Darwin - Singapore

---

De wekker gaat om acht uur en na een half uurtje staan we op. We moeten het restant nog inpakken en om tien uur uitchecken. We blijken toch wel heel erg veel bij ons te hebben en alles past net in onze tassen. We zijn benieuwd of we veel overgewicht hebben. Ons vliegtuig vertrekt pas om tien over vier vanmiddag dus we hebben nog ruim de tijd om Darwin nog even in te gaan. We sjouwen onze tassen dus naar de balie van het hotel en als er iemand onze tassen komt ophalen om ze in de storage-room te brengen vindt hij ze ook wel erg zwaar...

We lopen Darwin maar weer eens in en beginnen met een ontbijtje. We zitten er een beetje bij want zon laatste dag is toch wel lang als je weet dat je moet vertrekken en je vliegtuig gaat pas laat in de middag. We kunnen ook niks meer kopen want de tassen zitten overvol, dus ja wat moet je dan. Veel meer dan een beetje rondlopen en af en toe ergens wat drinken komt er niet van. Om kwart over twaalf lopen we maar weer naar het hotel waar we bij het zwembad gaan zitten en nog maar een allerlaatste drankje nemen. We weten het te rekken tot één uur en dan halen we onze tassen op en bellen een taxi om naar het vliegveld te gaan. Als we naar buiten lopen zien we dat er bij de ingang van het hotel een auto-ongeluk is gebeurd. Ik geloof dat er geen gewonden gevallen zijn, maar één auto zit volkomen in de prak.

De taxi komt er al gauw aan en we vertrekken. De chauffeur vraagt naar onze vakantie en naar Nederland en na twintig minuten zijn we bij het vliegveld. We stappen uit en gaan in de rij staan. Ook daar zijn we snel aan de beurt ook al was de rij vrij lang. We doen natuurlijk alsof we gek zijn en niet weten dat we waarschijnlijk teveel bagage hebben. De man achter de balie vindt het kennelijk ook niet erg dat ik 23 kilo heb en Anton 22, want hij laat de tassen gewoon doorgaan en we hoeven niet bij te betalen. De tassen worden gelijk doorgelabeld naar Amsterdam, dus daar hebben we geen omkijken naar. We krijgen echter alleen boardingpassen voor de vlucht van Darwin naar Singapore. De rest moeten we in Singapore halen. Nou ja daar hebben we 4 uur overstaptijd dus dat is wel genoeg.

Na het inleveren van de tassen rookt Anton nog even een sigaretje buiten en dan gaan we naar de security check. Onze handbagage wordt door de scanner gehaald en zelf moeten we door een poortje. Alles is goed en we kunnen verder. Met de roltrap naar boven en dan komen we in een hal met 4 gates en 5 winkeltjes en even verderop 1 internationale gate. Dat is het hele vliegveld (beneden zijn de incheckbalies en de security check). We lopen alle winkeltjes even af en dan kopen we een kop koffie en een kop thee. We hebben nog 25 AUD te spenderen en het is natuurlijk zonde om die weer mee naar Nederland te nemen dus kijk ik daarna nog maar eens rond en koop nog één kadootje en nog wat kleine dingetjes voor onszelf (enveloppen met kangeroes erop en wat briefpapier). Vlak voordat de gate opengaat is er nog wat ophef, er loopt een man met een camera rond en een heleboel Grieken die duidelijk op iemand staan te wachten die net met het vliegtuig is aangekomen. Iemand heeft het over het jacht van Onassis en we besluiten even te wachten wie er uit het vliegtuig komt. Het blijkt een (voor ons) onbekende man te zijn en we lopen naar onze gate. Vlak voordat we er zijn worden we nog eens extra gecheckt op vloeistoffen en onze tassen moeten open en worden aan een grondig onderzoek onderworpen. Iedereen is hier aangewezen om dit te doen, het ligt niet aan ons. En weer blijken we niks bijzonders bij ons te hebben. Ook krijgen we een stempel in ons paspoort en daarmee zijn we Australië officieel weer uit.

We kunnen meteen doorlopen naar het vliegtuig en kennelijk hebben ze er zin in want het gaat heel erg vlot, zodra iedereen er is doen ze de deuren dicht en zetten koers om op te gaan stijgen. We zitten om vier uur al in de lucht. We zouden om tien over vier vertrekken... Helaas zitten we, behalve op tijd in de lucht, ook heel erg krap op de rij voor de nooduitgangen. Die rij is net even iets smaller dan alle andere rijen en ook kunnen de stoelen niet naar achteren. We moeten dus vier en een half uur zeer krap helemaal rechtop zitten. Je voelt je echt een stuk vee op zon moment. Er kan nog wel een drankje en een broodje vanaf. Dit stuk naar Singapore vliegen we met Jetstar, de budgettak van Qantas. Niet echt aan te raden dus.

Tijdens het opstijgen film ik nog het één en ander en na een paar minuten tikt iemand me met de veiligheidsinstructies op mijn hoofd. Ik denk dat het Anton is en sla er niet veel acht op want ik ben aan het filmen, totdat het degene die achter me zit blijkt te zijn. Die duwt me het papier in mn gezicht en wijst me op de regel dat er tijdens take-off geen videocameras gebruikt mogen worden. Eigenlijk wordt dat wel altijd gezegd geen electronische apparatuur tijdens opstijgen en landen, maar ik heb er nog nooit bij stil gestaan dat filmen dan ook niet mag. Nou ja, gewoon nooit aan gedacht. Op deze kaart staat het specifiek genoemd, en ik word er dus op gewezen. De manier waarop is echter een beetje achterlijk want nadat ik de kaart in mn gezicht geduwd krijg gaat de man weer zitten (volgens mij mag je ook niet gaan staan tijdens take-off maar goed) en zegt vervolgens: Stupid, just plain stupid. You MUST read and FOLLOW the instructions! Zal wel een Duitser zijn (dit blijkt later inderdaad zo te zijn). Ik ben te verbouwereerd om te reageren en laat de man in zijn sop gaar koken als het tot me doordringt. Vlak daarna gaan de bordjes riemen vast uit en ik ga dus vrolijk door met filmen. Ik lees in die paar uur mijn boek bijna uit (ik moest nog 200 blz). Anton doet een spelletje op de nintendo.

In Singapore aangekomen lopen we meteen naar de transferbalie waar we onze instapkaarten voor de komende vlucht naar Frankfurt gaan halen. Helaas krijgen we ook hier niet onze instapkaarten voor Frankfurt - Amsterdam omdat die vlucht door KLM wordt verzorgd en niet door Qantas. Wel krijgen we, nadat we erom gevraagd hebben, plaatsen bij de nooduitgang (lange-benen-plaatsen). Als we later in het vliegtuig zitten blijken we ook nog eens bij een pantry te zitten en niet bij de toiletten wat vaak wel het geval is als je bij de nooduitgang zit, dus des te beter. We zijn weer in dezelfde terminal als op de heenweg terecht gekomen, waar we dus nog nooit eerder geweest waren, en nu hebben we vier uur om er rond te kijken. Eerst weer naar de cactustuin om te roken, we moeten er dit keer even naar zoeken, maar uiteindelijk vinden we m. Zodra we buiten komen valt de warme lucht als een vochtige doek over ons heen. In Darwin was het ook wel warm, maar dit is toch weer van een ander kaliber. We hebben nog wat Singapore Dollars meegenomen die we over hadden van een vorige keer en Anton had nog wat van Anjo en Klaas gekregen dus die gaan we even verbrassen. We kunnen er toch al gauw 2 drankjes per persoon van kopen. Op dit vliegveld lopen we verder wat heen en weer tussen de winkels, de cactustuin, het toilet en de Burger King.

Om half elf (s avonds intussen) gaan we richting de gate en na alweer een check van de handbagage stappen we in het vliegtuig. We zitten naast een duitse man die honderduit praat en vragen stelt. Tijdens het opstijgen vertelt hij aan één van de stewardessen waar hij geweest is en wat hij gedaan heeft. Hij is erg enthousiast over zijn reis en we zullen het allemaal weten. We zitten inderdaad naast de nooduitgang en achter ons zit maar één persoon die languit gaat liggen over de drie stoelen dus die heeft er ook geen last van dat we alledrie onze stoelen helemaal naar achteren doen zodat wij ook lekker kunnen slapen. Na het eten dat we al heel snel na het opstijgen krijgen lees ik eerst mijn boek uit en kijk ik nog naar een film (Wild Hogs) en daarna probeer ik te slapen. Dat lukt best goed dit keer, ik denk dat ik ongeveer 5 uur heb geslapen, ook Anton snurkt er vrolijk op los.

---