Burgerzin

---

Afgelopen weekend hadden we een extra vrije dag. 23 september bleek de nationale dag in Saudi Arabië te zijn. Wist ik veel. Omdat dit keer 23 september op vrijdag viel (in het weekend), werd de feestdag verschoven naar de zaterdag. Toen ik vroeg wat er dan gevierd wordt kon niemand me dat vertellen: geen vrede na een oorlog, geen bevrijding van een onderdrukker, geen uitroepen van de nationale staat, niemand die het weet. Ook niet waarom deze dag eigenlijk op 23 september wordt gevierd. Dus dan maar eens Googelen op Internet. Daar vond ik een column van de hoofdredacteur van de Arab News die er een stukje over schreef. In zijn column schreef hij een filosofisch verhaaltje over de betekenis van een nationale dag, en hoe je dat eigenlijk zou moeten vieren. Het was duidelijk dat hij ook niet wist waarom deze nationale dag is ingesteld. Dus hij deed maar een voorstel om er een bezinningsdag van te maken. Wel leerde ik van zijn stukje dat deze dag dit jaar voor het eerst als vrije dag wordt gevierd. Tot vorig jaar moest er gewoon gewerkt worden.

De koning was dus duidelijk in een royale bui met het weggeven van een vrije dag. En een bezinningsdag zoals de eindredacteur van Arab News dat voorstelde lijkt me helemaal niet verkeerd in dit land, al vraag ik me wel af waarop ze zich dan gaan bezinnen. Dat de koning goed gemutst is bleek afgelopen zondag nogmaals, toen hij op televisie verklaarde dat vanaf heden ook vrouwen mogen meedoen aan de lokale verkiezingen en zich zelfs kandidaat mogen stellen. Deze vrouwen moeten zich dan wel door een man naar het stembureau laten rijden, want een vrouw achter het stuur is hier nog even een brug te ver.

Dit lange weekend was een mooie gelegenheid om er eens op uit te gaan. Liefst even over de grens, want ik heb een visum waarmee ik maximaal 30 dagen mag blijven, daarna even het land uit moet, en dan weer terug kan komen voor opnieuw 30 dagen. Mijn 30-dagen termijn zat er bijna op, en dan is Bahrein een mooie bestemming. Dat is ruim 500 km rijden door de woestijn, maar er ligt een 6-baans snelweg met weinig verkeer dus het schiet wel lekker op. Aangekomen in Bahrein bleken daar net verkiezingen aan de gang te zijn, met de nodige onrust. In de hoofdstad Manama waren veel straten afgesloten, en overal stond de oproerpolitie met overvalwagens en traangaspistolen. Het kostte anderhalf uur rondjes rijden om het centrum van de stad en de wijk met de hotels te bereiken. De stad hing vol affiches met kandidaten, ook van vrouwelijke kandidaten die open en bloot op de foto waren gezet (wel een hoofddoekje, maar geen sluier).

Dat prikkelde mij om nog eens te Googelen. En wat blijkt: Bahrein heeft al heel lang een nationale dag (16 december) waarop ze de onafhankelijkheid van Engeland vieren. Sinds 1999 hebben ze zelfs 2 vrije dagen, 16 én 17 december, om dat uitbundig te vieren. En vrouwen mogen daar ook al lang stemmen. En autorijden. Maar toch is dat blijkbaar geen garantie voor tevreden burgers.

---

Photos

snelweg
Een zesbaans snelweg dwars door de woestijn

checkpoint
halverwege een checkpoint om te zien wie er allemaal langskomen

Grensoverhang
De grens tussen Saoudi Arabie en Bahrain

Bahrain-1
Vlak tegen de oude stad allemaal futuristische gebouwen

Bahrain-3
Sommige mensen vinden het leuk om veel tijd in de mall door te brengen

Bahrain-2
..en natuurlijk de onvermijdelijke shopping malls