Parc des grands jardins

---

Woensdag 1 oktober 2008

Na het fijne île aux coudres namen we zoals gepland om 9u 's ochtends de overzet back to mainland! Het was weer eens tijd voor een volgend nationaal park, dat van les grands jardins.
Het weer hadden we niet meer mee, gelukkig was dit park een gemakkelijk te bewandelen park. Ongelofelijk mooi. Hier kwamen we terecht in de taiga. Een begroeiing van de bodem die wel op sneeuw leek, met bosbessen verspreid, minder bomen. 10 jaar geleden is hier een deel van het bos afgebrand en dat kan je nog steeds zien. Men laat de bomen staan, het bos regenereert zichzelf maar dat heeft nu eenmaal tijd nodig.
Je kon hier in dit park echt genieten van de stilte, je hoefde niet uit te kijken voor een rots want het was er vlak wat je dan ook de kans gaf om meer rond te kijken. Het mocht dan nog flink aan het regenen zijn, het kon ons weinig schelen.
Na dit bezoek hebben we de rest van de dag genomen om langs de weg, die ons terug naar Quebec city zou leiden, een kaasboer te bezoeken en tegen het vallen van de avond was het weer tijd om op zoek te gaan naar een slaapplaats. Zo kwamen we terecht in Baie Saint-Paul, een klein dorpje op een kleine 100km van Quebec stad. Veel galerijtjes en een micro-brasserie :-) dat moesten we uiteraard eens uitproberen. Gelukkig stond er in onze gidsen dat er in de buurt een jeugdherberg te vinden was, ideaal dus om onze laatste nacht af te ronden, morgen terug in een echt bedje op het île d'orleans :-D
De jeugdherberg lag er wat verwaterd bij maar moet echt de moeite waard zijn in de zomer. Ik ontmoette er twee Belgen, hij was van Ertvelde en zij van de buurt van Brussel. Ze hadden hun permanente verblijfsvergunning gekregen en omdat ze toen nog geen werk en een huis hadden werkten ze in de jeugdherberg enkele uren per week. Op die manier hadden ze kost en inwoon voor niets tot ze zelf geïnstalleerd waren.
De volgende ochtend peuzelden we nog vlug onze voorraad boterhammen op en waren we weer vertrokken voor onze laatste dag richting Quebec stad.
De weg ging via de secundaire wegen want in onze gidsen hadden we gelezen dat er op de weg naar Quebec stad een esdoornstokerijtje zou moeten liggen.
Inderdaad het lag er nog, maar het seizoen was blijkbaar gedaan. Niet getreurd, we zagen een wat oudere man bezig in zijn schuur en dat bleek de eigenaar te zijn die ons gedurende 2 uur heeft onderhouden met verhalen over zijn gaard en alles wat er bij komt kijken. Hij raadde ons aan om wat verder in de straat, bij auberge Baker, een hapje te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan.
Na het fijne onderhoud met Leo en het zeer lekkere eten bij Auberge Baker ging het verder naar een van de voorsteden van Quebec stad.
Sainte-Anne-de-Beaupré heeft een gigantische kathedraal, de moeite waard om eens te bezoeken.
Vlak achter de kathedraal rijdt je zo wat de 'oudste straat van Quebec' zou moeten zijn. Is het echt of om toeristen te lokken, we wisten het niet zo goed.
Ondertussen was het al namiddag en we hadden nog steeds geen 'esdoornstokerijtje' gevonden.
Gelukkig vonden we er eentje op het eiland van Orleans waar ik 's avonds weer zou kunnen logeren bij Dario. We bezochten er, hoe kan het ook anders, een micro-brasserietje en tegen de avond bezochten we de 'erablerie'. Na een rondleiding en een fijne uitleg hoe die siroop nu toch uit die boom komt gelopen kregen we ook de gelegenheid om ze eens te proeven. Op een bedje van 'sneeuw' wordt er warme siroop gegoten en met een stokje rol je de siroop op het stokje en heb je een lolly. Vreselijk zoet maar zeer lekker!!
Uiteraard nog even inkopen doen in de winkel voor het thuisfront en op het eiland iets zoeken om te eten.
Rond 22u werd het tijd om afscheid te nemen van elkaar maar niet voor lang want we zouden elkaar terug zien voor de hockeymatch van zaterdag.

---