Advertisement
Als we wakker worden kijk ik nog een film (The Holiday) en luister wat muziek. Ongeveer drie uur voor het landen op Frankfurt krijgen we een ontbijtje voorgeschoteld. De rest van de vlucht verloopt ook goed en om zes uur ’s ochtends landen we op Frankfurt. Onze volgende vlucht naar Amsterdam vertrekt om kwart over zeven en we moeten onze instapkaarten nog halen dus we moeten even doorlopen. We vertrekken vanaf dezelfde pier als waar we aankomen dus dat scheelt een hoop lopen. Van vorige keren weten we dat de luchthaven hier behoorlijk groot is en dat de afstanden tussen de verschillende pieren aanzienlijk kan zijn. Het staat hier allemaal ook niet zo geweldig aangegeven. We vragen eerst maar eens aan een mevrouw waar we naar toe moeten voor de instapkaart. Het blijkt dat we eerst door de douane moeten en daarna aan de balie opnieuw moeten inchecken. Ik vind dat niet echt handig, op Singapore was dat een stukje makkelijker; gewoon bij een transferbalie.
Gelukkig is het helemaal niet druk en hebben we ook al snel de nieuwe instapkaarten. Wel moeten we dus weer opnieuw naar de pier lopen waar we alweer door een securitycheck moeten. We worden er een beetje simpel van. En deze keer zijn we in Duitsland en dat betekent dat we niet één, twee, drie klaar zijn. Alles moet uit en af, dat houdt in: riemen, schoenen, horloges, alles moet apart en open. Gelaten doen we wat er gevraagd wordt, we zijn het zat en we willen naar huis. Nog even gauw wat roken (Anton) en plassen (Celine) en we lopen gelijk door naar de gate waar het boarden ook al begonnen is. We worden met een busje naar het vliegtuig gebracht. Het gaat allemaal niet zo snel en als iedereen al binnen is wordt er nog uitgebreid op van alles en nog wat gewacht. Eindelijk om half acht verlaten we de gate en gaan we de lucht in. We zitten helemaal achterin het vliegtuig, kennelijk als laatste ingecheckt. Het vliegtuig is nou ook weer niet bijzonder groot, er kunnen ongeveer 70 mensen in. Na het opstijgen krijgen we nog een broodje en wat te drinken en even later gaan we alweer dalen. Ik kijk naar buiten en zie alleen maar wolken. Dat blijft zo totdat we bijna op de grond staan.
Op Schiphol aangekomen hoeven we niet opnieuw door de douane en kunnen we in één keer doorlopen naar de bagagebanden. We zien Erica, die ons ook komt ophalen, al staan. De bagage laat op zich wachten, na een half uurtje komen onze tassen als eerste er uit. We pakken ze van de band en zien dat er een kaartje is aangehangen met “Caution, Heavy”... Dan kunnen we eindelijk naar buiten en begroeten Eer. Na het gebruikelijke kopje koffie en verse sinaasappelsap dit keer voor mij gaan we naar de auto en brengt Eer ons naar huis.
Hier aangekomen praten we nog wat na met Erica. We hoeven eigenlijk niet zoveel te vertellen want alles staat al in het verslag. We hebben nog een kadootje voor haar meegenomen. Als ze naar huis gaat bekijken we het huis en de tuin nog eens goed en zien we wat er allemaal gegroeid is. De rododendron die een dag voordat we vertrokken ging bloeien is helemaal uitgebloeid. De lavendel dacht, kom ze zijn er toch niet laat ik eens lekker wild doen, die is denk ik drie keer zo groot geworden. Ook alle andere planten doen het heel goed. De bamboe is vol en dik en mooi groen geworden. De bollen zijn wel helemaal uitgebloeid. De woonkamer is altijd erg groot en hol als je thuis komt, maar dit keer vind ik het wel meevallen, misschien omdat de zon inmiddels is gaan schijnen en we de schuifpui helemaal kunnen openzetten. We ontdekken wel een spoor van mieren door de kamer. Het zijn er niet superveel, maar toch... We stofzuigen ze op maar ze komen weer terug, dat zoeken we nog wel uit vandaag of morgen, dan hebben we ook nog vrij.
We gaan eerst onder de douche en daarna boodschappen doen. De vermoeidheid hakt er nog niet in. Als we thuiskomen maken we een milkshake en pakken we de tassen uit. Dat wil zeggen alles gaat op de grond van de vide en de kleren worden er tussen uit gezocht en naar boven bij de wasmachine gelegd. De rest laten we liggen en ruimen we op stukje bij beetje. Elke keer als we er langs lopen gaat er wat mee naar waar het hoort. Anton probeert z’n nieuwe xbox-spelletjes, gekocht in Darwin, uit. Om een uur of drie besluit ik, hoewel ik me niet erg moe voel, om even te gaan slapen, dan zijn we vanavond weer wat frisser en houden we het misschien uit tot normale bedtijd zodat we weer zo snel mogelijk in het juiste ritme zijn. We slapen tot een uur of zes. Het is dan eigenlijk etenstijd maar we hebben niet echt honger en eten een boterhammetje. We kijken nog even tv en dan gaan we naar Klaas en Anjo om bij te kletsen. Na een gezellige avond gaan we inderdaad op een normale tijd slapen en worden we ook weer normaal wakker om een uur of acht.
Nog één vrije dag en donderdag beginnen we weer met werken. We kijken terug op een heerlijke, mooie, lange vakantie. Het was absoluut al die uren vliegen waard en we zullen er nog lang over napraten. Iedereen die we spreken heeft genoten van ons verslag. Het was ook erg leuk om er eentje te maken. En ook wel handig, want van een aantal dorpjes en campings is het best lastig te onthouden hoe het er ook alweer was en wat we er gedaan hebben. Zeker als je zo’n tijd bent weg geweest. Als we over Perth/Fremantle nadenken dan lijkt dat alsof dat een hele andere vakantie geweest is. Langzamerhand valt alles op z’n plaats en komen de herinneringen weer terug. De komende dagen zullen we de film gaan bekijken en alle foto’s op een rijtje zetten. We zullen nog lang nagenieten. Het was in één woord: FÁNTÁSTIC!!!
Advertisement
Tot: 0.107s; Tpl: 0.01s; cc: 13; qc: 48; dbt: 0.0554s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Nel
non-member comment
Gewoon even een reactie.
Ha Celine en Anton, Ben blij dat jullie weer veilig thuis zijn. Ik heb genoten van jullie 'Áustralische dagboek'. Iedere keer als ik weer een mail kreeg was het zo van glaasje wijn inschenken, sjekkie draaien (allemaal voor het eten) en dan lekker het verslag lezen. Het gebeurde dan wel eens dat ik de tijd vergat en pas rond half zeven aan de prak zat. Maar ja, het was ook zo leuk om alles te lezen! Als ik tijd heb ga eens proberen op de kaart jullie hele route uit te vogelen, zodat ik een beetje een beeld krijg hoe jullie gereden hebben. Wat een enorme afstand hebben jullie eigenlijk afgelegd, als je even vergelijkt hoe klein Nederland is. Zo, dit was even een berichtje uit HvH. Ik hoop jullie gauw weer te zien. Groetjes. Nel