regenen.
Ik sta af en toe bij de schipper in zijn warme kajuit en hier heb ik een prachtig uitzicht.
Daarna weer 120 km terug naar Te Anau.
Hier doen we boodschappen en eten bij Red Cliffcafe mijn verjaardagdiner.
Het was een heerlijke dag.

15 november 2000

Vandaag gaan we naar Dunedin.
Onderweg bij Mandeville in cafe the Moth een cappi gedronken.
Het origineel met vliegtuigonderdelen aangeklede cafe is apart.
In een stortbui verder naar Dunedin.
Onderweg zien we bergen verdwijnen en rijden we langs groene heuvelachtige weilanden.
In Dunedin hebben eerst onze slaapplaats opgezocht.
Het is een oud huis en de wc en douche is een mile lopen.
Eerst wat door de stad gebanjerd, het ziet er armoedig uit en veel winkels zijn dicht.
Dunedin heeft het centrum gebouwd rond 3 kerken.
De Speights Brewery is vlakbij onze hostel.
Wat wel mooi is, is het station.
Hier ligt een mozaiekfiguren vloer bestaande uit 725.760 steentjes. op de grond.
Om 16.30 uur zijn we op weg om de albatrossen, pinquins en de zeehonden op het schiereiland te vinden.
Eerst drinken we koffie in Kasteel Larnach, Nieuw-Zeelands enige kasteel.
Gebouwd tussen 1873 en 1886 met materialen uit Schotland en Italie.
De kasteeltuinen zijn prachtig en je hebt een mooi uitzicht over zee.
Verderop zien we een bord waar je een sleutel kan krijgen om naar de pinquins en zeehonden te kijken.
Dit leek ons wel wat en Nico en ik halen voor $7.50 de sleutel op met een uitleg hoe we daar moeten komen.
Voordat we zover zijn komen we eerst langs Taiatoa Head, de enige vastelandkolonie van albatrossen.
We kunnen er niet dichtbij omdat ze aan het broeden zijn maar we zien wel een paar van die machtige vogels over vliegen.
Na de albatrossen loopt de weg dood tegen een hek waar wij de sleutel van hebben.
Er volgt een prachtige rit baar de baai beneden ons.
Eerst gaan e naar de pinquins maar die hebben er nog geen zin uit om uit de zee te komen.
Aan de andere kant van de baai liggen de zeehonden.
Ze zijn aan het spelen en ze hebben kleintjes.
Boven op de clif ligt een klein zeehondje en hij huppelt vrolijk tussen onze benen door, wel houden we ma in de gaten maar ze doet niets.
Opeens zie ik door mijn verrekijker een kleine pinquin over het andere strand waggelenen in een grote sprint ren ik naar het andere strand.
Langzaam aan komen er steeds meer pinquins uit zee.
Het is koddig om ze over het strand te zien waggelen en dan naar boven in de duinen naar hun nest te gaan.
Het is gelukkig droog en niet koud, soms kimt de zon door.
Uit eindelijk willen de mannen weg.
Annet en ik hadden nog wel langer willen blijven kijken maar inmiddels is het al 20.00 uur.
Zonder het te merken stonden we er al een paar uur.
De weg langs het water op de terugweg is prachtig, de zon staat laag.
Om 21.00 uur eet Jan een pizza, Nico en Annet steengril, moet je zelf grillen, en ik eet soep en een kaasplank.
De kaasplank gaar als doggieback mee voor morgen.
We zitten nu in onze hostel, lezen de krant en ik ga zo naar bed.


16 november 2000

Om 8.30 uur ontbijt met vers brood dat Nico bij de bakker heeft gehaald.
9.15 uur zijn we op weg naar Twizel maar eerst gaan we nog langs Baldwin street, de steilste straat ter wereld met een stijgingspercentage van 38 graden.
We konden niet naar boven rijden omdat een vrachtauto de weg versperde.
Naar Twizel is een mooie tocht met eerst bergen met sneeuw aan de linkerkant, af en toe een dorp, veel schapen en veel bremstruiken.
We stoppen in Oamurai, een mooie stad waar we de benen strekken in de winkelstraat.
Jan zoekt naar een oud houten vervallen station en Annet en ik kopen fruit.
De jongens kijken wee bij de makelaars en de huizen zijn hier nog goedkoper.
Via route 83 langs de rivier waar we 3 stuwmeren zien.
Na een picknick komen we om 15.30 uur in Twizel.
Een stil plaatsje waar we in legerbarakken slapen, zo lijkt het.
Het is schoon maar verder niets te beleven.
We gaan mailen en er staan veel felicitaties op voor mijn verjaardag, van Cees en Ria en van mijn collega’s.
Er is een zwembad, een golfbaan.
Eten doen we in een “snackbar”.
Nico en Annet gaan lezen en Jan en ik maken op de golfbaan, was de beste plek volgens Jan, foto’s van Mount Cook in de avondzon.
In de lodge van ons “hotel”ha, ha naar de tv gekeken en thee gedronken.

17 november 2000.

We staan op met een zonnetje en we doen de korte broek aan.
Op naar Mount Cook.
Onderweg moeten we vaak stoppen om foto’s te maken, alles is glas helder.
Bij een bord van Mount Cook moeten Annet en Ik bovenop dat bord klimmen, Nico zoelt een steen om er nog bovenuit te kunnen kijken.
Jan moet zeker 30 meter sprinten om op tijd voor de foto bij ons te staan.
Het Pukaki meer is prachtig blauw, we rijden er een stuk langs.
1e stop vandaag is bij Glentanner.
Er is niet veel te zien, je kan hier helikopter vluchten maken.
In Mount Cook village bezoeken we het visitor centre, hier is een hele presentatie te zien over Mount Cook.
We kopen hier een route, een ansichtkaart en een t-shirt.
Je kan hier lopen tot je een ons weegt maar kiezen voor Kea Point View.
Eerst met de auto naar Hooker Valley en dan lekker lopen.
Het uitzicht is fantastisch en we genieten.
Daarna nemen we de afslag van Sealy Tarns Track.
Er staat op de route dat de wandeling 1 ½ uur duurt maar halverwege blijven Nico en Annet op een grote rots zitten.
Wij klimmen en klauteren door, we gaan de top proberen te halen.
Na veel zweten en veeeeel langer dan die 1 ½ uur komen we in de sneeuw.
We hebben het gehaald. Het sneewt hier zachtjes.
Nu weer naar beneden, dat viel mee.
Concentratie was het sleutel woord want er liggen veel stenen en het is erg ruig.
Nico en Annet zijn inmiddels al naar de auto gelopen maar spotten ons met de verrekijker.
Annet ziet ons door de verrekijker en staat zo enthousiast te kijken dat er mensen aan haar vragen wat er te zien is. Our friends is het antwoordt.
Eenmaal alle vier beneden lopen we nog een trail naar Blue Lake, hier drijven ijsschotsen in het meer en de stenen vlakte blijkt een gletsjer te zijn.
Verder op lopen we naar de andere kant van het meer en Jan loopt helemaal naar de waterkant.
Wij blijven boven staan kijken.
Lekker zo de hele dag buiten.
Nu is het tijd voor een biertje en een cappi en dat doen we in bar van de Hermitage.
Het is inmiddels 17.00 uur.
Om 18.00 uur eten we in het Panoramarestaurant op kosten Barron & de Keijzer. (een goedmakertje) .
Op de parkeerplaats zien we nog drie kea’s.
Om 20.30 uur gaan we terug naar Twizel, ca. 60 km, in de stromende regen.
Lekker dagje geweest.

18 november 2001

Na wederom een knus ontbijt op onze piep kleine kamers gaan we opweg naar Christchurch.
We stoppen bij het meer op hetzelfde punt als gisteren met uitzicht op Mount Cook.
Gisteren was de berg mooier, nu hangt er een wolk op de top en is er gisteren verse sneeuw gevallen.
Dit leverd wel een mooi plaatje op.
De volgende stop is bij Lake Tekapo.
Ook hier is het uitzicht facinerend.
Er staat een kerkje op het strand met heel veel lupines.
Er was de finish van een kanowedstrijd.
Toen we Geraldine passeerde is er een flower- en countryfestival aan de gang.
We lopen langs de stalletjes met zelfgemaakt spullen en etenswaren.
Wij kopen een krokodil en een knorrie en kango knuffel.
We rijden verder en komen in Christchurchen in onze hostel Dreamland.
We hebben goede kamers met eigen douche en toiletten een prive keuken.
Alles is net nieuw aangebouwd achter een prachtig oud huis.
Dan de stad in.
Alles is dicht behalve de souvenirswinkels.
Er rijdt een trammetje door de stad.
Dit leek ons wel wat voor $10 pp per dag.
Wij wilden maar 1 rondje en dat was ook $10. Niet gedaan dus!!
Toen kwam er een restauranttram langs, leek ons ook wel wat.
Kun je lekker eten en rond rijden.
Helemaal volgeboekt en voor morgen ook.
We eten bij de Italiaan, lekker was het.
Als we terug naar huis lopen, ondertussen snuffelend in de winkels, gaat het hard regenen dat we besluiten om de bus te nemen.
Het valt niet mee om de goede bus te vinden maar Nico wijst de goede bus aan.
Het is 21.30 uur en we zitten met z’n vieren koffie te drinken in de keuken. Gezellig.

19 November 2000

Om 8.30 uur ontbijt.
Het weer is wisselvallig en om 9.15 uur gaan we opweg naar Akaroa.
Het begint steeds harder te regenen.
De eerste stop is in Little River, dit is een stationnetje uit 1886 dat gesloten is in 1962.
Nu is het een winkel.
De tweede stop is op Hilltop, een kroeg boven op de heuvel met uitzicht op de haven van Akaroa.
De TV staat aan op sport en de All Blacks spelen een belangrijke wedstrijd tegen Frankrijk.
Frankrijk wint de wedstrijd.
In de kroeg is er een soort bingoloterij en we moeten natuurlijk meedoen maar we winnen niets.
Het sneeuwt nu en het is koud.
Op naar de kaasfabriek waar we natuurlijk als echte kaaskoppen kaas kopen.
Dan komen we in Akaroa en het is vreselijk slecht weer.
We wandelen langs de winkels en ik koop hier 4 mokken.
Een excursie naar de dolfijnen gaat niet door, veel te slecht weer.
We vinden een leuk cafe waar de open haard brandt en drinken een cappi.
Het is moeilijk om uit het gezellige cafe te vertrekken maar gaan dan naar Okains Bay.
Via een mooie slinger weg komen we uit op het strand.
De auto rijden we het strand op, er is niemand, en we gaan schelpen zoeken.
De tocht terug is mooi.
Leuke oude huisjes, en mooie natuur, veel gekleurde vogels en zwarte zwanen. Gezien.
Als we op kustweg zijn schijnt de zon weer en klaart het helemaal op.

Om 16.30 uur zijn we terug op Dreamland.
De koffers pakken we vast in en dan gaan we naar het casino.
Het is een mooi pand en we eten hier een hapje.
Wilma wint weer op plein nummer 9 met de roulette.
Het is niet groot maar wel gezellig.
Je hebt geen paspoortnodig en het kost niets.
Morgen gaan we naar Kaikoura.

20 november 2000.

Om 8.00 uur ontbijt en op weg naar Kaikoura voor de walvissen.
Het is een rit van 2 ½ uur en gaat langs heuvelachtige weilanden, de zee en de bergen.
Kaikoura is een gezellig oord met veel bedrijvigheid.
Het boekingcentrum voor de whale watching zit in het oude station.
Daar is niets meer van te zien want er staat een kraak nieuw pand met alles er op en eraan.
Het moet wel goed gaan in deze branche.
We hadden geboekt voor 13.15 uur maar de boottocht is çancelled’zo vermeld het bord.
De walvissen zitten 30 km vanuit de kust en de zee is ondanks het prachtige weer erg ruw.
We boeken opnieuw voor de tocht van 16.00 uur je weet tenslotte nooit welke kant ze op zwemmen.
In de tussen liggende 2 uur is Annet op een bankje in de zon gaan lezen. Nico ook maar heeft later nog winkels gekeken.
Jan en ik zijn naar de golfbaan geweest maar Jan kon er niet afslaan.
Toen maar naar de ‘buren’, een winery met prachtiguitzicht op zee.
Weer terug naar het centrum via de kust.
Om 15.00 uur zijn we weer bij de whale watch, en ook deze tocht gaat niet door.
Wel jammer, maar liever eerlijk dan dat je vol verwachting gaat zoeken en ze weten dat de walvissen er niet zijn.
Om 17.30 uur weer terug in onze hostel Dreamland.
Bakkie gezet, chips en olijven opgegeten want morgen vliegen we naar Australie.

De mexicaan wordt ons afscheidsdiner van Nieuw Zeeland.
Het eten is teveel en de drank ook.
Nico vond het leuk om zelf een fles wijn mee te nemen (BYO) het restaurant in.
Jan en Wil 1 flas rood, Nico en Annet 1 fles wit.
Naast ons werd er een verjaardag gevierd, bleek Hollandse import te zijn.
Pa en ma waren in 1952 geemigreerd.
Annet pakt een gulden in een servet en geeft dit aan de jarige wat zeer gewaardeerd werd.
Daarna belanden we in een Irish Pub met live muziek.
Jan ging uit z’n bol, hij ging klappen, met z’n hoofd schuddenen gek doen.
Annet klapte en Nico ging line dansen.
En daar zat ik tussen.
Achter ons viel een man in slaap met in z’n ene hand bier (stond nog wel op tafel) en in z’n andere hand z’n telefoon.
Om half 11 lopen 20 minuten naar huis.
Het is zalig weer, heel anders dan gisterenavond.
Onderweg nog wat souvenirs gekocht.
We besluiten deze dag met een glas sap en 2 kopjes thee.
Nico ligt al horizontaal.

21 november 2000.

Vandaag vliegen we naar �Australie maar eerst hebben we nog tijd om een fietstocht te maken.
De fietsen zijn gammel en het verkeer rijdt aan de verkeerde kant.
Maar voor een uurtje was het leuk.
We reden wel voor gek met een willempie op.

Auto inleveren en 3 1/5 uur naar Brisbane vliegen.
Dag Nieuw Zeeland, ik heb erg van je genoten.

Na een goede vlucht landen we om 14.30 uur plaatselijke tijd in Brisbane in de regen.
Oom Jaap en Grant staan ons op te wachten.
We kregen een allerhartelijk ontvangst.
Onze huur auto staat er ook en we hoeven alleen de dame van de verhuurmaatschappij naar huis te brengen.
Al met al duurt alles nog zeker een uur voordat we bij de riante villa van de Moddejongens aankomen.
Kennismaken met Joan, koffie drinken en een rondleiding (alleen Annet en Wilma) duurt zeker 1 ½ uur.
In de schuur staan wel 6 renaults, 1 motorhome, buiten staan wel 5 honda’s allemaal voor de lol.
Annet en Wilma gaan voor het eten zwemmen.
Er zitten prachtige vogels in de tuin,gekleurde papagaaitjes, een kakatoe en nog veel meer.
Na de BBQ nog wat babbelen, tv aan en naar bed!

22 november 2000

Na een goede nachtrust met veel vogelgekwek en kikkergezang zit detuin alweer vol met allerlei vogels.
Vandaag gaan we naar Lone Pine Koala Sanctuary.
Hier zitten koala’s, kangaroe’s, lizzards en je struikeld over de varanen (griezels) ze krijgen me zelfs een keer tidens het koffiedrinken op de tafel.
Er zitten veel koala’s en je kan ze van dichtbij zien en aaien.
Bij de kangaroe’s mag je er tussen door lopen.Uit sommige buidels staken pootjes of een oortj.
We vermaken ons hier tot 13.00 uur.
Vanaf de sanctuary nemen we de bus naar downtown.
Gratis, want de buschauffeur kan ons geld niet wisselen. Maar we mogen wel meerijden.
40 minuten duurt de rit
De winkels zijn mooi en het is gezellig druk.
Midden in het centrum is een grasveld waar ibissen lopen.
Na een cappie en een broodje gaan we winkelen.
Annet koopt booties. (australische laarsjes). Hartstikke mooi.
Om even voor 16.00 uur nemen we de bus weer terug en om 17.00 uur zijn we weer thuis.
Nu krijgen Jan en Nico een rondleiding en Nico repareert de klok van oom Jaap die al jaren niet meer loopt.
Oom Jaap is er erg blij mee.
Annet ligt in het zwembad en ik zit aan de bar in de keuken te schrijven.
Joan kookt, we hebben aangeboden om uit eten te gaan maar daar wil ze niets van weten.

23 november 2000.

Om 7.00 uur zitten er 2 kakatoe’s in de tuin en Jan komt z’n bed uit om ze op de film te zetten.
Rustig onbijt en op weg naar Lamington National Park.
Eerst over de hwy en dan een uurtje over een smalle slingerweg de berg op.
Onderweg hebben appels gekocht voor de lunch en al knabbelend aan de appel stappen uit de auto en links en rechts vliegen de rosalla’s op onze schouder en hoofd.
Schitterend.Annet en ik hebben blote armen , al snel zitten we onder de krassen en stukjes appel want onze lunch gaat op aan de vogels.
De kleuren zijn werkelijk fantastich.
Rood blauw, oranje zwart, groen oranje en zelfs een grote blauwe volgel met paarse oogjes.
We maken een korte wandeling over een wiebel brug die ons naar de toppen van het regenwoud brent.
Jan gaat nog 30 meter een boom in via een speciale trap, ik kom tot 25 meter.
Annet kan geen genoeg krijgen van de vogels en slaat zelfs een bakje koffie over.
Dan nemen we afscheid en gaan de slingerweg weer terug.
Langs de Gold Coast is het moeilijk om bij de zee te komen met alle gebouwen en hotels.
Het is hier een gekke huis vooral op surfers paradise.
Het is al 17.00 uur en we gaan richting huis via de ferry.
We eten kip, aardappels en mix groente met kersenvlaai toe.
Nu is het tijd om te tennissen, ja, oom Jaap heeft ook een tennisbaan in de tuin.
De prachtige kunstgras baan wordt nooit gebruikt.
Er is zelfs verlichting.
Met wat gammele rackets spelen we 2 sets.
Jan en Annet tegen Nico en Wil. Oom Jaap is scheids.
Aan de keukentafel drinken we limo en Annet zingt nederlandse liedjes. Oom Jaap zibgt uit volle borst mee.
Nico en Jan gaan voetbal kijken Annet en ik gaan lezen
Weer een dag om.

24 november 2000

Vrijdag is winkeldag voor Joan en oom Jaap.
Netjes aangekleed vertrekken ze naar Brisbane.
Wij gaan mee.
Het is een grote mall.
Ik koop een rokje, Jan schoenen en wij allemaal stuiterballen die licht geven en herrie maken.
Om 12,00 uur willen we naar Noosa Head. Het strand.
De afstand valt tegen en we gaan naar een ander strand. Malo..??
Op het strand is het bewolkt maar het water is 22 graden.
Jan en Annet gaan lekker zwemmen
We lezen, luieren en lopen wat op het strand.
Om 15.30 uur gaan we terug naar Brisbane en onderweg belanden we in een Ierse Pub.
Bier wijn en wedges op.
Al met al zijn we pas om 19.00 uur, het is al donker.Mark (de andere zoon van oom Jaap) komt met zijn vrouw Carole langs om kennis te maken.
Ze zijn we vriendelijk maak zijn ook weer snel weg.
Koffers pakken want morgen vliegen we terug.

25 november 2000.

Afscheid nemen van Joan.
Grant en oom Jaap brengen ons naar het vliegveld.

Goede vlucht gehad en 26 november zijn we weer in Amsterdam geland.

27 OCTOBER 2000 T / M 25 NOVEMBER 2000

October 27, 2000

This morning, I went to the hairdresser, because one month does not cut my hair is too long.
Brigitte takes care of the animals and Isaac brings us to the train.
The trains run on time and Nico and Annet were already at the airport at 12.00.
We go through customs and take a cappuccino.
At 15.00 hours we are flying with Cathy Pacific half hours away late.
Along read, eat, we drink and watch a movie or play a game.
What is luxury that anyone can own a screen in the seat so you have to watch your movie can.
January watched a movie, Annette played a game and I watched a cartoon.
Eventually we go to sleep.

October 28, 2000

We are awakened with breakfast.
The flight is quiet and expired at 7:30 pm (local time) we are in Hong Kong.
It is 11 hours flying.
Luggage retrieval and the hotel pick-up service bus through the HK and we drove off at our hotel.
The Grand Tower Hotel looks good and is located in the heart of Nathan Road.
Change and we walk through HK om10.30 hours.
It's 26 degrees with occasional cloudy Sun
First we go by train to the Temple of 10,000 Buddhas.
After the train we take a leisurely stroll of a hectic HK suddenly we walk among banana trees and greenery.
The path goes up steeply and it is heavy but we get it.
In the temple are as many as 10,000 buddha's on the complex and much more.
There are many incense and it is impressive.
We descend down.

By train, ferry and bus we go to Aberdeen.
It's a nice ride but mostly falls on the cemetery which are oblique to the mountain.
In Aberdeen, you see huge buildings like you see everywhere in HK.
In Aberdeen we have boats but in my experience are much less than 15 years ago.
We walk on the boulevard and see all the beauty on the water and on the side where the fish is sold.

We have two days for the Metro card bought. (Nice and helpful).
But after 2x the card does not so it will be for two rides have been dgaen instead of 2.

From Aberdeen to get back to the ferry but we veeeeeeeeel early steps off the bus and have far to walk to the ferry.
We drink a beer and wait until it gets dark and then take the ferry and enjoy all the lights and lights at the crossing.

On the other side, we eat at Planet Hollywood, here they are in Halloween atmosphere, the food tastes good despite the operation of witches and ghosts.

By Subway to Temple Street, this is a busy market in January buys 2 CDs but there is nothing special to see.
We are peering at digital cameras, but we're still out exactly what we want and the price does not differ as much as 15 years ago in Holland.
Then in January has been bought Nikon HK.

The temperature bijlft delicious and at 22.30 we get into the hotel for a well deserved rest.

October 29, 2000

It's 30 degrees and clear.
We seek our breakfast in the street and arrive at Oliver's Sandwich Shop.
At 10.00 am we are already on their way to Victoria Peak.
By Tube drive under the water to HKIsland.
The Peak Tram, which runs since 1888, let along a very steep slope to a height of 397 meters.
The view is amazing.
The Victoria Peak itself is 554 meters, 397 meters but it is beautiful, there are shops, restaurants and terraces.
We spend the morning taking pictures and enjoying the view.
Then again with the cable tram down.
Downstairs we get into a "normal" tram.
These double-decker trams are so low that Jan and Nico not stand up straight.
We ride for fun and take a final view on the streets.
Eventually we arrive at the famous Happy Valley racecourse.
We continue gewwon sit back and ride to the ferry. (All for HK $ 2 = 0.75).
We take the ferry back to HK and walking along the Tsimshatsui waterfront walkway and watch the skyline in the sun.

Now it's time to hunt for a camera.
Nico and Annet we can not do and we meet at 17.00 hours at Oliver for something to eat.
We have a couple of flat feet, but no camera.

At 18.00 hours we are the pick-up service picked up to go to the airport.
We drink a beer at ease because waiting for departure always lasts too long.
At the boarding pass is 20.45.
We thought this was the only check flight.
We were on our way to the gate, but by a flight attendant summoned to action as the door of the aircraft is already closed.
Running and sprinting, and we are just in time to breath in our chair.
It's the third time I almost miss a flight PRONK !!!!!

It's nice after 15 years a city back to see where little has changed.
The chaos is still there and the neon and all those people swarming.
The turtle soup shops are still there.
The turtles walking around alive and ploep the soup.

This was HK

October 30, 2000

The flight was a little turbulence and the aircraft was slightly tighter than the flight from Amsterdam to HK.
Annet is sick on the plane.
In Auckland we hire a 7 seater car for four of us.
January rides and Nico reads the card and we ride to our berth in 1x "" The City Garden Lodge "for backpackers.
We have a 2 person room with toilet and shower in the corridor.
Annette goes to bed and we discover the pleasant district of British shops where they sell delicious pastries and cappuccino.
Then we walk in about 45 minutes to Queenstown through the port.
Jan and Nico try a kiwi stuffed animal from the machine to get grip, but I can not.
We walk down the street and catch the later bus for $ 1 = 1.10.
The bus driver drives fast and stupid, but we see in one hour or a large part of Auckland.
Back in Parnellstreet (the pleasant street) it's still fun.
We eat kebab and then a beer in a bar.
We hope tomorrow is better Annet.

October 31, 2000

It's shorts weather.
Annet is a bit better.
At 8.00, we provide the key.
We do breakfast with Verve, which we yesterday that latte and homemade pie had.
We eat a bowl of cereal with yogurt and fresh fruit. Delicious.
Annet stores but breakfast.
To the north we travel.

Our first stop Waiwera.
Here is a thermal pool.
We look around but we do not go inside there is a "theme park" of it.
Located on the beach and there we walk along.

Our second stop Whangarei.
A nice town with shopping and a clock museum.
Nico and Annet visit the clock museum and we walk along the harbor at that time with its inviting shops and a doll museum.

Our third stop Cowfarm.
Here a farmer a large piece of land with many creatures that you can enter (you need to buy the food) and you have to pay admission.
Although we did not do this in January and Nico had already gone inside.
But I have a biscuit given the ass.

Our fourth stop Kawakawa.
According to the Internet is here to Opuah a steam train.
That's just the track is so poorly maintained that the government has revoked the license so this is a setback.
Not so with the steam train. But then by car to Opuah and boat over to Russell.
Here we sleep with Peter and Gitte Pomare in Retreat, 33 Pomare Road, Russell, Bay of Islands.
It looks nice out, we occupy the ground floor of the villa.
There's even a pool table in the room.
So, just NPG to the port to the dolphin trip for tomorrow to confirm.
With the foot ferry we go across to Paihia.
There are shops and w alleaal buy groceries for breakfast.
We have dinner on the side of Russell in a simple, cozy tent.
Annet still not eating much but it feels better and better.
At home, Peter and imagine making a chat. He is a tennis instructor.
All very nice.
I hope that tomorrow I can swim with the dolphins, when they should not have kids.

November 1, 2000

Nice sunny weather.
Up early today because we're going to the dolphins.
At 8.00 we are picked up at the dock.
It's a nice boat and the first we see a penguin, a shark and after about 2 hours we find dolphins.
We lay flat on our bellies on the deck, one 40 inches or above the water.
We can touch the dolphins maardat niet.Ze can play with us and it is a true spectacle.
It goes through about an hour. Suddenly they swim with its all gone.
We can not swim with them because there are kids in January but thinks it has too long before we found them and the boat is not in time for the afternoon tour.
I hate to be very sure of.
But it was really nice because there was a dolphin swimming beside me, turned slightly on its side and looked at me with a pair of intelligent eyes and we had contact.
At half past eleven we are deposited on Urupukapuka Island for walking and sunbathing.
Jan and I go two hours walking on rough terrain but it's worth it because the view is wonderful.
Then another hour sunbathing and reading and at 15:30 we are brought back to Russell.
Groceries and eating gelummeld.
Fine day was a pity that we did not swim with the dolphins were.

November 2, 2000

The weather is a little shaky.

This morning at 8.00 am driven off to Rotorua.
It will be a long day in the car.
Along the way are what drops of rain but the sun shows itself.
The landscape remains green, hilly and in many places, you see cows and water.
There are many small calves in the pasture, all without a mother, some calves are just as big as a goat.

In Rotorua we find our hostel once Neil had forgotten us and crafts will find rooms for us in the Kiwi Puka Tavern. It looks a lot nicer than when Neil.
We are lucky.
The Kiwi is cheaper and Neil Puka Tavern pay us difference.
I see there is a center for kiwi, which I like so on to the kiwi.
It's a great park, but we qualify for the kiwi / s and must pay approximately 60.00 fl.
Annette believes that we should do but I find it ridiculous it is almost closing time.
That lady at the reception understands what we want and told us we better at Te Whakarewarewa Thermal Reserve can go.
There are mud pools, geijsers, kiwis and art. Nice man, we follow her advice.

After one day in the car, we walk and we do that through a forest of trees is 60 meters high, the ferns look like palm trees.

We eat a delicious salad we Sizzles.
Back at the inn, we sit in a hotpool, 40 degrees, a good hour week.
Then out, brrrrr cold!
It is anyway no longer warm outside, it blows.
Another beer and wine.
Our room is as big as a tent and linen hire us for $ 2.
Good night.

November 3, 2000

It's shorts were but the further south we go the cooler it gets.
"The rest" is still in the morning hotpool.
Hen we have breakfast in the cozy cafe on the ground and now we are on our way to Te Whakarewarewa Thermal Reserve.
We admire here indeed the muddy pools geijsers, a carving school and an old Maori village.
Our first kiwi we see them sitting in the dark because they live at night ..
They are almost extinct in captivity and attempts to maintain them.
In the reserve we bring much of the morning.

The landscape remains green and rolling.
Our second stop today's Buried Village. (A sort of Maori Pompeii)
This village was buried in 1886 during the eruption of Taraweravulkaan. When the disaster came Menden 150 killed. Today it is an open-air museum.
It gives a vivid picture of what happened.
We get a tour of Marianne, a granddaughter of a Maori behind eight he lived in the village.
The river with trout and the waterfall we store no.

During the ride along the green and the blue lake, we have a fantastic view of the volcano and lake.
5 to Taupo by road.
Enroute visit the Huka Falls, a waterfall.
Bee World, the name says it all
We drive to the top of the Wairakei Thermal Valley, the first power of New Zealand in 1963 the sources used for thermal power generation.

Then Taupo, a dull town on a beautiful lake.
Due to Turangi.
We sleep in Extreme backpackers.
It is brand new.
Nice reception, nice people.
We are a beer in the sports café, on a large screen, a rugby match followed.
We eat at an Italian in January where some of the wall loopt.Het entire restaurant is down the lach.Terug in the backpacker is a nice trail for tomorrow we explained.
We should grab coffee and tea.
John will go through yahoo mail to his colleagues.
He himself received an email that KPN 8000 to 12,000 jobs went mandarins.
I mail to a colleague Rosa and Annet. All this costs only $ 2.
It is 22,000 hours, I go to sleep because tomorrow will be another long day.

November 4, 2000

We're on a sun.
Slept in a cozy backpacker.
After a mediocre breakfast at the local bakery we head to Mount Ruapehu.
On the advice of the owner of the backpacker stop at a lookout with magnificent views of Lake Taupo.
We drive to the visitor center at Mount Ruapehu, and ask if we could just up the lift but the lift is in maintenance. So bad luck!
We still drive the car up but can not get the snow.
At the visitor center is also a magnificent chateau. Chateau Tongariro.
We look at the castle and find a drink by the fireplace and cappi overlook the snowy peaks.
Our hike starts behind the castle.
We run the Taranaki Falls Walk.
It's a scenic drive through forests, along the river and through open fields.
The weather is sunny it is.
The waterfall is beautiful and of course back in January had to pass by. It just went.

Wellington then towards a large piece of 350 km.

Even stopped at the road carmuseum but this was closed.
And at the cheese factory we had just 5 minutes for cheese to buy here because they were closed.

Wellington is a great city, we sleep in the Lodge of the City.
It's not special, but it is.
So, the stuff up and explore Wellington.
Courtneyplace is a cozy area with bars and restaurants and we end up in an Irish pub but there is no place.
Tracey celebrates its 21th anniversary and has hired many but she was kind enough to offer us a slice.
On the cable it is already dark enough but here it is closed for maintenance. Weather is bad luck
Oh, yes, January is the automatic grab a Pooh bear for me drawn.
The boys will have a beer and the girls take a shower and to bed.
Tomorrow morning we cross to the South Island.

November 5, 2000

Early on, again on this beautiful day, at 8.30 am because the car should be returned.
At 9.30 am boat to the Zuidereilan.
Os everything right on time and during the trip we enjoy the view and the sun.
At 13.00 we can on the South Island another car but the car pick up one hour late because he is late submitted by other people.
We walk through Picton to pass the time but everything is closed because it is zondag.Eindelijk we on our way to Nelson.
We visit about three winerys but they do not only sell wine and tours.
The buildings look expensive and nice.
Nelson is all closed except the bars.
Our bed is a B & B to Barry and Lorene.
We are welcomed with coffee and crackers.
The rooms are fine.
Barry booked us a boat trip to the seals and a hike in Abel Tasman National Park.
Tonight we're having with the "pot" them.
I've already looked into the pan and eat sweet potatoes, garlic, parsnips, pumpkin and lamb.
It was a great meal and a tasty fruit pudding for dessert and we have veeeeeeeel wine.
Afterwards there were fireworks.
November 5, there is something happening in England what they are celebrating.
We are invited to the neighbors and we're at a point to swing by asterisks.
Then another e-mail and to bed.

November 6, 2000

At 8:00 pm we had an excellent breakfast.
In 1 ¼ hours drive to the Abel Tasman National Park.
We drive through villages and vineyards for wine.
When we book a water taxi ride from Tonga Island, where seals sitting through Awaroa Head, here we put people off, at Bark Bay.
From here we walk a scenic drive along mountain slopes with stunning views of the water that is always much lower than that we run.
We have a long, high, swing bridge and Nico walks with trembling knees over the bridge.
After an hour or two we walk we arrive at Torrent Bay where we cross the water taxi at 16.00 picked up again.
There are no roads through the park so the only way on foot or by water.
We go back to Nelson where we at Chez Eelco, a Dutchman, cappi drink.
"Home" we are welcomed by Barry and Lorraine, and they ask how the day has been.
This day is definitely another tip height.
This is for them the first warm days of summer, we once again lucky with the weather.
Dinner tonight with our host parents.
Lorraine has everything to us washed and ironed.
That did not gehoeven but they show how hospitable they are.

November 7, 2000

Our first day with rain.
Served nice and quiet this morning.
8:30 am by Barry had breakfast and we drive to Nelson.
We want to buy postcards, and write the same post.
On a terrace we write the cards.
Nelson is a wonderful city.
At 12.00 we go to Westport.
It keeps on raining.
The landscape is green with lots of yellow gorse bushes.
In a dangerous-looking suspension bridge (the Buller) on a deep water we stop.
In the pouring rain we walk over the bridge, except for Nico, back and forth.
Furthermore, we enjoy the view over the river and mountains.
Bazil is our inn sleep tonight.
It is a stately old house with a large kitchen where the pots hanging from the ceiling.
Nico and Annet sleep in a new area, Jan and I sleep in the front, we have beautiful spacious double rooms.
Despite the storm, we look for a seal colony at Cape Foulwind.
The seals are lazy and asleep but they are there.
They do not care about the bad weather but we have to wet our bot.
Nearby we can BauHouse Café mellow drink hot chocolate with Mars and we come to temperature slowly.
Westport, four restaurants, rejected by Nico and me but the fifth is very nice.
Nico takes a T-bone and should bake yourself.
The restaurant email us to Holland.
Nico and Annet have received email from Rene.
Email is fun to do and only takes a few minutes.
Back at Bazil's Nico tries to take pictures with the self-timer operation, this is a fun and Annet and January are double.
We remain at the kitchen table reading and drinking coffee.
Tomorrow is another day.

November 8, 2000

We wake up to beautiful weather.
Very different from yesterday, soon the shorts again.
Today we make our own breakfast with cappi.
The views are mostly coastal.
Water on one side mountains on the other side.
Our first stop is the Pancake Rocks (Punakaiki).
Approximately 30 million years old, whose rocks eroded by the strong surf and resemble a stack of pancakes.
It's really fantastic.
Holes, cracks on spraying water and sometimes you see a rainbow.
Our second stop is Shantytown.
An open air museum with furnished houses from the Days of Gold.
You can look at all the houses and we also looked for and found gold.
The steam train also drove and of course we could not resist.
So for a ride.

Our goal today is Franz Josef.
We have fantastic accommodations in the Glowworm cottage.
Everything was new, it was not quite himself, and we had showers and toilets in the room.
In this small village is a 11 km long glacier.
Our day is not finished yet, and at 20.30 we make a walk to the glowworm caves.
The cock was dark in the woods and we have only vague instructions to get there.
It just goes dead under a fallen tree and see what we really shine.

If the weather tomorrow, we take a helicopter to the glacier.

November 9, 2000

We decide this morning, partly due to the wonderful weather, a helihike to do.
At 9.00 we are in the helicopter office.
At 9.15 am we have waterproof shoes with geitenwollensokken w and get a bag with it.
The wait is long but at 10:15 we go into the air by helicopter.
We fly around on the glacier and we have a great view.
I had to sit up front so that is ample.
After a while we are on and off the glacier we walk with a guide about 2 ½ hours along cracks, holes and lots of water and of course lots of ice.
Irons in the bag are in your shoes because without the irons you can not walk.
The guide occasionally cut a path in the ice for us.
Our guide was very good and he turned out to be the founder of the Toko so he has many steps are on the glacier.
It was fun, beautiful and spectacular.
To advise the owner of our bed, we made our shorts.
Does not seem logical to a glacier but delicious.
Then with the helicopter, and again I front, and enjoy a little adventure is over.
However, we are all very quiet in April.

The rest of the afternoon by spending first and then to a cup of coffee on the way to a viewpoint near Fox Glacier overlooking Fox Glacier and Mount Tasman and Mount Cook.
It was a drive but it's worth.
We walk half round at Lake Matheson, this beautiful lake to see many more postcards.
On the way we go to the top of Fox Glacier.
It remains fascinating.
Kea's been in the parking lot, parrot-like birds, seals and car antennas to the demolition.
A photographer shows his tripod protective tape or strip but he makes beautiful pictures of the birds.
Mount Cook, we have seen and that is something that many tourists can not say because it often rains and fog surrounds it.
Again 20 km back to Franz Joseph.

January Imaxfilm would like to see.
We go to the movies, Nico and Annet nice to read.
A day full height detail.
Blue Ice restaurant we order pizza 3 times and then some.
After 45 minutes we have nothing to eat, we ask how long it takes and we get bread from the house.
We see 12 pizza take away and we are away.
All in all, we have not eaten and it's already 9:30.
January, Nico and Annet eat something in our local pub but I do not.
I'm going to sleep.


November 10, 2000

Relaxed start the day with a homemade breakfast.
At 9.15 pm we drive toward the sun through Foxglacier Wanaka.
Where we throw a glance at Mount Cook.
Mount Cook is clearly in the sun as he was yesterday classification clouds.
The ride continues along the sea, lakes and beautiful rivers and mountains on the sides and crown is some mountain snow.
At Thunder Creek Falls, we stop, take pictures and Jan ijkoude steps into the water.
On large stones in the river we are soaking up the Sun
En route we stop a lot because it is so beautiful.
Of course many pictures.
We do not drive through many villages, but pure nature.
The highest point today is the Haaspas.
One drawback: there are sand flies are terrible stabbing worse than mosquitoes.

At 15.30 hours we are in Wanaka.
Situated on a beautiful lake.
Today we woe host parents, George and Betty, their house sits on a hill overlooking the lake.
We are warmly welcomed with a cup of coffee.
Jan and I are still a lot along the lake.
We pass a winery, there are many vineyards.
In a hotel on the lake we drink a cappi.
Nico and Annet his "home" and read what remained in the garden.
Again and again we get a dinner of lamb, vegetables, broccoli, carrots and pumpkin.
For dessert we had homemade apple pie with cloves and a ball of ice.
It was very nice but not as much wine as our host parents in Nelson.
First we would have no dinner, mail sent to Amsterdam, had email back and it was done.
Later we have the excuse of the travel agency were offered a dinner.
Annet and I get the laundry in and the boys go have a beer in Wanaka.
Morning 8.30 am breakfast.

November 11, 2000

Breakfast at George and Betty, and at 9.15 we are already on our way to Queenstown.
The landscape continues to fascinate with all the water, greenery and mountains.
The sheep and lambs, the cows and calves and deer alternate.
We do not have to drive today and soon we will stop at and gold mining town.
Nico even dare to walk over the bridge into the town, five minutes looking around and move on.
Suddenly we see people bungee jumping.
We're at the Kawarau Bridge (43 meters high) and the world's first bungee site.
After an hour looking at all those jumps, sometimes it happens that someone does not want to jump (always the girls) decided in January to a leap.
He is right but it is busy and can only January at 16.30.
We drive on to Queenstown Arrowtown but coming along.
Just what is an historic town survives.
Here we walk around a couple of hours.
Very nice with old shops.
Now to Queenstown.
First we go to our hotel, Thomas's Hotel.
Thomas is a lazy cat who just red in the hall on the couch.
The room is okay with shower and toilet in the room overlooking Lake Wakatipu.
Queenstown is a charming town where we walk around and shop until it's time to drive back to the bridge.
It is more, no more eating in January.
En route we stop at a garden center to buy seeds at a garage sale (what a mess).
Has finally come.
Nico, just someone (with the unit of January) and I are ready with the camara and Annet picture with the video.
And ploep, where he and Jan screams very loud.
Annet is a fantastic shot.
We're all impressed.
January will receive a t-shirt and there are professional photos taken.
Back in Queenstown we eat delicious pizza in a cozy tent with a fireplace, the cow.
We wait until dark and then go to the Skyline Gondola to the summit.
Magnificent views of Queenstown, it is now and wait until Pikkie dark.
You know, the picture of course.

It is full moon.
Downstairs we walk around and want internet.
In every little village and here we can not.
Tomorrow, but just ask and explore.
Do not forget tomorrow to January's pictures of the jump to pick up.
Was another peak day.

November 12, 2000

In the morning we made a beautiful drive to the end of Lake Wakatipu, to the town of Glenorchy.
Nice sunshine where the sheep enjoy what we have to stop to go all the way because they take space.
Glenorchy I had expected more, it was nice but nothing else to do.
We drink coffee and homemade cake in the Glenorchy pub.
The people are very friendly but it seems the end of New Zealand.
At 12.00 hours we are back in Queenstown.
I'm with Jan souvenirs and photographs of the bungy jump pick.
They are spectacular!
We also bought the negatives.
Nico and Annet are nice to read on the beach.
The boy's are at 15.00 hours in the pub agreed to the boxing match between Lewis vs. Tua (New Zealander against an Englishman) on a large screen.
Annette and I are sitting on the terrace of the pub in the sun reading.
In the end they arrived at 18:30 just back out.
Great food at the center where a Dutch boy served us, he was here a few months and went to the Christmas back home.
After dinner we looked at whether e-mail, and at 22.00 we go back to Thomas.
Thomas us lay behind the door waiting.

November 13, 2001

With a temperatuurtje of 23 degrees we left Queenstown and drive along the lake to the tip, to Kingston.
Jan and Nico here take the steam train and Annet and I drive by car to the next place to.
We see a wonderful place to train and shoot the men.
We agreed on which side of the train they would stand.
On departure they had a nice place on the balcony outside, only they were NOT there when we photographed the train.
STUPID, STUPID! They assist with the catering lady praten.Wij see everything.
Oh yes, we are further along with an iron plate on Railway, it was there anyway.
The men picked up and on to Te Anau.
The landscape is flatter and the mountains seem further away.
There are many deer and sheep.
We sleep again in a great spot on a deer farm.
2 under 1 roof wooden hut, but own large room and toilet for 20.00 pppn.
The owner is a Dutch and appears to have a sister in Schagen and she knows people who know Nico and Annet well.
We enter the heart of Te Anau (we are sleeping 9 km from) a cappi drink and decide what to continue doing.
It is a visit with a boat to the glow-worm caves (2 hours excursion) and tomorrow with a sailboat / motorboat on the Milford Sound boat.
We walk some more, do shopping and woe home.
January are going to email, Nico and Annet go in the sun a read.
The horses are running loose on the site which I visit.
At 17.15 am we eat (not easy to determine this time, but it works) and to the boat.
By boat we sail to the glow worm cave.
First we see a video (it was moderate).
Then we must move as a dwarf to the cave.
We climb into a boat and stabbing the first-leg, walk past a waterfall and fast flowing water and we see a few glowing dots.
Then back into a boat and into the dark tunnel into a kind of boat crowded with the glow worm.
It there are thousands.
Brilliant. We must we be quiet, I'm not sure why.
We have returned the same way.
All in all a fun excursion.
Te Anau, we find a nice bar where we had a nightcap and where we want to eat tomorrow.
It is now 22:30.
Good night.

November 14, 2001

We get up and see a beautiful rainbow.
I have birthday today and in January I get a music box of bears on books.
Nico Annet and I get a kiwi and a Poohkalender.
Very funny all.
We have 120 km drive to Milford Sound for a boat trip on the fjord.
The first stop today is at the Mirror Lake reflection of the mountains in the water to see.
Then a stop at the Chasm Waterfalls with a large cavity because the soft stone.

The cruise on the Wanderer is wonderful.
The ship is sailing but we are motoring.
We see waterfalls and boating are close by, there are seals, dolphins and small penguins.
It's raining and it's cold but the view is fantastic.
Annet thoroughly enjoy and can be pretty wet rain.
I am occasionally in the master cabin warm in here and I have a beautiful view.
Again 120 km back to Te Anau.
Here we do shopping and eating at Red Cliff Café my birthday dinner.
It was a wonderful day.

November 15, 2000

Today we are going to Dunedin.
Along with the cafe in Mandeville Moth cappi a drunk.
The original aircraft is individually decorated café.
In a downpour on to Dunedin.
We see mountains disappear and drive past green hilly pastures.
In Dunedin have first visited our sleep.
It's an old house and the toilet and shower, walk a mile.
First gebanjerd through the city, it looks shabby and many shops are closed.
Dunedin is built around three central churches.
The Speights Brewery is nearby our hostel.
What is great is the station.
Here is a mosaic flooring consisting of 725,760 bricks figures. on the ground.
At 16.30 hours we are on track to albatrosses, penguins and seals can be found on the peninsula.
First we drink coffee at Larnach Castle, New Zealand's only castle.
Built between 1873 and 1886 with material from Scotland and Italy.
The castle gardens are beautiful and you have a beautiful sea view.
Later we see a board where you can get a key to the penguins and seal watching.
This seemed a bit and Nico and I get the key for $ 7.50 with an explanation on how we have come.
Before we are ready we will get along Taiatoa Head, the only mainland colony of albatrosses.
We can not close because they are breeding but we see some of these powerful birds fly over.
After the albatrosses, the road dead against a fence where we have the key.
There's a beautiful ride Baar bay below us.
First go to the e penguins but have yet to get a sense of the sea to come.
On the other side of the bay are the seals.
They are playing and they have kids.
On top of the cliff is a small seal and he hops merrily between our legs, but we keep an eye on Monday but it does nothing.
Suddenly I see through my binoculars a little penguin on the other beach in a great sprint waggelenen I run to the other beach.
Slowly, more and more penguins from the sea.
It's comical to see them waddling along the beach and then up into the dunes to their nests to go.
Fortunately it is not cold and dry, sometimes kimt the sun.
In the end like the men away.
Annette and I did have to stay longer watch but now it is already 20:00.
Without realizing it, we stood there for a few hours.
The road along the water on the back is beautiful, the sun is low.
January at 21.00 eats a pizza, Nico and Annet stone grill, you have to grill, and I eat soup and a cheese board.
Done when the cheese board doggieback them for tomorrow.
We are now in our hostel, reading the newspaper and I go to bed soon.


November 16, 2000

8:30 am breakfast with fresh bread at the bakery that Nico has achieved.
9.15 pm we are on our way to Twizel but first we go along Baldwin Street, the steepest street in the world with a gradient of 38 degrees.
We could not drive up the road because a truck blocked.
To Twizel is a beautiful trip with first mountains with snow on the left, occasionally a village, many sheep and many gorse bushes.
We stop in Oamurai, a beautiful city where we stretch our legs in the street.
January is looking for an old wooden station canceled and Annet and I buy fruit.
The boys look at the woe and brokerage houses here are cheaper.
On route 83 along the river where we see three reservoirs.
After a picnic we arrive at 15.30 in Twizel.
A quiet place where we sleep army barracks, it seems.
It is clean but nothing else to do.
We will email and there are a lot of congratulations for my birthday, Cees and Ria and my colleagues.
There is a swimming pool, a golf course.
We eat a "snack bar".
Nico and Annet go and read John and I are on the golf course, the best place in January, photos of Mount Cook in the evening sun.
In the lodge of our "hotel" ha ha look at the TV, and tea.

November 17, 2000.

We're on a sun and we do the shorts.
On to Mount Cook.
Along the way we often stop to take pictures, everything is crystal clear.
In a sign of Mount Cook to Annette and I climb on top of that board, Nico zoelt a stone to still be able to look beyond that.
January 30 meters sprint in order to ensure time for us to stand in the picture.
The Pukaki lake is a beautiful blue, we drive along a piece.
First stop today is Glentanner.
There is not much to see, here you can make helicopter flights.
Mount Cook village we visited the visitor center, here's an entire presentation can be seen on Mount Cook.
We buy a route here, a postcard and a t-shirt.
Here you can walk until you're blue but choose to Kea Point View.
First car to Hooker Valley and then take a walk.
The view is fantastic and we enjoyed.
Then we take the exit Sealy Tarns Track.
It is the route that the walk takes 1 ½ hours but half way Nico and Annet sitting on a boulder.
We climb and clamber through, we will try to reach the summit.
After much sweating and veeeeel longer than 1 ½ hours we arrive in the snow.
We made it. The sneewt here quietly.
Now back down, that was it.
Concentration was the key word because there are many stones and it is very rough.
Nico and Annet are already to the car, but watching us with binoculars.
Annette sees us through the binoculars and is so excited to see that people ask her what there is to see. Our friends the answer.
Once all four down, we walk a trail to Blue Lake, this ice floating in the lake and the stone surface appears to be a glacier.
Further on we walk to the other side of the lake in January and runs all the way to the waterfront.
We stay up to watch.
So nice outside all day.
Now it's time for a beer and a cappi and we do that in bar of the Hermitage.
It is now 17:00.
At 18.00 hours we eat at the Panorama Restaurant at the expense Barron & de Keijzer. (A goedmakertje).
At the parking we have three kea's.
At 20.30 hours we return to Twizel, about 60 km, in the pouring rain.
Have nice day.

November 18, 2001

After another cozy breakfast in our tiny room we go on our way to Christchurch.
We stop at the lake at the same point as yesterday with views of Mount Cook.
Yesterday was the beautiful mountain, a cloud now hangs at the top and there is fresh snow fell yesterday.
It delivered a nice picture on.
The next stop is at Lake Tekapo.
Again, the view is fascinating.
There is a church on the beach with lots of lupines.
There was the finish of a canoe race.
When we passed Geraldine is a flower and country festival going.
We walk past the stalls selling homemade food and stuff.
We buy a crocodile and a jackhammer and Piglet cuddle.
We drive on and arrive at our hostel Christchurchen Dreamland.
We have good rooms with private showers and toilets, a private kitchen.
Everything is brand new built behind a beautiful old house.
Then the city.
Everything is closed except the souvenir shops.
There is a tram through the city.
This seemed a bit for $ 10 per person per day.
We wanted only one round and that was $ 10. Not done so!
Then a restaurant tram along, seemed a bit too.
Can you good food and drive around.
And fully booked for tomorrow.
We eat at an Italian, was delicious.
As we walk back home, in stores now sniffing, it is raining hard we decide to take the bus.
It's not easy to find the right bus but Nico shows the proper bus.
It's 21:30 and we're four of coffee in the kitchen. Cozy.

19 November 2000

Breakfast at 8.30.
The weather is unpredictable and at 9:15 we go on our way to Akaroa.
It starts to rain harder.
The first stop in Little River, this is a station in 1886 that closed in 1962.
Now it's a store.
The second stop is at Hilltop, a bar atop the hill overlooking the port of Akaroa.
The TV is on sport and the All Blacks play an important game against France.
France wins the match.
In the pub there is a kind of lottery and bingo, we must of course take part but we gain nothing.
It's snowing now and it's cold.
On to the cheese factory where we naturally like real cheese heads cheese buy.
We arrive in Akaroa and the weather is terrible.
We walk past the shops and I buy here 4 mugs.
An excursion to the dolphins is not, too bad weather.
We find a nice cafe where the fireplace is lit and a drink cappi.
It's hard to figure out the café to leave but then go Okains Bay.
Through a beautiful winding road we arrive at the beach.
The car we drive on the beach, there is none, and we're shelling.
The trip back was beautiful.
Nice old houses, and beautiful scenery, lots of colorful birds and black swans. Seen.
If we are coastal road the sun is shining again and clears up completely.

At 16.30 we are back to Dreamland.
We pack our suitcases down and then we go to the casino.
It's a beautiful house and we eat a bite here.
Wilma wins again at square number 9 in the roulette.
It is small but cozy.
You do not need a passport and it costs nothing.
Tomorrow we go to Kaikoura.

November 20, 2000.

At 8.00 and breakfast on the way to Kaikoura for the whales.
It is a journey of 2 ½ hours and passes through hilly pastures, sea and mountains.
Kaikoura is a cozy place with lots of activity.
The Booking for whale watching is in the old station.
There's nothing more to see because there is a crack house with new everything on it.
It should go well in the industry.
We had booked for 13.15 hours but the trip was çancelled'zo stated the board.
The whales are 30 km from the coast and the sea is very rough, despite the wonderful weather.
We book again for the ride of 16.00 hours you never know which way to swim.
In the intervening two hours lying on a bench Annet is in the sun to read. Nico has even looked at stores later.
Jan and I have been to the golf course in January but could not refuse.
But when the 'neighbors', a winery with stunning sea views.
Back to the center along the coast.
At 15.00 hours we are back at the whale watch, and this tour has been canceled.
Pity, but rather than honestly that you will look with anticipation and they know that the whales are not there.
At 17.30 back to our hostel Dreamland.
Put cup, chips and olives eaten because tomorrow we fly to Australia.

The mexican is our farewell dinner in New Zealand.
The food is too much and drink too.
Nico liked to own a bottle of wine to bring (BYO), the restaurant.
January 1 and Wil Flas red, Nico and Annet 1 bottle white.
Next to us was a birthday celebration, was imported to Holland.
Mom and Dad had emigrated in 1952.
Annette takes a guilder in a napkin and gives it to the year which was greatly appreciated.
Then we end up in an Irish pub with live music.
Jan went out of his sphere, he started clapping, shaking his head with crazy reasons.
Annet clapped and Nico went line dancing.
And there I sat between them.
Behind us a man fell asleep with one hand in his beer (was still on the table) and in his other hand his phone.
10:30 to walk 20 minutes home.
It's nice weather, very different than last night.
Along bought some souvenirs.
We conclude the day with a glass of juice and 2 cups of tea.
Nico is already horizontal.

November 21, 2000.

Today we fly to Australia but first we have time for a bike ride.
The bikes are rickety and the traffic drives on the wrong side.
But an hour was fun.
We have reason to fool with a Willempie on.

Auto return and 3 1 / 5 hours flight to Brisbane.
New Zealand Day, I'm sorry about your peers.

After a good flight we landed at 14.30 local time in Brisbane in the rain.
Uncle Jack and Grant are waiting for us.
We received a very warm welcome.
Our rental car is there and we only have the lady from the rental company to bring home.
All in all, everything takes at least another hour before we reach the spacious villa of Muddy Boys arrive.
Meet Joan, coffee and a tour (just Annette and Wilma) takes at least 1 ½ hours.
The shed is 6 Renaults, a motor home, outside, or 5 Honda's all for fun.
Annet and Wilma go swimming before dinner.
There are beautiful birds in the garden, colorful parrots, a cockatoo and much more.
After the BBQ a little chat, TV and bed!

November 22, 2000

After a good night's sleep with lots of singing frogs and vogelgekwek detuin is already filled with all kinds of birds.
Today we go to Lone Pine Koala Sanctuary.
There are koalas, kangaroos, Lizzard and you tripped over the monitor lizards (horrors) they're getting me even once tiden drinking coffee on the table.
There are a lot of koalas and you can see them up close and pet it.
With the kangaroo's in between you may discontinue feet lopen.Uit some bags or a headset.
We entertain ourselves to 13.00 hours.
From the sanctuary we take the bus to downtown.
Free because the driver can not change our money. But we are allowed to ride.
The ride lasts 40 minutes
The shops are nice and it was pleasantly busy.
Right in the center is a lawn where ibises walk.
After a Cappie and a sandwich we go shopping.
Annet buy booties. (Australian boots). Thanks so beautiful.
Just before 16:00 we take the bus back at 17.00 and we are back home.
Now, a tour in January and Nico Nico and fixes the clock of Uncle Jack who has been not running.
Uncle Jack was very happy.
Annette is in the pool and I'm sitting at the bar in the kitchen to write.
Joan cook, we have offered to eat out but she wants none of it.

November 23, 2000.

At 7.00 there are two cockatoos in the garden and come in January from his bed to put them on film.
Quiet and breakfast on the way to Lamington National Park.
First on the hwy and then an hour on a narrow winding road up the mountain.
Along the way, bought apples for lunch and all munching on the apple and steps out of the car left and right fly rosalla on our shoulders and head.
Schitterend.Annet and I bare arms, we are soon among the scratches and apple pieces for our lunch goes to the birds.
The colors are really great.
Red blue, orange, black, green, orange and even a big blue birds with purple eyes.
We take a short walk across a wobbly bridge us to the tops of the rainforest brent.
January 30 meters is still a tree with a special kick, I come to 25 meters.
Annette can not get enough of the birds and even beats a cup of coffee on.
Then we say goodbye and go back to the winding.
Along the Gold Coast it is difficult to get to the sea with all buildings and hotels.
It's a madhouse especially surfers paradise.
It's already 17:00 and we go back home via the ferry.
We eat chicken, potatoes and mixed vegetables with cherry pie increase.
Now it's time for tennis, yes, Uncle Jack also has a tennis court in the garden.
The beautiful grass runway is never used.
There's even enlightenment.
With a little rickety racket we play two sets.
January and Annet against Nico and Will. Uncle Jack's division.
At the kitchen table we drink lemon and Annet sing Dutch songs. Uncle Jack zibgt lustily along.
Nico and January to watch football and I will read Annet
Another day.

November 24, 2000

Friday is shopping day for Joan and Uncle Jack.
Neatly dressed, they leave for Brisbane.
We are here.
It's a big mall.
I buy a skirt, shoes in January and we are all bouncing balls that light up and make noise.
At 12.00 hours, we want to Noosa Head. The beach.
The distance is disappointing and we go to another beach. Malo ..?
The beach is sunny but the water is 22 degrees.
Annet January and go for a swim
We read, relax and walk on the beach.
At 15.30 hours we return to Brisbane and on the way we end up in an Irish Pub.
Beer and wine on wedges.
All in all, we are only at 19.00, it's been donker.Mark (the other son of Uncle Jack) comes along with his wife Carole to get acquainted.
They are friendly, we make are also fast.
Suitcases because tomorrow we fly back.

November 25, 2000.

Saying goodbye to Joan.
Uncle Jack Grant and bring us to the airport.

Good flight and had 26 November we will be landing in Amsterdam

---