Sydney, kaketoe's en kamperen

---

---

In Cairns moesten we al vroeg op om op tijd op het vliegveld te zijn voor onze vlucht naar Sydney. Tijdens de taxirit naar het vliegveld werd ons door een Indiër duidelijk gemaakt wat de beste tijd is om te trouwen en kinderen te krijgen, erg interessant maar we konden helaas niet alles volgen. Na het inchecken moesten we nog twee uur volmaken, wat uiteindelijk nog een uur langer werd door een kapotte motor. De A320 van Jetstar bracht ons in 3.5 uur naar Sydney, waar we na het ophalen van de bagage met de trein naar de stad gingen. Het hotel lag op 5 minuten lopen van het station en midden in het centrum. Na wat te hebben uitgerust zijn we naar de Sydney Harbour gegaan om een hapje te eten en het Opera House te zien. Het was inmiddels donker, dus dat was een mooi gezicht.

Ik ben vroeg opgestaan om op het vliegveld een paar uur te spotten in de terminal. Voor de spotters: het was zeker de moeite waard aangezien er drie A380's (Qantas, Emriates en Singapore) voorbijkwamen, alsmede een aantal exotische maatschappijen (Air Vanuatu, Air Pacific, Viva Macau) en een A320 van CSA (ik was zeer verbaasd). Esther is die ochtend door Hyde Park gewandeld om bij het Australian Museum uit te komen. Daar hadden ze een expositie over Aboriginals en dino's, ook kwamen bedreigde diersoorten aan bod. Via de St. Mary's Cathedral is ze naar de Harbour gelopen om op mij te wachten.

Toen ik weer terug was hebben we de Sydney Harbour Bridge beklommen vanwaar we een mooi uitzicht hadden over het centrum, de baai en het Opera House. Vervolgens zijn we naar de ferrypier gelopen en hebben we een snelle veerboot genomen en hadden we een mooi uitzicht op de stad. Na een half uur vonden we het genoeg en zijn we ergens uitgestapt en hebben we de volgende boot terug genomen. Ik wilde graag met een wat oudere boot varen en daarom hebben we nog een boot de andere kant opgenomen. Aangezien de hoge temperatuur was het op de boot aangenamer dan in de stad. De veerboten varen soms maar een paar honderd meter tussen verschillende punten, we snapten niet goed waarom, je zou het ook kunnen lopen. Na 45 minuten waren we weer terug in het centrum en hebben we wat gegeten en zijn vervolgens terug naar het hotel gegaan.

De volgende ochtend hebben we samen in het hotel ontbeten en zijn we daarna met de trein naar het Opera House gegaan. De Lonely Planet adviseerde ons niet naar binnen te gaan aangezien dit tegenvalt. We hebben wel even de tijd genomen om aan de Zweedse zelfreinigende tegeltjes te voelen waarmee het dak bedekt is. Deze zijn zo gemaakt dat ze niet gewassen moeten worden. Hierna zijn we de Royal Botanic Gardens ingelopen en hebben we een plekje gezocht om lekker te liggen. Het was die dag 35 graden en niet echt weer om iets te doen. Na een uur zijn we verder door de tuin gelopen en kwamen we een boom tegen waar vleermuizen in hingen zo groot als een kleine hond. In de tuinen wonen ongeveer 22.000 van deze beesten en er zijn plannen om ze met geluid weg te jagen vanwege de schade die ze aanrichten.

Rond een uur of twee hebben we de trein en vervolgens de bus genomen naar een van de beroemdste spottersplekken op deze wereld, namelijk aan het strand/baai van Sydney Airport. Gelukkig konden we een plekje in de schaduw vinden, anders was het niet uit te houden geweest. Wederom een berichtje voor de spotters: er kwamen onder andere 2 A380's langs (Qantas en Singapore), verder o.a. Thai, Virgin Atlantic en Etihad (A346), Aerolineas Argentinas (A342), Malaysia, United en British Airways (B744), Cathay (A333) en aan de gate een V Australia (B773). Rien, we gaan hier zeker nog eens heen!

Aangezien we door onze ontbijtbonnen heen waren (er was maar 1 ontbijt per nacht inbegrepen), sliepen we uit en ontbeten we op de kamer. Ik ben daarna de auto gaan ophalen, dit keer kregen we een gelukkig kleinere en vooral zuinigere Nissan X-Trail. Na enig speurwerk op de wegenatlas kwamen we makkelijk het centrum uit en gingen we op kampeerspullenjacht. In drie etappes hebben we bij de K-Mart, Bit W (de WalMart van Australië) en de Ikea inkopen gedaan. Na een rit van anderhalf uur kwamen we aan in de Blue Mountains, onze eerste stop op onze tweede trip door Australië. Dit zijn niet echt bergen, maar een hoogvlakte waar grote canyons in zijn uitgesleten. Al snel vonden we een camping in Katoomba waar we de tent op hebben gezet en de rest van de kampeeruitrusting hebben getest. Ons gasfornuis van 8 Euro deed het prima. Gelukkig stonden we beschut tussen struiken en de auto, want het waaide erg hard.

De volgende ochtend werden we al vroeg wakker (lees half 6) door de harde wind en het geschreeuw van de vele vogels in de Blue Mountains. Je ziet hier veel wit/gele kaketoes en andere fel geel/groen/rode papegaai-achtige vogels. Na het ontbijt hebben we de kampeerspullen ingeladen en zijn we naar Echo Point gereden, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de Three Sisters, dit zijn drie rotsformaties aan de rand van het plateau. Helaas werd het uitzicht beperkt door de enorme hoeveelheden stof die de wind uit de Outback meevoerde. Hierna zijn we doorgereden en hebben we een uur gewandeld over een pad die door het bos liep aan de rand van de canyon. We waren op zoek naar Gibson Falls, maar die konden we niet vinden. Onderweg hadden we wel mooi uitzicht over de canyons en veel mooie bloemen. Om de waterval toch te zien zijn we na een picknick naar een uitzichtpunt gereden, hij bleek droog te staan......

Om wat minder last van de wind te hebben en waarschijnlijk ook een iets warmere temperatuur besloten we om Megalong Valley in te rijden, dit is een vallei in een van de canyons van de Blue Mountains. De Lonely Planet schreef ons een leuke camping voor die we niet konden vinden, maar onderweg kwamen we een Natuurpark tegen waar je gratis kon staan. Hier hebben we ook onze douche uitgeprobeerd, deze bestaat uit een zak van 20 liter die je kan vullen en in de zon kan laten opwarmen (hij werkt goed). Ook hier zag je veel mooie vogels en toen we net in de tent lagen hoorden we een hoop gekraak en geritsel. Dit bleek een nog nader te bepalen beest te zijn welke in de boom eucalyptusblaadjes zat te eten (geen koala). Het was erg helder en ik heb nog een tijdje naar de vele sterren staan kijken, Esther lag al te slapen.

Bij zonsopgang werden we weer gewekt door het geschreeuw van alle vogels in het bos, het was een gekakel van jewelste. Aangezien we niet meer konden slapen zijn we er maar uitgegaan. Het was leuk om midden in de natuur te zitten en naar de rondvliegende vogels te kijken tijdens het ontbijt. Buiten ons stonden er nog een kamper en een tent, dus het was erg rustig. Na het inpakken van de spullen zijn we de vallei weer uitgereden en hebben we nog een stop gemaakt bij een lookout waar je uitzicht had over weer een andere canyon. Hier zag je ook goed de blauwe damp hangen waar de Blue Mountains hun naam aan danken, welke wordt veroorzaakt door de vele eucalyptusbomen.

We reden dezelfde weg weer terug richting Sydney en maakten nog een stop bij de Mac om op internet de tol voor de snelweg te regelen. In Sydney wordt op sommige snelwegen een systeem gehanteerd waarbij je alleen kan betalen als je een abonnement hebt (er zijn dus geen hokjes waar je kan betalen). Niet vriendelijk voor de toerist, maar als je erover moet is het noodzakelijk je aan te melden. Eenmaal geregeld zoefden we over de snelweg richting de kust. Het weer viel deze dag niet zo mee, er vielen geregeld veel buien. Toen we de kust eenmaal bereikt hadden bleek het erg slecht weer te zijn, veel regen en vooral veel wind. We besloten om een cabin te zoeken, want het was echt geen kampeerweer. De kust is ten zuiden van Sydney erg ruig, veel heuvels die recht in de zee uitkomen en standen met een enorme branding. Al snel vonden we een bungalow op een camping in Bulli. Voor ons stonden enkele tenten waarvan er een was ingestort, gelukkig zaten wij lekker droog en comfortabel in ons onderkomen. De camping lag direct aan het strand en tussen de buien door hebben we hier nog even een wandeling over gemaakt. De watertemperatuur viel erg mee, maar door het slechte weer en de woeste branding zijn we er maar niet ingegaan.

---