Deel 20

---

Hoera, vandaag is Juul jarig!
Wat kon er nog mis gaan? Buren!!!!!!!!!! De camping grenst aan een woonwijk. Op zoek naar de camping waren wij er al door heen gereden. Er wonen alleen maar Aboriginals, viel ons op. We staan op een plek 50 mtr bij de omheining vandaan. Dan volgt meteen de woonwijk. Hartstikke rustig, superplek, overdag! ’s Avonds werd het al wat rumoeriger en vanaf 22 uur begon het feest. Harde muziek, af en toe een hele goeie gouwe ouwe ertussendoor (Seven Wonders van Fleetwood Mac, da’s eeuwen geleden), veel meezingen, geschreeuw en gegil, duidelijk van enthousiasme en vrolijkheid. Dat ging door tot heel laat, zeg maar, daglicht! En toch hadden we weer prima geslapen. En zo is er altijd wel wat wat je wakker houdt: vogels, krekels, reptielen, snelweg en vrolijke buren. Maar met stip op nr. 1 staan absoluut de vogels!!! Zei de stadsmens.
Ook deze dag rustig opgestart met het gebruikelijke ritueel. Op naar Cairns City, auto geparkeerd op een industrieterrein, want je moet hier betaald parkeren! Niet te geloven, dat dat nog bestaat. Welcome back in the real world! Aan de wandel langs de jachthavens, de cruiseterminal en dan loopt je zo de Esplenade op. Ik had mijn zoveelste boek uit en moest een nieuwe hebben vóór ik me ging settelen op een badlaken. Wim moest een verse krant. En zo hebben we allemaal onze dwangneuroses. De second hand bookstore lag naast een Organic Coffeeshop mét overheerlijke ………. Eentje dan!
Op weg naar de Esplenade nog wat geshopt, want we kwamen er toch langs cq het was de snelste weg langs de winkels! Kadootje voor Renée en Juul geen probleem, maar dan hebben we nog Jim, die nogal hoge eisen stelt aan zichzelf (is niet erg), maar ook aan ons (en dat is minder). Hij zou het liefst een voetbaltenue van Tommy Hilfinger willen hebben, …………….. maar het wordt natuurlijk wat anders.
Heerlijk gerelaxed en gezwommen en toen gewandeld naar de auto. Toch maar even van het donkere industrieterrein gehaald. Niet dat we in een nieuwe Mercedes rijden, maar ons hele hebben en houden zit er in. Aansluitend gegeten bij een pizzeria. Ik had die koks de dag ervoor al zien gooien met hun deegballen tot er van die mooie platte bodems ontstonden. Later zag ik allemaal van die dunne verse pizza’s langs schuiven, dat ik dacht, die lust ik morgen wel. Mijn eerste pizza since a long time en het was heerlijk. Ook de bijbehorende fles wijn was yammie, gelukkig was Wim de chauf!
Op de camping aangekomen was het feest bij de “buren” al weer begonnen, dus ook wij maakten ons op voor een party. Het was toch de laatste nacht samen voor een tijdje. Ook de sirenes begonnen weer her en der te loeien, want het weekend was begonnen.
Tètú tètú …………. Truste!

---