Advertisement
Published: November 13th 2005
Hey mates!
Alles goed daar in het verre NL? Hier is het weer een drukke week geweest. Niet zozeer met nieuwe dingen, maar ik begin wel te merken dat alle indrukken toch wel veel energie kosten. Daarnaast ook nog eens het feit dat ik nu al een maand hier alleen zit, maakt het er allemaal niet makkelijker op!!
Maar goed, wat heb ik gedaan... uiteraard de hele week gewoon gewerkt. En dat gaat steeds beter mag ik wel zeggen. Ik begin steeds meer betrokken te raken bij het eigenlijke werk, en besteed (gelukkig...) steeds minder tijd aan het “mezelf bezig houden”. Er speelde al een tijdje een probleem in de software dat om onverklaarbare redenen ervoor zorgde dat bepaalde lokaties een negatief volume en aantal kregen... ik zal jullie niet vermoeien met alle details, maar dat was in het kort het probleem!! Men had de afgelopen maanden al een aantal redenen gevonden waardoor die probleem werd veroorzaakt, maar het gebeurde nog steeds, dus moesten er nog meer oorzaken zijn. Nou goed, mij werd dus simpelweg gevraagd of ik wilde proberen nog meer oorzaken te vinden voo dir ptobleem. Men had geen idee wat de oorzaak zou kunnen zijn, dus dat maakte het er niet makkelijker op!!! Maar goed, ik vond het wel een leuke uitdaging, en daarnaast gaf het me de kans om meer te leren van de software, terwijl ik ook nog eens probeerde een “echt” probleem aan te pakken. Tot mijn grote verbazing had ik aan het eind van de week dus 2 oorzaken gevonden, dus dat vond ik wel een aardig resultaat!! Al met al was het dus een erg leerzame week. Daarnaast kreeg ik afgelopen vrijdag ook nog eens een probleem doorgespeeld vanuit de helpdesk in het kantoor in Sydney, om iets anders uit te zoeken. Volgens mij komt dat gedeeltelijk doordat ik eerder van de week die 2 oorzaken had gevonden, en begint men zelf ook het idee te krijgen dat ik eventueel wat werk bij ze uit handen kan nemen. Erg prettig natuurlijk, want ik zit hier niet voor de kat zijn viool!!! Maar goed, het gaat me nog steeds niet snel genoeg allemaal, maar ik houd mezelf mara voor dat ik lekker moet genieten van deze relatief rustige periode, en zoveel mogelijk kennis moet opdoen voordat de bom echt barst! Mijn baas had het er namelijk over gehad dat Coles Myer (onze klant) op het punt staat om een nieuw project te ondertekenen om een compleet nieuwe trainingsomgeving te installeren. Hij zag in mij de ideale persoon om dit voor elkaar te boksen. Nou lijkt me dat een super-uitdaging, en een erg goeie gelegenheid om veel te leren, maar aan de andere kant is het ook wel een complexe opdracht, aangezien het een compleet systeem betreft. Als dat eenmaal zover is zal ik met weemoed terugdenken aan de huidige periode, waarinhet toch relatief rustig is!!
Ik krijg ook een steeds betere indruk van de werkculttur hier, en begin hoe langer hoe meer het idee te krijgen dat men hier wel lange dagen maakt, maar dat de werkdruk toch echt wel meevalt. Ik moet zeggen dat ik dat een prettig vooruitzicht vind, dan wel iets langere dagen op kantoor, maar zodra je weggaat is het ook echt voorbij. Dus dat betekent ook gewoon iets later beginnen ’s ochtends, waardoor ik ’s avonds wat meer tijd met mijns chatjes (Jackie en Baloo!!) kan doorbrengen, om te compenseren dat ik wat later thuiskom van kantoor. Kortom, zo langzaam maar zeker begin ik hier mijn ritme te vinden in het dagelijkse leven, erg prettig!
Verder ben ik afgelopen dinsdag voor het eerst uitgenodigd op een bbq bij een vent die ik had leren kennen op de voetbal vorige week. Was ook wel weer apat, want ik moetst mijn eigen vlees en bier meebrengen!!! Nou goed, ’s lands wijs, ’s lands eer zeg ik maar, dus zo gezegd zo gedaan. En gelukkig maar, want iedereen had zijn eigen dingen meegenomen. De “gastheer” zorgde voor de overige dingen (brood/ aardappels/ groente), en al met al was het een heerlijke maaltijd. Want dat moeten jullie ook wel begrijpen, een bbq hier is niet zoals een bbq thuis: flikker er maar een paar hamburgers/ kipstukjes/ worstjes/ etc. op om die dan met een berg saus op te eten... nee, hier wordt op de bbq echt de complete maaltijd bereid. Men gooit het vlees/ vis op de bbq, en als het klaar is wordt het ff opzij gelegd op een ander rooster (de bbq is ook zo’n meter breed, dus plek zat!!!) om ondertussen de overige dingen te bereiden. Zo hadden we dus ook een heerlijke salade van gebakken aardappels met salami en spinazie die op de bbq was bereid. En pas toen dat klaar was, kreeg iedereen zijn bord met van alles en nog wat erop. Was erg lekker, en ook leuk om mee te maken. Nu zal iedere bbq weer anders zijn, maar ik denk dat dit zo’n standaard “doordeweeks” bbq was, waarbij men ff snel wat in elkaar flanst. Dat kennen we (ik in ieder geval!) thuis absoluut neit, daar is het altijd een heel bijzonde riets.
Ik kende uiteraard ook verder niemand die er was die avond, maar heb veel zitten kletsen met iedereen. Iedereen stelde zich gelijk voor, was heel geinteresseerd waar ik vandaan kwam, en verder werd ik gewoon geaccepteerd als een van hen, en werd ik in ieder gesprek betrokken. Moet zeggen dat ik me al met al erg welkom voelde! Ik kijk dan ook al uit naar de volgende bbq, want een collega van me heeft Jacq en mij al uitgenodigd op een weekend-bbq bij haar broer die ergens aan de Great ocean Road woont, een uurtje of 2 vanaf Melbourne aan het strand.... dat zal wel weer een heel ander verhaal worden, maar lijkt me ook weer superinteressant om dat mee te maken. Tsja, het draait uiteindelijk toch allemaal om het opdoen van nieuwe ervaringen, anders hadden we net zo goed thuis kunnen blijven.
Al die ervaringen hebben denk ik alleen wel een flinke invloed op de ontspanning en rust. Afgelopen week heb ik namelijk redelijk veel geslapen, en toch werd ik iedere ochtend gebroken wakker, zelfs na een nacht van 9 uur. Ik weet niet waar dat aan te wijten valt (had ik in NL nooit last van), maar ik schrijf het er maar op dat dat komt doordat ik ’s nachts alle nieuwe indrukken aan het verwerken ben. Ik droom volgens mij ook heel veel. En dan kom je dus niet echt aan je rust toe, zelfs als je ligt te slapen. Nou ja, ik hoop maar dat dat snel voorbij is, want het is nu zondagavond, en ik ben nog steeds niet uitgerust... vanavond dus maar weer vroeg naar bed, want ik heb geen zin om op maandag alweer kapot naast mijn bed te staan. Aan de andere kant kan het er ok mee te maken hebben dat ik niemand heb om dingen echt mee te bespreken. Jacq ia nu natuurlijk al een maand thuis, wat betekent dat ik weinig dingen echt kan bespreken, en dan heb ik het m.n over de “gewone” dingetjes. Over de telefoon bespreken we wel veel natuurlijk, maar het is toch anders. Daarnasat bespreek ik ook veel over de msn, en hier op deze weblog, maar al met al heb ik het vage idee dat er altijd dingen zijn die ik niet vertel. Ik zou zo 1-2-3 niet kunnen zeggen welke dingen dat dan zijn, maar zo voelt het wel. Ik zal ook zo gelukkig zijn als het vrijdag is deze week! Dat wordt echt de gelukkigste dag in mijn leven. ’s Middags mag ik eerst op bezoek bij mijn grote harige vriend Baloo (die komt woensdagavond aan in het quarantaine station, en ik mag hem vrijdag bezoeken) en dan ’s avonds mag ik op het liegveld mijn andere schat eindelijk weer in mijn armen sluiten!! En dan kunnen we eindelijk echt gaan beginnen met het opnieuw opbouwen van ons leven, heeeeerlijk idee kan ik jullie wel vertellen. Ik hoop dan ook dat Jacq en Baloo de ontbrekende stukjes zijn, die de huidigeg onrust in mij kunnen wegnemen. Nou ja, de tijd zal het elren he!!
Verder ben ik gisteravond met een stel hollanders wat wezen eten hie rin St Kilda. In NL hadden Jacq en ik via een internet-site veel contact met andere Hollanders die naar OZ gaan emigreren, en afgelopen augustus hadden we een etentje in A’dam met een aantal van hen die naar Melbourne komen dit jaar. Bij een stelletje hebben we een gedeelte van hun container kunnen gebruiken om onze spulletjes hierheen te verschepen (erg prettig!!) en met een ander stelletje heb ik dus gisteravond afgesproken. Was erg gezellig, en ook omdat we lekker elkaars verhalen hebben kunnen vertellen, en ook van elkaar konden begrijpen welke problemen en moeilijkheden we waren tegengekomen. We waren het er al snel over eens dat het afscheid op schiphol een van de vervelendste momenten inze levens was geweest. Dat schept toch wel een band. Verder wilden we dus lekker gaan eten in dat vis-restaurant war jacq en ik op mijn verjaardag waren geweest, maar toen we daar om kwart over 7 aankwamen moesten we anderhalf uur wachten... terwijl er toch echt ruim honderd man in die zaak past. Tsja, daar hadden we neit echt zin in, en zijn we opzoek gegaan naar een ander tentje, en niet al te veel verder kwamen we een Indiaas restaurant tegen, wat we alledrie erg lekker vonden. Uiteraard koos ik weer voor een erg pittig gerecht, al ha dik beter moeten weten toen ik het gezicht zag van de ober toen ik het bestelde... en al helemaal toen hij me vroeg of ik het wel zeker wist... nou ja zei ik, ik houd wel van pittig eten, dus kom maar op, ik ga de uitdaging aan!! En toch ging er geen belletje rinkelen toen een andere ober de gerechten eenmaal aan tafel kwam brengen, en hij met een grote grijns mijn gerecht aankondigde. En je kan me naief noemen, maar toen hij voorstelde om een schaaltje yoghurt te brengen om de pittigheid een beetje te compenseren, dacht ik nog stééds dat het wel mee zou vallen... zelfs toen hij die yoghurt kwam brengen en met een glimlach mij “smakelijk eten” wenste. Nou moet ik zeggen, smakelijk was het zeker, echt overheerlijk! Maar ik moet daarbij wel vertellen dat ik nog nooit van mijn leven zoiets pittigs heb gegeten... sjezus zeg.... ik had de eerste hap op en de tranen sprongen in mijn ogen, en het zweet brak me uit... nu ben ik wel wat gewend, dus ik at dapper door, en na een paar happen was er geen stijgende lijn meer qua pittigheid (dat kon ook niet meer hoor volgens mij....) dus ik zat lekker te smikkelen. Maar hoe meer ik at, hoe meer die pittige smaak in mijn mond bleef hangen, een aantal slokken wijn maakte op een gegeven moment ook al niets meer uit... dus toen kwam wel een beetje het besef dat ik het niet ging redden, en ik iets had gekozen wat toch iets te ver verwijderd was van mijn Hollandse smaakpapillen!!! Ik heb het dan ook niet op kunnen eten, al bleef de smaak nog wel een uurtje in mijn mond rondhangen, en mijn tong bleef die pittigheid proeven, het was echt heet! Maar wel overheerlijk, eengezien die tent hier vlakbij zit, ga ik hem zeker binnenkort weer een bezoekje brengen! En dan gaan we het weer proberen, mij krijgen ze niet klein, haha!!
Vandaag heb ik verder nie veel gedaan, lekker beetje ontspannen, beetje me jacq zitten kletsen, en vanochtend een heerlijk ontspannen ontbijtje gehad in de Fubar. Heerlijk kopje koffie, gebakken eitje erbij, overheerlijke vruchtensmoothie, en daarbij de krant van gisteren. Ik heb daar wel een uur of 2 gezeten den kik, lekke rin het zonnetje, en op een gegeven moment een lekker biertje genomen... ik voelde me de koning te rijk! Het zonnetje was toen echt doorgebroken, dus ’s middags heb ik lekker op he tstrand doorgebracht, en nu zit ik lekke rop het balkon in het zonnetje, met een glaasje wijn mijn verhaal op te schrijven. Al met al een lekker weekend, al ben ik nog steeds erg moe en hoop ik morgen meer uitgerust te zijn!!
Wat heb ik verder nog te vertellen... 2 dingen eigenlijk: terrorisme, en voetbal. Om dan maar bij belangrijke dingen te beginnen (voor een keer vind ik voetbal ondergeschikt aan iets anders, hoe verrassend!!), wil ik het nog even hebben over terrorisme, en dan met name de groep die deze week is opgepakt hier in de stad en in Sydney. Dat was echt enorm nieuws hier, en ook erg schokkend voor veel mensen. Uiteraard had men hier al ervaring met terroristen (tot 2 keer toe aanslagen op Bali waarbij veel Ozzies zijn vermoord) maar dit was de eerste keer dat het op eigen grondgebied gebeurde. Howard had van de week al gewaarscuwd, vlak voordat de verregaande anti-terrorisme wet werd aanvaard in parlement, maar dit was toch wel meer dan iedereen vreesde. Een stuk of 20 mannen aangehouden, inclusief materiaal om een stuk of 20 bommen te maken. Het scheen zelfs zo te zijn dat een aanslag op zeer korte termijn gepleegd had kunnen worden. Iedereen was het erover eens dat Melbourne het doelwit zou zjn geweest, al weet ik niet waarom Mlebourne, en niet Sydney. Maar goed, dat even terzijde. Er is nu een grote discussie gaande over de integratie van minderheden, en dan met name de moslims. Er werd al met argusogen naar Europa gekeken, maar sinds dinsdag is dat alleen maa rmeer geworden. Tot nog toe had ik het idee dat men zich meer bekommerde om nationale aangelegenheden, maar ik heb ook het idee dat de ontwikkelingen de mensen heeft doen beseffen dat dit iets is wat wereldwijd speelt. Erg interessant in ieder geval om dat zo allemaal te aanschouwen. Ben ook wel opgelucht dat ze die gasten hebben opgepakt, niet dat dat betekent dat we nu veilig zijn hier, maaar op de korte termijn in ieder geval (waarschijnlijk) wel. Met de Commonwealth Games in maart in het vooruitzicht met een bezoek van Queen Elizabeth uit de UK, is dat een prettige bijkomstigheid! Toch waren de reacties ier verder niet zo extreem als we in NL hebben gezien na de moord op Fortuyn of Van Gogh. Zelfs de moslim-gemeenschap hier geeft grif toe dat ze waakzaam moeten zijn, en dat men de maatschappij hier niet mag laten kapotgaan door terrorisme. Wat dat betreft heb ik het idee dat men hier minder met elkaar botst dan in Europa. Hoe lang dat blijdt weet ik natuurlijk niet, maar tot zover is men enorm eensgezind. Ik houd jullie op de hoogte van alle ontwikkelingen!!
En dat het 2e punt: voetbal! Onze Guus is hier groot nieuws (Gus/ Goose/ Guse/ ik weet niet wat voor name hij hier al niet heeft gehad), hoe apart! Op de voorpagina van de zaterdagkrant stond zelfs een heel stuk over voetbal!!! En dat is bijzonder hier volgens mij, want ik moet de sportkrant echt helemaal uitpluizen eer ik ook maar iets tegenkome over voetbal. Ik denk dat gister ook de helft van de sportkrant was gewijd aan de wedstrijd tegen Uruguay, en om 7 uur vanochtend had men zelf een groot scherm in het centrum opgesteld voor belangstellenden. Ik had graag willen gaan kijken, maar ik besefte me al dat ik te vermoeid was om dat te doen, en dat ik maa rbeter aan mijn slaap kon denken. Ik had de tv dus aangezet toen de wedstrijd al gespeeld was, en al met al ziet men het met redelijk optimisme tegemoet. 1-0 verlies dat moet weg te poetsen zijn. Al weet je het nooit tegen die messcherpe counters van die Zuid-Amerikanen, er liggen kansen. Men was dus ook erg positief, en al helemaal over onze Guus! De krant stond helemaal vol met commentaar over zijn optreden, en iedereen was vol lof. Ook over de NL voetbalcultuur was men zeer positief, was wel leuk om te lezen, ik ben en blijf per slot van rekening een kaaskop!! Ook de spelers zeggen dat ze veel van hem geleerd hebben, en dat men veel progressie heeft geboekt. Nou ja, we gaan het woensdag wel zien!! De wedstrijd wordt om 7 uur ’s avonds gespeeld in Sydney (helaas niet hier, dan had ik er zeker heengegaan!!) en ik ga dan naar Federation Square in het centrum, om op dat grote beeldscherm te gaan kijken hoe men het er vanaf brengt. Ben erg benieuwd, wordt mijn eerste ervaring met de sportcultuur van de Ozzies, en als ik he tmoet geloven zijn ze helemaal gek als het om sport gaat, dus ik verwacht er heel wat van! In ieder geval zal het leuk zijn om weer eens een voetbalwedstrijd te zien, en dan ook nog eens een waar het om de knikkers gaat... zu leuk zijn als OZ zich plaatst, dan is het WK volgend jaar in Duitsland toch een stuk beter te volgen hier denk ik. Dus: keep your fingers crossed!!!
Nou goed, het is ondertussen half 6, en ik heb weer eens erg veel zitten schriven geloof ik... het wordt tijd om er mee op te houden. Komende week staat er veel op de agenda (voetbal/ baloo komt aan/ jackie komt aan/ kerstfeest met mijn werk) dus genoeg om over te vertellen in de volgende blog!!! Jullie hoeven je dus nog niet te vervelen, er valt nog genoeg te lezen!! Al worden de foto’s wel steeds minder (de meeste dingen heb ik al een keer p de foto gezet), de verehalen blijven komen hoor!! O ja, ik herinner me nog een ding... afgelopen week heb ik ook veel tijd besteed aan de komende vakantie van Marcel en Sharon volgend jaar maart..., ze komen hierheen met de kleine, voor een bezoekje aan ons en een heerlijke vakantie! Ze hebben een 4x4 camper gehuurd, met als plan om de echte outback en woestijn in te gaan, supertof natuurlijk!! Nu heb ik een collega die een fervent 4x4 rijder is, en veel van de outback in OZ heeft gezien. Hij had dus een aantal erg toffe tips, en het ziet er naar uit dat Sja en Mars die tips gaan gebruike! En wat nog beter is, ik heb toestemming gekregen van mijn baas om de laatste week van hun vakantie vrij te nemen, en ik heb een ticket geboekt voor Jacq en mij om via Adelaide naar een of ander gehucht midden in de outback te vliegen, waar Sja en Mars ons komen oppikken, waarna we een week in de outback gaan toeren en overnachten. Kan niet wachten! Zie het al helemaal voor me, kampvuur midden in de woestiijn, biertje erbij, stoere verhalen vertellen, overdag beetje hobbeldebobbel over allerhade dirttracks in the middle of nowhere, geen ond in de buurt behalve een aantal kangoeroe’s, dingo’s en emoes.... erg tof vooruitzicht!!! Voor een paar honder euri een heerlijke vakantie in de wildernis van OZ... tsja, dan voel je je toch wel weer erg bevoorrecht kan ik wel zeggen... nou goed, nu houd ik er echt mee op, jullie ogen vallen al dicht van al dat slappe geouwehoer!!!
Tot volgende keer weer!!
Groetjes, Robin
PS: ben benieuwd of die bleekscheet van een Jacq mij herkent, die gebronsde surfdude die op haar staat te wachten op het vliegveld, haha!!! Een ding weet ik zeker: dit keer verslaat ze me niet met wie het bruinste is, haha!!! Die weddenschap ga ik graag aan dit keer, give it to me baby!! Nou goed, tot gauw weer
Advertisement
Tot: 0.339s; Tpl: 0.019s; cc: 19; qc: 69; dbt: 0.2299s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 3;
; mem: 1.3mb
Nanda
non-member comment
foto's
Kijk Robin, daar willen we nou foto's van zien; of je echt bruiner bent dan Jacq. Kom maar op met de duo-penotti foto's!!!